Jaarboek 1989-1990 - pagina 29

het per definitie bij excellentie niet gaan. Met slechts zorg voor die 15% - en de Vrije Universiteit heeft die ook, zoals andere universiteiten - kan bij kwaliteitsbe­ vordering geen genoegen genomen worden. Anders gezegd: kwaliteitszorg moet niet verward worden met grotere selectiviteit en toeneming van differentiatie, met inbegrip van het onderkennen van en ruimte scheppen voor de excellenten. Voor kwaliteitsbewaking is natuurlijk beoordeling nodig, zelfbeoordeling en exter­ ne beoordeling. Regel moet daarbij zijn de motiverende beoordeling, gericht op verandering en verbetering door de betrokkenen zelf. Alleen bij uitzondering zal naar de bestuurlijke beoordeling met premies, boetes, ingrepen en sancties, gegre­ pen moeten worden. Er is een groot verschil tussen die twee beoordelingen. De bestuurlijke beoordeling, zeker als zij van buiten en van boven, bv. door de mi­ nister, wordt toegepast, verstoort de normale bedrijfsvoering en behoort tot een minimum beperkt te worden. Aan de Vrije Universiteit zijn we er de afgelopen jaren in geslaagd een goed begin te maken met het opbouwen van een samenhangend geheel van onderwijskwaliteitsbewaking, in goede verstandhouding tussen College van Bestuur en faculteits­ besturen, bijgestaan door het Onderwijsadviesbureau. De beperking van de studie­ financiering tot vijf jaar zal ons stellig aansporen tot nieuwe inspanningen ter bevordering van onderwijskwaliteit. Net als kwaliteitsbewaking zal professionaliteit integraal moeten zijn. Voor weten­ schappelijk onderzoek gelden in de universiteit duidelijke professionele normen. We kennen een opleiding (AIO) en een loopbaan (UD). Tot de topstructuur van de onderzoeksprofessie (UHD en hoogleraar) worden alleen zij toegelaten die kwantitatief en kwalitatief blijk hebben gegeven van volstrekte beheersing van die professie. Dat universitaire diensten, beheer en bestuur professionele inzet vragen, is reeds lang duidelijk. Groeiend is het inzicht dat op het niveau van vakgroep en faculteit management van onderwijs, onderzoek en personeel aan professioneel gehalte kan winnen. Op het gebied van onderzoek, hoewel het sterkste professionaliseringsgebied van de universiteit, zijn selectiviteit en in sommige disciplines structurering nog voor verbetering vatbaar. De belangrijkste sector voor professionalisering in de jaren ’90 is echter het onder­ wijs. Naar zijn aard kan onderwijs minder en moeilijker gestandaardiseerd worden dan onderzoek, maar dat is geen reden om er lagere professionele eisen aan te stel­ len. Het gaat daarbij niet alleen om het individueel doceren, maar ook om tentamenconstructie en exameneisen, om studieprogrammering, onderwijsorganisatie en begeleiding van studenten. Professionele inzet en kwaliteit zijn zowel individu­ eel als voor de samenwerking van docenten noodzakelijk. Bepaalde fasen van de modernisering van het Nederlands wetenschappelijk onder­ wijs liggen naar mijn indruk min of meer achter ons: schaalvergroting, organisa­ tievorming, bezuiniging. Met de reregulering zijn we door de grootste stormen 27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen