Jaarboek 1985-1986 - pagina 63

r^

de krachtmetingen betreft mede via de nationaliteiten van de sportbeoefenaars geregeld. En de topsport is voor het grootste deel beroepssport. Het behoeft dan ook geen verwondering te wekken dat de Internationale Wieier Unie deze uitspraak in feite genegeerd heeft. III Als men kennis neemt van wat er al zo aan klachten over discriminatoir handelen wordt geuit, komt men tot de conclusie dat veel vaker instellingen dan natuurlijke personen zich aan dit gedrag schuldig maken. Dit is voor mij aanleiding eens na te gaan of discriminatoir handelen door een rechtspersoon van een volstrekt zelfde aard is als wanneer dit handelen door natuurlijke personen geschiedt. Hierbij komt allereerst aan de orde de vraag hoe een rechtspersoon aan het maatschappelijk verkeer kan deelnemen. Welke theorie men ook huldigt over het wezen van de rechtspersoonlijkheid, vast staat dat een rechtspersoon zich uiteindelijk alleen maar kan manifesteren via natuurlijke personen. Er is derhalve een handelen van natuurlijke personen hetwelk op grond van gemaakte afspraken of door de wet voorgeschreven regels aan de rechtspersoon wordt toegerekend. Nu gaat het het bestek van deze rede ver te boven u ook maar globaal te vertellen welke problematieken zich hierbij voordoen. Het punt waar het voor ons betoog op aankomt, is dat de Hoge Raad wat los is gekomen van de sterk formele regel: de rechtspersoon kan alleen maar vertegenwoordigd worden door degene die op grond van wet en statuten hiertoe de bevoegdheid heeft dan wel die bevoegdheid op grond van lastgeving heeft verkregen. Het geval waar de Hoge Raad over moest oordelen was het volgende: Op een zondag, voor enige jaren, stortte in Zwolle het dak (het plafond van een klaslokaal) van een kleuterschool in. Uiteraard ontstond nogal consternatie doordat de vraag aan de orde kwam wat de gevolgen zouden zijn geweest als de instorting had plaats gevonden tijdens de schooluren van de kinderen. Op maandag na het ongeluk verklaarde de wethouder van onderwijs van de gemeente Zwolle tijdens een radiojournaal van mening te zijn dat er een constructiefout was gemaakt die wellicht op de aannemer zou kunnen worden verhaald. De naam nu van het kleuterschooltje was 'Babbel'. Dan volgt er een procedure. Eerst verklaart de Raad van Arbitrage voor de Bouwbedrijven dat de aansprakelijkheid voor de foutieve dakconstructie geheel ligt bij de opdrachtgever en dat van geen enkele uitvoeringsfout van de aannemer is gebleken. Maar het verhaal van de wethouder heeft inmiddels niet nagelaten de aannemer schade te berokkenen en deze spreekt de gemeente aan die schade te vergoeden. Zowel Rechtbank Zwolle als Hof Arnhem stellen dat een wethouder op grond van de gemeentewet geen orgaan van die gemeente is; noch staat hij in dienstbetrekking tot de gemeente. Aan de gemeente kunnen dan ook de wethouderlijke uitspraken als zodanig niet worden toegerekend. En dan komt de Hoge Raad met een duidelijke uitbreiding van het begrip 'verte61

P

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen