1950 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 99

IN MEMORIAM Dr J. OFFRINGA

83

aan W i e hij verslag van zijn werk moest uitbrengen. W a t kon hij enthousiast over zijn werk zijn. Eind Juli 1930 in Gouvernementsdienst overgegaan, eerst als Hoofd-Gouvernementsarts-Plaatsvervangend Inspecteur Ziekenhuiswezen; later als Inspecteur Ziekenhuiswezen. In Mei 1931 benoemd tot Hoofd van de Dienst der Volksgezondheid. 19 December 1934 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In aansluiting op zijn Europees verlof in 1935 vertrekt hij in opdracht van de Minister van Koloniën op uitnodiging van de Rockefeller Foundation naar Amerika, ter bestudering van de organisatie van het hygiënisch werk dier stichting, één en ander in het belang van de verdere ontwikkeling van gezondheidsbelangen in Nederlands-Indië. Eind 1938 volgt zijn eervol ontslag als Hoofd van de Dienst der Volksgezondheid in N.O.I. en wordt hij als zodanig gepensionneerd. Tevens wordt hij eervol ontslagen als Bestuurslid der ,,Koningin Wilhelmina Jubileum Stichting", als dir van het Centraal Comité voor Nederl.-Indië van de Ver. ,,Het Nederl. Rode Kruis", als lid van het College van Curatoren der Bataviase Hogeschool. En begin 1939 arriveert hij dan in Nederland om zich tot medio 1940 in Amsterdam te vestigen. In Juli 1940 vestigt hij zich nog als huisarts te Wassenaar en is hij ter plaatse tevens Medisch Adviseur van ,,Nezifo" (vereniging tot verzekering tegen ziekenhuiskosten). Tenslotte is hij tot zijn overlijden (15 Maart 1950) lid van het Bestuur van ,,Sonnevanck" geweest. Wanneer wij nog eens het gehele leven van wijlen Dr Offringa ons voor ogen stellen, dan mogen wij met dankbaarheid constateren, dat hij zijn bovengenoemd levensdevies onverzwakt getrouw is gebleven. Hij was niet alleen een sieraad voor zijn gezin en naaste familie, maar ook voor zijn grote vriendenschaar, die met weemoed gedenken hoe hij de laatste jaren van zijn leven door lichamelijk lijden verhinderd werd hier zijn krachten te ontplooien. Hij heeft gewerkt zolang het dag was, totdat hij tenslotte niet meer kon. Gelukkig in zekere zin is hem bespaard gebleven, dat hij lange tijd aan zijn bed gekluisterd werd. Slechts enkele luttele dagen heeft hij, voordat hij heenging, het bed moeten houden. Zoals hij geleefd heeft, is hij gestorven: rustig en in volle vrede met God en zijne omgeving. J. H E K M A N .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen