GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 291

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 291

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

jaren zestig, schrijft in 1980 dat de studentenbeweging in de jaren ze-

ventig weinig invloed heeft gehad.

Ik zie de meeste invloed op het culturele vlak: op mode, muziek

en seksuele omgang. Die is losser en vrijer geworden. Bovendien

is voor jezelf opkomen gemeengoed geworden. Blijvend

prominente figuren zie ik vooral uit de tweede revolte, begin

jaren zeventig. Mensen als Paul Scheffer, Gabriel van den Brink

en Jos van der Lans zijn groot geworden door de

studentenbeweging. Ze doen in feite nog steeds wat ze toen ook

deden: op eloquente en intellectuele wijze de boel opschudden.'^

Een enkele oud-VU-activist heeft, terugkijkend op deze jaren, aarze-

lingen over de zin en het effect van het optreden van de studentenbe-

weging tijdens de grote transitieprocessen in de lange jaren zeventig.^"

De meesten daarentegen vinden ook nu nog dat al dat actievoeren zin,

betekenis en effect heeft gehad, voor zichzelf, voor de VU, maar ook

voor de samenleving. Twee resultaten worden vaak genoemd: het ver-

breken van de samenwerking met de Potchefstroom Universiteit in

Zuid-Afrika en de afschaffing van de verplichting tot instemming met

de VU-grondslag om een bestuursfunctie te mogen bekleden.^' Wel

wordt erkend dat de SRVU (al dan niet in LOG-verband) weinig talent

had voor het tijdig accepteren van compromissen als een belangrijk

resultaat, dit zien we terug bij: de coUegegeldboycot, het accepteren

van de WUB, de vijfjarige cursusduur, en het instellen van meer pluri-

forme studierichtingen met betere kwaliteit.^^ Anderen zien, in retro-

spectief, deze periode vooral als een tijdvak van ontvoogding, emanci-

patie en democratisering, als een ongemakkelijke zoektocht naar

nieuwe bestuurlijke verhoudingen en omgangsvormen waarin aUe

partijen zochten naar rol en stijl. Daarbij hoorde veel vallen en op-

staan, leren en gedoe, met de radicale studentenoppositie soms als ini-

tiator, maar vaak als antithetische beweging. In die zin was de studen-

tenbeweging onderdeel van een brede emancipatoire beweging met

ambities en doelen die veel verder reikten dan de hervorming van de

universiteit.^3 Hieronder geef ik mijn duiding van de invloed die de ra-

dicale studentenbeweging op de grote transities heeft gehad.

Van elite- naar massa-universiteit - externe en interne

democratisering

De radicale studentenbeweging heeft zich in de lange jaren zeventig

289

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 291

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's