Jaarboek 1977-1978 - pagina 86

In de oorlogsjaren heeft Van der Horst in zijn kliniek vele Nederlanders aan de greep van de bezetter weten te onttrekken. Hij speelde hierbij soms zeer hoog spel. Na de tweede wereldoorlog spande Van der Horst zich zeer in voor het herstel van het wetenschappelijk leven op zijn vakgebied. Samen met Prof. dr. G. Révész ging hij de redactie voeren van het Nederlands Tijdschrift voor Psychologie. In 1946 werd Van der Horst benoemd tot hoogleraar in de Psychiatrie aan de gemeentelijke Universiteit te Amsterdam. Vanaf die tijd leidde hij de twee psychiatrische opleidingsklinieken in de hoofdstad. Hoe hij dit alles wist te combineren met de talrijke bestuurlijke functies, die hij bovendien nog vervulde, zal voor velen een raadsel zijn. Hij was een ijzersterke man met een grote wilskracht en een onmetelijke spankracht. Zonder deze eigenschappen had hij dit alles niet kunnen volbrengen. Vele zenuwartsen hebben hem als opleider gehad. Verscheidene leerlingen hebben zelf later een leerstoel bezet. De leerlingen hadden het niet gemakkelijk bij Van der Horst. Hij eiste veel, maar kon ook goed waarderen. Van der Horst was niet een man van begeleiden en instrueren. Hij wachtte af of er initiatief in de leerling zat. Wanneer dit aanwezig bleek te zijn, kon men op zijn steun rekenen. Een bewonderenswaardige karaktertrek van Van der Horst was het feit, dat hij zijn leerlingen hun eigen weg Het gaan. Hij kweekte geen epigonen en kon een wetenschappelijk meningsverschil met hen naar waarde schatten. De leerlingen die hem zo gekend hebben, zullen hem altijd in herinnering houden als een man van grote allure. In 1963 ging Van der Horst met emeritaat, nadat hij enige jaren tevoren afscheid genomen had van de Gemeentelijke Universiteit. Dit betekende niet dat hij zich terugtrok. Een lange reeks van jaren is hij in diverse bestuurlijke functies nog actief gebleven. Het laatst legde hij zijn voorzitterschap van de redactie van het Nederlands Tijdschrift voor de Psychologie neer. Toen was Van der Horst reeds 80 jaar! Op I mei 1978 overleed Professor van der Horst op 85-jarige leeftijd. Hij was een groot man, die onnoemelijk veel werk verzet heeft en daarbij vaak weerstanden opgeroepen heeft, maar die voor zeer velen veel heeft betekend en niet in de laatste plaats voor de Vrije Universiteit, wier medische faculteit hij mede tot ontwikkeling heeft gebracht. p (^ stam 84

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen