Jaarboek 1981-1982 - pagina 46

Geconstateerd kan worden dat de Vrije Universiteit in haar discussies over doelstelling en grondslag wel eens wat erg veel kijkt naar haar onderzoekopdracht. Expliciete aandacht voor de onderwijsopdracht is af en toe gewenst om een zeker evenwicht te handhaven. En dan kan een luisteren naar anderen met verwante problematiek gewenst zijn. Dat kijken naar anderen met nauwverwante vragen kan in het algemeen trouwens geen kwaad. Ons te sterk isoleren van andere bijzondere organisaties is niet goed. Dit geldt dan niet alleen het onderwijs maar evenzeer bijvoorbeeld de media. Bij elkaar te luisteren gaan wil beiden nog wel eens helpen. Voorts vind ik dat alle bestuurderen van de VU deze vragen moeten kennen en er mee bezig moeten zijn. Zeker nu zulke grote beslissingen ons wachten. Hetzelfde geldt overigens de docenten. Immers het bijzonder onderwijs wordt gestalte gegeven in extra activiteiten, de omgang met elkaar maar vooral in de leersituatie leerling-docent in klas of collegezaal. Zonder het nodig te achten op alle punten van eigen inzichten expliciet te getuigen heb ik ook om die reden Uw aandacht vanmiddag gevraagd voor deze discussies. Immers, de probleemstelling waarover in genoemde artikelen gediscussieerd wordt, geldt ons ook rechtstreeks. Ook wij vallen onder die kritiek en in de discussie erover, intern en met anderen, wil ook bij ons nogal eens een felle toon worden aangeslagen. Deze discussies worden daar en bij ons bovendien aangescherpt door het toenemende belang van het getal, in tweeërlei opzicht: het aantal beschikbare guldens voor elk type onderwijs en het aantal leerUngen of studenten dat het bijzonder onderwijs trekt. Leidt dit bij het lager en middelbaar onderwijs tot samenwerking en keuzeproblemen bij de vereiste sluiting van scholen, het wetenschappelijk onderwijs vertaalt dit probleem in termen als taakverdeling en concentratie. Overigens hier komen ook andere vormen van samenwerking naar voren, denkt U maar aan de Kaderwet. Voor het bijzonder onderwijs komt hierbij bij voortduring de vraag naar voren: hoe ver kunnen en willen we gaan? Al kunnen wij aan onze doelstelling moeilijk principiële argumenten ontlenen om disciplines te onderscheiden naar relevantie voor deze Vrije Universiteit, toch is daarmee niet het laatste woord gezegd. Voor het gestalte geven aan deze Universiteit in de context waarin ze werkt, zijn enkele onderdelen voor ons onderwijs en onderzoekprogramma onmisbaar. Zo zullen er mogelijkheden moeten blijven de curricula anders op te zetten, daar elementen in op te nemen die wij onmisbaar achten wat zou kunnen leiden tot langere programma's met alle consequenties van dien. Voorts kan bij opgelegde samenwerking het benoemingsrecht niet ter discussie staan. Een wezenlijk verschil tussen het lager en middelbaar bijzonder onderwijs en het hoger bijzonder onderwijs is het volgende. Het lager en middelbaar bijzonder onderwijs kan een veel diverser patroon bieden. Immers het gaat hier om een groot aantal scholen. Zo kennen we meer fundamentalistische scholen, waar ook bij de toelating van leerlingen instemming met doelstelling en/of grondslag gevraagd wordt en scholen van het Reveil, waar dit niet het geval is. Hiertegenover staat voor wat betreft het protestants christelijk 44

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen