1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 106

78

B. C. KWANT

nodig hebben. Kinderen wijzen ons hier de weg: voor vele kinderen zijn grootvader en grootmoeder een rijk bezit. Kinderen missen hun grootouders niet graag. Laat het kinderlijke egoïsme — het graag snoepjes krijgen — maar een rol spelen; dit ongevaarlijke egoïsme der kinderen doet de ouden van dagen goed. Zij spelen graag een rol in het leven der kleinkinderen. Men moet de kleinkinderen niet van hun grootouders verwijderd houden, maar het contact veeleer bevorderen. Wanneer dit een algemeen verlangen is, dan zal men ernaar streven, de grootouders, zo dit maar enigszins mogelijk is, in de naaste omgeving te hebben. Deze wens is van groot belang ook voor het algemene structuurprobleem. Het is onvermijdelijk, dat in talloze gevallen de ouderen niet bij jonge gezinnen inwonen. Men zal er dan in elk geval naar moeten streven, de woonruimte voor ouden van dagen zo te ontwerpen, dat zij zoveel mogelijk in hun eigen omgeving blijven wonen, dat zij zoveel mogelijk voor kinderen en kleinkinderen toegankelijk zijn. In deze richting bewegen wij ons gelukkig. In vele dorpen werden en worden tehuizen voor ouden van dagen gebouwd, zodat dezen in hun eigen omgeving blijven wonen en gemakkelijk toegankelijk zijn. In ons tijdperk van auto's mogen wij deze toegankelijkheid natuurlijk anders verstaan dan toen wij nog voetgangers waren. Ouden van dagen moeten de gelegenheid hebben, iets te „zijn", iets te betekenen. Deze gelegenheid moet hun niet op vriendelijke en neerbuigende wijze worden gegeven, doch zij moet vanzelfsprekend zijn. Het is echter voor betrekkelijk vele ouden van dagen wel bijzonder moeilijk, voor andere mensen iets te betekenen. Hebben zij verschillende kinderen en kleinkinderen, en wonen dezen niet al te ver weg, dan bestaat er een werkelijke mogelijkheid — hoewel er geen garantie is dat deze ook wordt benut. Maar voor ouden van dagen die niet gehuwd zijn geweest, of die niet het geluk hadden, kinderen te krijgen, of ook voor ouden van dagen die ver van hun kinderen leven, is het soms buitengewoon moeilijk, iets voor anderen te betekenen. Ook al zijn zij, volgens de gangbare uitdrukking, keurige oude mensen, wie is erop uit, vriendschap met hen te sluiten? Wie zoekt bij hen gezelligheid, ontspanning? De situatie wordt natuurlijk nog moeilijker, wanneer oude mensen gebrekkig en weerzinwekkend worden. Wij moeten ons hoeden voor de rationalisatie van de volwassen, gezonde mens, die in zijn blakende gezondheid zijn lichamelijkheid kan vergeten en zich aan zijn plannen kan overgeven. Wij zijn er al

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen