1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 56

36

AGGRESSIVITEIT IN DE BIJBEL

Veel primitieve godsdiensten, de Griekse inbegrepen, bestaan vooral daarin dat de goden met offers tevreden gesteld moeten worden. „Ziet u eens, ik offer u een lammetje: wees me nu welgezind". „Ik die God ben eet het lam niet, de priesters mogen het opeten en zij zullen de mensen in bedwang houden door hun angst voor God". Of men wil of niet de gedachte aan een toornende God vindt men door de hele bijbel heen. Denk aan Sodom en Gomorra: de prachtige voorbede van Abraham die probeert het medelijden van God op te wekken en vraagt om de rechtvaardigen niet met de onrechtvaardigen te laten omkomen. Denk aan de zondvloed en de plagen in Egypte en alle oorlogen die God zijn volk liet voeren. In de geneeskunde wordt vaak de uitdrukking gebruikt: „God geneest niet alles maar stuurt ook ziekten". Indien een toornende God niet in de hemel is dan in ieder geval in onze harten en in de harten van onze patiënten. Men heeft gezegd dat de bijbel antropomorf is. De God van de bijbel is wreed omdat de mensen Hem zo zien. Vervolgens vindt men dat God berouw heeft. Als iemand berouw heeft dan betekent dat, dat zijn stemming veranderlijk is en hij niet onbewogen is. De God van de filosofen is een roerloze God, volmaakt, een en al liefde en wat men meer vwl. Het is een God die niet intreedt in het menselijk gebeuren, in de geschiedenis der mensheid. De bijbel spreekt van een levende God. Levend zijn betekent aan stemming onderhevig zijn. Het betekent aggressief zijn, kunnen zijn, en berouw hebben en nederig om vergeving vragen. Met veel goede wil heeft men geprobeerd de bijbel te ontdoen van deze dramatische gedachte. De vertalers hebben de teksten die beschreven dat Jezus toornig werd, verbeterd, en het protestantse liberalisme van de laatste drie eeuwen en ook de moderne katholieken, vragen zich af of de mensen het beeld van God niet vervalst en verdraaid hebben. Als men de bijbel verbetert en eruit weglaat wat niet met ons idealisme overeenkomt dan blijft er echter niet veel meer over. Wat menselijke idealisme en wat spreken over de liefde maar niets meer van wat de mens in werkelijkheid meemaakte, wat het menselijk drama omvat. Ik geloof eigenlijk dat er in de twee opvattingen, die van vrijzinnigheid en orthodoxie, hoewel de mensen in hun verschillen God dikwijls hebben willen gebruiken om hun gedrag te rechtvaardigen, toch een kiem van geloof ligt in dit zoeken naar een werkelijk levende God die niet alleen een moreel principe is. In een artikel in „Presences" schrijft pater D. dat er in de bijbel steeds een samengaan van toom en erbarmen is. Hij noemt toorn en erbarmen een paar. Dat vinden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen