Een handvol filosofen - pagina 302

298 V E Vakfilosofische richtingen

doceerd, was het aantal pubHcaties van Davidse beperkt gebleven/'' Met zijn vertrek

werd geschiedenisfilosofie in de Faculteit der Wijsbegeerte de facto opgeheven. De

jure verdween deze leeropdracht in de faculteit met het vervroegde emeritaat van

Griffioen in 2002.

4 Wijsbegeerte der sociaal-culturele wetenschappen

In het begin van de jaren zeventig werd de nieuwe leerstoel wijsbegeerte der sociaal-

culturele wetenschappen ingesteld, zowel in de Centrale Interfaculteit als in de Sub-

faculteit der Sociaal-Culturele Wetenschappen. De besturen van beide faculteiten

deden aan het college van bestuur het voorstel om dr. J. Blauw op de vacante leer-

stoel te benoemen.^' Blauw werd de 'aangewezen persoon' genoemd. Niet omdat hij

'in formele zin geheel voldeed aan de criteria die aan vakfilosofen werden gesteld',

zo schreven de faculteitsbesturen, maar omdat collega's in de Centrale Interfaculteit

overtuigd waren van 'zijn deskundigheid en materiële competentie'. Als vervanger

van Zuidema had Blauw van 1970 tot 1974 de colleges filosofische achtergronden

van sociologische en politicologische theorieën in de subfaculteit gegeven. Zijn stu-

denten en collega's waren zeer tevreden over de manier waarop hij deze taak had

uitgevoerd. In 1975 werd Blauw op de vacante leerstoel benoemd en tegelijkertijd

ontheven van zijn oude leeropdracht in de niet-westerse godsdiensten, die hij sinds

1962 had vervuld.

Johannes Blauw, op 10 juli 1912 in Boskoop geboren, is als klasgenoot op het

gymnasium en als medestudent van Smit al ter sprake gekomen in paragraaf 8 van

hoofdstuk IV. Na zijn kandidaatsexamen theologie in 1937 was Blauw gerefor-

meerd predikant geworden in het Friese Echten, maar hij had het vaste voornemen

om in de zending te gaan. Als kind had hij boeken met zendingsverhalen verslon-

den, terwijl in zijn studententijd zijn belangstelling vooral was uitgegaan naar de

godsdienstwetenschappen. Als predikant in Echten had hij zich voorbereid op het

zendingswerk en in 1939 probeerde hij als zendeling te worden uitgezonden; er leek

een mogelijkheid te zijn om een plaats te krijgen op Java. Tot zijn grote teleurstelling

werd na een medisch onderzoek vastgesteld dat zijn gezondheid te zwak zou zijn

voor het leven in de tropen. In een brief aan Smit schreef Blauw dat hij door 'den ge-

neeskundigen Raad van koloniën in Den Haag ongeschikt [was] verklaard voor de

tropen. Dit is wel de allergrootste teleurstelling van m'n leven en de ineenstorting

van m'n liefste idealen'.^''

Om de teleurstelling te boven te komen, wierp hij zich op zijn studie voor het doc-

toraalexamen dat hij kort na de tweede wereldoorlog aflegde. Vervolgens was hij in

1942 predikant geworden in Balkbrug en twee jaar later in Ede. Al kon hij geen zen-

24 In die periode verschenen van zijn hand 'Geschiedenis, leermeesteres van het maatschappelijk leven?', in

M.C. Doeser en A.W. Musschenga (red.), Maatschappelijke relevantie van wetenschap: nonsense of no-nonsense

(1985), pp. 135-144, 'Geschiedenis is ook niet meer wat het geweest is: uit de lotgevallen van een begrip', in Ge-

reformeerd Theologisch Tijdschrift, 89 (1989), pp. 196-211 en 'Over de geschiedenis en haar zin', in Beweging,

91 (1991), pp. ioé-109. Met een inleiding van zijn hand verscheen onder zijn redactie Grote filosofen m actueel

perspectief {i^^i), pp. 7-ié.

25 Brief van de faculteiten aan college van bestuur (28 mei 1974), in Blauw Personeelsdossier, 1979-121.

26 Brief van Blauw aan Smit (7 november 1939), in ics-archief Smit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen