1970 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 62

42

METABLETICA DER MATERIE

ook Bultmann en Robinson. Het Tweede Vaticaans Concilie, dat in de geschiedenis der spiritualiteit een aardverschuiving blijkt te zijn. Alles bijeengevat behelst de verandering het herstel der objeciviteit van het geloofsleven. De nieuwe spiritualiteit is echter niet theocentrisch, noch christocentrisch, maar humanocentrisch, waardoor op de aarde gericht, zelfs aan de aarde verknocht. Voorlopig is dat slechts juist, al was het alleen om ieder in te scherpen dat het met de vergelijking iiit is. De nieuwe spiritualiteit is werelds — met het onmiddellijk gevolg dat de wereld eindig heet" [MM 361]. „Dat is de wereld [ . . . ] waarin de mensen gevraagd wordt, voor het eerst in hun geschiedenis, zonder God uit te komen, en te proberen samen te zijn. Het kon wel eens lukken" [MM 434], Meetkundige beschouwingen (1) Bovenstaand verslag van de migratie van God voerde ons reeds tot allerlei meetkundige beschouwingen. In MM loopt het betoog in omgekeerde richting: de beschouwingen over niet-euklidische meetkunde dienen tot aanleiding voor de behandeling van de veranderende menselijke situatie, de medemenselijkheid en de godsvrucht. Behalve korte aanhalingen, verwijzingen en zingevingen van die meetkunde door het hele boek heen, bevat MM twee min of meer samenhangende stukken over de meetkunde. Het eerste (de hoofdstukken I-VI en V n i ) biedt naast een gepopulariseerde beschrijving van enige aspecten der niet-euklidische meetkunde ook de hoofdlijnen van de geschiedenis daarvan. Het tweede stuk (de laatste drie hoofdstukken) heeft tot middelpunt de metabletische zingeving van ontstaan en voortgang der niet-euklidische meetkunde, voornamelijk aan de hand van het gedeelte betreffende de 1-dimensionale meetkunde in een artikel van Felix Klein. Het eerste meetkundige gedeelte is voor een wiskundige te waarderen, en voor een niet-vidskundige ongetwijfeld begrijpelijk en interessant, al heeft het zijn fouten en tekortkomingen. Ook waar het gaat om wiskundige zaken toont vdB zich een begaafde en boeiende schrijver! Kort samengevat gaat het om het volgende. Euklides, de wiskunde van voorgangers en tijdgenoten samenvattend binnen het kader van een axiomatische theorie, twijfelde vermoedelijk zelf al aan de onafhankelijkheid van zijn vijfde postulaat (dit postulaat komt neer op de vaststelling dat door een punt buiten een rechte juist één parallel van die rechte gaat). Voor Aristoteles was dit postulaat nog geen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen