Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 66

Jd

I

vooral uitblinken als wetenschappelijk instituut. Rookmaaker was

niet in alle opzichten de ideale figuur voor deze zich vernieuwende

VU. Zijn conservatieve houding ten opzichte van de grondslag had

al enige aarzeling veroorzaakt bij bestuurders tijdens de aanloop

tot zijn benoeming, en werd gedurende de eerste twaalf jaren van

de subfaculteit ook soms de oorzaak van spanning tussen hoogle-

raar en sommige studenten. Met name studenten uit de achterban

van de VU, opgevoed met het gedachtegoed van Kuyper en nu aan

iets anders toe, stonden niet altijd positief tegenover Rookmaaker.

En Rookmaaker had weinig affiniteit met hun standpunt. Belangrijk

in dit opzicht is dat Rookmaaker zelf niet 'van huis uit' gerefor-

meerd was. Van huis uit had hij in feite geen kerkelijke verbinding.

Hij kwam tot geloof tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen hij als

jonge marine-officier in krijgsgevangenschap de bijbel bestudeerde

en onderricht kreeg in de Calvinistische Wijsbegeerte. Als enthou-

siaste bekeerling tot de Kuyperiaanse traditie liep Rookmaaker uit

de pas met gereformeerden die in de jaren zestig bezig waren die

traditie te herzien, of los te laten. Zo werd hij gezien als verdediger

van een strenge orthodoxie, terwijl hij zelf nooit de verplichting

tot verzuilde loyaliteit had gekend. Hij werd bovendien beïnvloed

door zijn hechte vriendschap met de Amerikaanse predikant Fran-

cis Schaeffer, met wie hij vanaf de jaren vijftig samenwerkte in

l'Abri Fellowship, een studiecentrum voor 'zoekende' intellectuelen

gelegen in de Zwitserse Alpen. In dit kader kreeg hij bekendheid

in het buitenland als spreker, vooral onder jonge kunstenaars en

studenten. Mede daardoor was hij in zijn denken en doen wellicht

meer Angelsaksisch dan typerend voor kerkelijk Nederland.

Het effect op Kunstgeschiedenis van Rookmaakers christelijke

denken was doorgaans meer indirect dan direct. In het onder-

wijs en in het dagelijks leven van de subfaculteit werd de toon

ook mede gezet door de tweede hoogleraar Van Swigchem - zelf

gereformeerd, maar terughoudender in zijn uitingen daarover

dan Rookmaaker. Wel merkbaar in de kleine gemeenschap was

de relatief grote vertegenwoordiging uit het buitenland. Deze

groep bestond grotendeels uit mensen die Rookmaaker via zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen