GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 34

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 34

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

30 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

Ook onderscheiden publicaties van de zijde, die door den schrijver

de humanistisch-rationalistische wordt genoemd — men denke

hier inzonderheid aan beschouwingen van J. H . Gunning Wzn.,

Kohnstamm, Casimir en Polak, hadden stellig niet mogen ont-

breken.

Trouwens, reeds uit het aantal pagina's dat aan de onderscheiden

richtingen werd gewijd, bijkt een zeer groote disharmonie in de

belangstelling van den schrijver. En hoewel het niemand kwalijk

te nemen is, dat hij voor de ééne richting meer belangstelling koes-

tert dan voor de andere, mag toch in een studie als deze zulks niet

tot een zoo groote disharmonie, en hier en daar zelfs tot weten-

schappelijke onbillijkheid leiden.

O m deze reden mocht dan ook deze studie door de Faculteit niet

worden bekroond.

Wel heeft zij gemeend den schrijver een eervolle vermelding te

moeten toekennen. Bovendien, daartoe gemachtigd door H . H .

Directeuren der Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gerefor-

meerden grondslag, een bedrag van ƒ 200.—.

N a daartoe verlof van den schrijver te hebben bekomen, heeft

de Secretaris van den Senaat het naambriefje geopend. Het bleek

toen, dat de schrijver is de Heer

L. van Klinken

te Leeuwarden, ingeschreven als student aan de Vrije Universiteit.

Namens den Senaat wensch ik den heer van Klinken geluk met

het door hem bereikte resultaat. Is het hoogste al niet bereikt,

het behaalde resultaat strekt U tot groote eer, en moge U ten

spoorslag zijn om de U geschonken gaven aan wetenschappelijk

onderzoek te blijven dienstbaar maken.

Hiermede nader ik het einde van mijn rectoralen arbeid. Één

taak rest mij nog, de overdracht van het rectoraat. Collega Nauta,

het is waarlijk niet een sinecure die gij van mij overneemt. De

lusten, die het rectoraat in normalen tijd medebrengt, zijn vrijwel

verdwenen, de lasten zijn verveelvoudigd. T o t Uwe bemoediging,

voorzoover noodig, kan ik U uit ervaring twee verzekeringen

geven. Vooreerst, dat gij niet op een eenzamen post alleen zult

staan, maar temidden van een kring waar allen die boven U, naast

U en onder U staan door één gedachte bezield zijn en U den last

van het ambt naar vermogen zullen verlichten. En voorts dat

een sinecure niet het ideaal is van een man; zeker niet van een

man, die begeert de wetenschap, en zijn land en volk, en bovenal

1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 34

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's