Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 56

Klinkhamer-Steketee en was bedoeld als tweejarige cursus.

Buiten deze onderwijsactiviteiten kwamen tevens opleidin-

gen tot groepsleider, maatschappelijk werker of onderwij-

zer regelmatig met het verzoek of hun leerlingen niet kon-

den hospiteren of een stage konden 'lopen' op het instituut.

Voorzover dit mogelijk was werd aan deze verzoeken vol-

daan.

Door de oprichting van het Ambulatorium (1967) ver-

anderde ook de directiestructuur. Behalve een directeur-

hoogleraar werden er twee adjunct-directeuren aangesteld;

één voor het Ambulatorium (Heiner), en één voor het

C.R.B. (De Ruyter, later opgevolgd door Den Hartog).

Buiten deze verandering werd een aantal medewerkers bij

het beleid betrokken, zodat het instituut werd vormgegeven

door meerdere mensen dan de directie alleen. Hans Heiner

was in 1963 op het p.i. komen werken. Dat hij op het p.i.

terecht kwam lag niet in de lijn der verwachtingen. Heiner:

'het werken met kinderen deed je niet, dat was toch iets

voor dames en vrouwen. Maatschappelijk gezien was het

toch een achteraf]e, een doodlopend straatje'. Het feit dat

Heiner, enkele jaren later gevolgd door Hans Hommes, de

huidige coördinator van de residentiële en dagbehande-

lingsafdeling, en anderen kwamen werken op het p.i., bete-

kende dus dat het beleid om mannen aan te trekken om

met moeilijke kinderen te werken, zijn vruchten begon af te

werpen. De sfeer in het begin van de jaren zestig noemt

Heiner niet erg kindvriendelijk. 'Iedereen erkende wel dat

er kinderen waren met problemen maar als je carrière wil-

de maken hield je je niet bezig met kinderstudie'. In zijn vi-

sie had de kinderbescherming heel erg lang liefdevol over

het moeilijke kind gewaakt, maar ze niet geleerd om op ei-

gen benen te staan. Mede vanwege zijn belangstelling voor

adolescenten en zijn interesse in de gedragstherapie was

Heiner de aangewezen man om het Ambulatorium te lei-

den. De vestiging van het Ambulatorium verliep trouwens

niet zonder slag of stoot. De v.u. had het Ambulatorium

een gedeelte van het pand Prins Hendriklaan 23 beloofd.

De daar huizende docenten waren hiervan op de hoogte

maar hadden kennelijk niet zo veel haast het pand te verla-

ten. De Ruyter en Heiner hadden echter wel haast en toen

54

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen