Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 36

de bestaande samenwerking van geologie en fysische geografie binnen het

Instituut voor Aardwetenschappen. In het schema werd uitgegaan van een gecom-

pliceerd systeem van vergaderingen, raden en afdelingen. Uitgangspunt was demo-

cratie aan de basis. Er werden vier geledingen onderscheiden; hoogleraren/docen-

ten, wetenschappelijke staf, studenten en bedrijfspersoneel. Elk van die geledingen

zou zijn eigen "plenaire vergadering" kennen en daarnaast was de mogelijkheid

voorzien van een plenaire vergadering van alle geledingen tezamen. Aan de plenai-

re vergadering van hoogleraren en docenten, het "convent", waren bijzondere

bevoegdheden toegedacht. Centraal in het functioneren van het Instituut zouden

de Afdelingen (grosso modo identiek aan wat later vakgroepen zouden worden)

staan. Aan hen was een zo groot mogelijke autonomie toegedacht ten aanzien van

onderzoek en doctoraalonderwijs. Van de afdelingen zouden hoogleraren, docen-

ten, stafleden en kandidaten in de betreffende vakken deel uitmaken, alsmede

relevante vertegenwoordigers van het bedrijfspersoneel. Alles op basis van het one

man one vote principe. Voor het prekandidaats onderwijs waren afzonderlijke

studieraden geologie en fysische geografie voorzien, met daarboven een coördi-

nerende Onderwijsraad. Qua steminvloed zouden staf en studenten in deze raden

gelijkelijk vertegenwoordigd zijn. Voorts omvatte het schema een Onderzoeksraad

voor de geologie en fysische geografie gezamenlijk en een Bedrijfspersoneelsraad.

Al deze raden dienden hun werkzaamheden onderling af te stemmen. Aan de

Instituutsraad was primair de taak toebedacht van beroepslichaam, voor personen

en afzonderlijke raden. En tenslotte was er het Dagelijks Bestuur, bestaande uit

directeur en beheerder, dat het beleid zoals bepaald in raden, afdelingen en con-

vent, zou uitvoeren.

Met de indiening van het voorontwerp WUB in februari 1970 werden er meer con-

crete kaders en randvoorwaarden zichtbaar waarbinnen de democratisering gestal-

te zou moeten krijgen. Door de conservator van het Instituut, Breimer, en vervol-

gens door het wetenschappelijk corps^ worden nu structuurmodellen opgesteld die

afwijken, en een vereenvoudiging behelzen ten opzichte van de eerdere voorstellen

van de herstructureringscommissie. Het accent komt nu te liggen op enerzijds de

subfaculteit als centrale bestuurlijke eenheid en anderzijds de vakgroepen als

werkeenheden. De Subfaculteitsraad, waarin de helft van de zetels door het weten-

schappelijk personeel wordt ingenomen, is verantwoordelijk voor beleid en

bestuur van de subfaculteit, het (dagelijks) bestuur bereidt een en ander voor en

draagt zorg voor de uitvoering. Voor de vakgroepen is het one man one vote sys-

teem voorzien, met per geleding recht van beroep op de subfaculteitsraad. Het

Instituut krijgt een positie als eenheid van beheer, met een centrale rol voor de

beheerder/conservator. Onderwijscommissie, onderzoekscommissie en ook een

commissie personeelszaken worden geplaatst in het kader van de beleidsvoorbe-

reiding van de subfaculteitsraad. Al met al een model dat in hoofdlijnen overeen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen