De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 41
De Vrije Universiteit van 1905 tot 1955, een halve eeuw geestesgeschiedenis van een civitas academica.
gezwollen stijl die wel insloeg en die het ons makkelijk maakte om
bepaalde gedachten van hem te onthouden. Hij doceerde economie en
later ook strafrecht, maar daar is later Willem Zevenbergen voor in de
plaats gekomen. Anema had als opdracht gekregen: burgerlijk
privaatrecht, handelsrecht en ook het burgerlijk procesrecht. Hij heeft
later, na het emeritaat van Fabius, staatsrecht gekregen, want dat heeft
hij altijd willen hebben...
Fabius - dat was de meest deftige professor die ik ooit heb leren
kennen. Die heeft nog vertoefd ten huize van Groen van Prinsterer aan
de Korte Vijverberg in Den Haag, waar later het Kabinet des Konings
zou worden gevestigd. Hij sprak altijd in deftige vorm en
indrukwekkende taal; dat maakte je alleen wat slaperig - tenminste mij -
als je aldoor die dreun van zo'n deftige stem hoorde!
Ik heb ook wel kwajongensstreken uitgehaald met Fabius. Een keer
stonden we in de gang van het pand op de Keizersgracht; toen kon de
Vrije Universiteit daar nog worden ondergebracht, want laboratoria
waren er nog niet. We stonden daar te praten en er kwam een man
binnen, een visverkoper, die vroeg of we geen vis van hem wilden
hebben. Opeens kwam een schandalige gedachte bij mij op. Ik zei: 'nee,
we kunnen het niet gebruiken op het ogenblik. Maar je krijgt van ieder
van ons zoals we hier staan twee kwartjes als je straks over een
kwartier aanklopt aan die deur. En dan ga je naar binnen en dan zal je
een oude meneer zien die aan een katheder staat te oreren. Jij gaat
naar hem toe en je biedt daar je vis te koop aan'.
Het college begon en we zaten allemaal zo'n beetje zenuwachtig te
wachten. Fabius was begonnen op zijn bekende manier: 'De democratie,
mijne heren, is de ontbinding van het leven! Gelijk ook Groen zei...' en
dan kwam weer zo'n aantal citaten van Groen van Prinsterer; dat was
altijd zijn zegsman. En toen werd er op die deur geklopt en daar kwam
de lijfelijke democratie binnen. Ik zag dat gezicht van Fabius - het werd
purperrood. Ik dacht dat hij een beroerte zou krijgen. Voor Fabius was
dit een totaal onbekende situatie, maar die visboer kon het niks
schelen. Die liep tot vlak voor de katheder: 'En als je nou eens een
lekker beetje vis wilt hebben en je vrouw daar eens op wilt onthalen...'
En toen brak Fabius opeens los: 'Man, ga weg'. Nou, die had zijn
Schuldigkeit getan en die ging weg met een verbaasd gezicht. Maar de
stemming voor het college was totaal bedorven natuurlijk!
Enfin, dat was Fabius. Fabius mocht mij erg graag; ik begrijp niet
waarom eigenlijk. Hij dacht dat ik een goede leerling van hem was. Dat
was ik helemaal niet, want hij was aartsconservatief en had sociale
opvattingen die mij helemaal niet lagen. Ik heb van Fabius eerlijk
gezegd ook geen inspiratie gekregen, ... ofschoon ik bij Fabius
gepromoveerd ben, want die gaf staatsrecht.
Wie wel invloed op mij heeft gehad, was Anema. Dat was een zeer
artistiek begaafde persoonlijkheid. Het was een Fries, met een sterk
37
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987
Publicaties VU-geschiedenis | 460 Pagina's