Jaarboek 1977-1978 - pagina 82

nessenhuis te Dordrecht en van 1958 tot 1962 tevens van het ziekenhuis „Refaja" aldaar. Ook was mede door zijn toedoen de Protestants-Christelijke Artsen Organisatie van de grond gekomen, die onder zijn van 195^ tot 1963 durend voorzitterschap tot bloei kwam. Naast zijn arbeid als docent, naast die van het beheer van het door hem opgerichte Instituut voor Sociale Geneeskunde aan de Vrije Universiteit, dat onder zijn leiding al spoedig mee ging tellen op wetenschappelijk gebied, vervulde hij ook nog de funktie van ab-actis en decaan van de faculteit der Geneeskunde, werd in 1965 tot kroonlid van de Ziekenfondsraad benoemd, en in 1966 tot voorzitter van de Centrale Raad voor de Volksgezondheid. Nu zal, wie Arie niet gekend heeft uit het bovenstaande wellicht de indruk hebben gekregen van een gejaagd en geplaagd man. Doch niets is minder waar. Voor wie het voorrecht had hem wel persoonlijk te kennen, is hij steeds de joviale, opgewekte, ontspannen kollega gebleven, die altijd oor had voor anderer moeilijkheden en wie niets teveel was als er hulp geboden moest worden. Dit alles werd slechts mogelijk door zijn vast-verankerd geloof. Mogen wij hem blijven gedenken als een man met grote gaven van hart en geest, maar in het bijzonder als een hardwerkende, immer blijmoedige calvinist. T. D. Stahlie

80

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen