De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 146
134 DE V.U. IN OORLOGSTIJD
Wierda met geboeide handen geschreven heeft, weten wij, welke
kwellingen hij heeft moeten ondergaan. Wij weten er ook uit, dat
hij, om van het ondragelijke lijden af te zijn, wel in de verleiding
kwam, te zeggen, wat de folteraars hem graag wilden doen zeggen.
Hij heeft echter volgehouden; hij schrijft: „Ik moest erg aan onzen
Heiland denken, die ook zoo onschuldig moest lijden; aan dien
kant was het mij rijk, dat kruis mijn Jezus te mogen nadragen."
Jan Peppink was student in de theologie. Hij was de eerste van
onze studenten, die zijn leven heeft gegeven voor den strijd van
ons land. In de oorlogsdagen meldde hij zich vrijwillig voor het
Nederlandsche leger. Toen onze officieele strijd eindigde, heeft hij
dien ondergronds voortgezet als leider van de spionnagegroep
„Nederland Vrij'' en door het uitgeven van illegale lectuur. Door
verraad viel Jan Peppink op 19 April 1941 na een hevige worste-
ling in de handen van de S.D. Hij werd van de eene gevangenis
naar de andere gevoerd en op zijn 24sten verjaardag ter dood ver-
oordeeld. Na wreede mishandelingen en na maanden van honger-
lijden werd hij op transport gesteld naar Kiel. Onderweg stierf hij
op 2 Sept. 1942 van uitputting. Zijn totaal uitgeput en op vele
plaatsen door slagen en trappen geschonden en gebroken lichaam
kon deze laatste krachtproef niet meer doorstaan. Dat hij in zijn
afscheidsbrief kon schrijven: „Ik ben bereid gemaakt, het zwaarste
blijmoedig te dragen. God verandert nooit. Zijn trouw en Zijn
liefde voor zondaren niet. Daarom ben ik rustig en blij", is voor
alle nabestaanden een groote troost.
Op 22 November 1943 werd de student in de rechten, Evert Wil-
lem Hissink, op 26-jarigen leeftijd te Berlijn bij een bombardement
gedood. In 1937 was Hissink student geworden aan de Stedelijke
Universiteit en kwam naar ons over, toen hij zijn studie daar niet
kon voortzetten. In 1943 als niet-teekenaar naar Duitschland gegaan,
werkte hij in Berlijn in de Knorr Bremse fabriek. Eenige weken na
zijn dood werd zijn lijk gaaf en met een rustige uitdrukking van on-
der het puin weggehaald. Op 26 December werd hij begraven. De
student D. van der Meulen leidde de begrafenis, die bekostigd werd
door de arbeiders en studenten uit zijn kamp, die in hem een trou-
wen kameraad verloren.
Arnold Johan van den Hoek, geboren in 1921, werd reeds op 17-
jarigen leeftijd student in de "Wis- en Natuurkundige faculteit.
Groote bekendheid verwierf hij als schaakspeler. Toen hij 20 jaar
oud was speelde hij met Dr Euwe om het kampioenschap van
Nederland.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's