Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 171

zonder het zelf te begrijpen. 'Daarin,' zegt zijn latere collega Zuidema, 'was hij zo naïef

als een boreling. En bij gevolg even lastig. Maar wie neemt het een boreling kwalijk.?'^53

Dat moet ook de ervaring geweest zijn van de student Jo Verkuyl, toen Vollenhoven

hem eens vroeg of hij bereid zou zijn zijn leven verder te wijden aan de studie van de ou-

de Egyptische filosofie. Verkuyl stond perplex. 'Dat was wel het laatste dat ik begeer-

de.'^54 Het zal Vollenhoven hebben teleurgesteld dat zo'n begaafde student zijn roeping

niet verstond. Zulke decepties moet zijn onderwijs vaker gebracht hebben, al zou het

slechts zijn omdat hij in heel zijn optreden model kon staan voor de klassieke verstrooi-

de professor. De persoon Vollenhoven was echter bij alle studenten zeer geliefd. Hij

streefde niet naar populariteit, maar maakte indruk door zijn toewijding aan de zaak en

zijn belangstelling in ieders persoonlijke lotgevallen. De vroegere predikant toonde zich

ook voor studenten een zielzorger, en kon hen dan bemoedigen door de aanstekelijke

blijdschap van zijn geloof ^ss

VoUenhovens falen als docent bevestigt dat filosofie zich niet leent voor massacon-

sumptie. Een kleine keurgroep voelde zich echter zeer aangesproken. Toen J. Klapwijk

in de jaren vijftig als beginnend student in de theologie zijn eerste college bij Vollen-

hoven volgde, wist hij het binnen vijf minuten: dit is wat ik altijd heb gezocht.^^ft De

student Joh. Franke toonde zich enthousiast genoeg om in de almanak de nieuwe filo-

sofische inzichten toe te passen op zijn eigen levenssfeer, met de publicatie van een

bloedernstige 'Proeve eener wijsgeerige structuuranalyse van ons corpsverband'.^sv En

een werkelijk uniek blijk van waardering was in 1935 de oprichting van de Vereeniging

voor Calvinistische Wijsbegeerte, op initiatief van enkele bewonderaars. Ze begon met

85 leden^s»^ maar al spoedig waren het er honderden.^59 Hier bleek nu eens dat christe-

lijke wetenschap aansloeg, als er mensen waren die haar tot leven konden brengen. Wel

moest Vollenhoven direct ervaren dat de nieuwe vereniging bij sommige collega's erger-

nis opwekte^*", omdat zij zich uitgesloten voelden. In de vereniging gold de nieuwe filo-

sofie als vast uitgangspunt. Zij hadden liever een discussieclub gezien, waar dan op

basis van eenzelfde levensovertuiging gesproken zou worden over wijsgerige vraagstuk-

ken.

Enige afgunst op het publiek succes van de beide filosofen is daarbij zeker in het spel

geweest. Zo was het ook al gegaan met de studentenrevue, in 1930 opgevoerd ter gele-

genheid van het tiende lustrum van de Vrije Universiteit. Daar kwam ook de calvinisti-

sche wijsbegeerte aan bod, en in het spotlied 'Vaarwel mijn lieflijk wereldbeeld'^^' wer-

den precies al de punten aangegeven waarop de nieuwe filosofie in botsing kwam met in

eigen kring algemeen gehuldigde inzichten. Vollenhoven heeft ervan genoten, maar

leerde ook de keerzijde van het succes kennen. 'Het studentenliedje wekte bij sommige

collega's jalouzie. Maar 'k heb maar net gedaan of 'k niets merkte.'^^^

Dat kon een tijdlang goed gaan, maar helemaal onschuldig was dat studentenliedje

niet. Vollenhoven was mede onder invloed van zijn vriend, de hoogbegaafde school-

meester A. Janse, tot de overtuiging gekomen dat het woord ziel in de bijbel niet slaat op

CHRISTELIJKE WETENSCHAP 19261955 167

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen