De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 147

PROF. MR J. ORANJE 135

In Mei 1943 meende hij, niet-teekenaar, zich te moeten melden voor

tewerkstelling in Duitschland. Hij werd naar Watenstedt gezonden.

Toen hij op 14 Januari 1945 in de omgeving van Drüten wandelde,

liet een Amerikaansche vlieger eenige bommen vallen; door den

luchtdruk werd Van den Hoek gedood.

Hij heeft het moeilijk gehad in Duitschland: zwaar werk, heimwee,

infectie aan de hand. Maar hij heeft het geloof behouden. Toen

hij met Kerstmis van de 48 uur er 36 in de fabriek moest door-

brengen, geheel alleen in het ketelhuis, schreef hij, dat hij door

Gods genade Kerstmis had gevierd als nooit tevoren, en dat hij

het „Eere zij God" gezongen had met geen andere begeleiding dan

loeiende turbines.

Een zeer begaafde student in de scheikunde, een overtuigd Chris-

ten, is in Willem Schmidt heengegaan. Na in Vught gezeten te

hebben en weer vrijgekomen te zijn, ging hij in Mei 1943 als niet-

teekenaar naar Duitschland, eerst naar Hannover, daarna naar

DoUbergen. O p 5 Augustus 1944 werd de schuilkelder, waarin hij

was gevlucht, bij een bomaanval op de fabriek waar hij te werk

gesteld werd, getroffen. Geheel onbeschadigd doch levenloos werd

hij gevonden. Op 8 Augustus werd hij te DoUbergen begraven.

Het is een bron van troost voor de zijnen, dat hij van Duitschland

uit getuigde, dat hij den dood niet vreesde.

Ook Frans Nicolaas Erdtsieck, notarieel student, behoorde tot de

studenten, die de verklaring niet geteekend hebben, doch die op 6

Mei 1943 naar Duitschland gingen. Hij werkte bij Siemens en

Halske te Berlijn. Op 16 September 1943 werd hij daar in hech-

tenis genomen en overgebracht naar het strafkamp Gross-Beeren,

waar hij op 23 Januari 1944 overleed.

Wat Erdtsieck ten laste gelegd werd, is mij onbekend, maar dat

hij in het kamp om het leven kwam, kan niet anders gequalificeerd

worden dan als moord. Van hoevele duizenden is nu al niet het

bericht van hun dood in een kamp ontvangen?

Theodoor Krüger, geboren 23 Mei 1914, is volgens opgaaf van het

Roode Kruis te Neuengamme overleden op 12 Maart 1945. Op

weg naar Elburg, waar zijn verloofde woonde, kwam hij door

Putten en werd hij bij de daar juist gehouden razzia's meegevoerd,

om in Neuengamme den dood te vinden.

Het eenige, dat zijn familie troost kan bieden bij dit zoo tragisch

einde, is, dat zij van hem weten, hoe hij nog op het laatst tot steun

is geweest voor zijn medegevangenen, die hij wees op Hem, die

macht heeft over ziel en lichaam beide.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen