GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 15

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 15

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

wandelgangen tegen de trouwe achterban: 'Kunt u es zien hoe die

snotneuzen ons dag in dag uit treiteren.''" Hij leeft nog met de gedach-

te uit de jaren vijftig dat studenten tot hun 27ste jaar afliankelijke kin-

deren zijn. Ondernemer Meynen is een buitenstaander met weinig af-

finiteit voor wat er gaande is binnen de universiteiten. Direct na de

oorlog is hij een jaartje minister van Oorlog geweest gevolgd door een

glanzende loopbaan bij Algemene Kunstzijde Unie (AKU), een van de

voorlopers van chemiereus AKZO.

De jaren zestig zijn te typeren als de periode waarin de professoren-

universiteit implodeert. Het ancien regime, een mooie typering van

professor Sies Wiegersma, die een prominent tegenspeler is van de ra-

dicale studentenbeweging, loopt op zijn laatste benen." Het zijn tege-

lijkertijd de jaren van 'het optimisme van de wil','^ van 'prettige gekte

en vitale nieuwsgierigheid','^ van 'de combinatie van revolutionaire

verbeelding en revolutionaire politiek','4 van spannende utopieƫn en

mooie illusies. Jaren waarin alles mogelijk lijkt, in ieder geval het pro-

beren waard, met vrolijke sit-ins en ontspannen bezettingen. De sfeer

is meestal niet grimmig, eerder jolig.'' Tineke van den Klinkenberg en

Marius Ernsting, VU-SVB'ers van het eerste uur, herinneren zich dat

ze na de ontruiming van het Provisorium in juni 1969, de allereerste

VU-bezetting, worden opgesloten in de manege achter het politiebu-

reau aan de Marnixstraat. Daar gaat het er vrolijk aan toe. De 62 opge-

pakte bezetters doen spelletjes om de tijd te doden."* In pamfletten

wordt de politie op vriendelijke wijze aangesproken.

Vorige week moesten jullie, na nachtelijk beraad tussen Den

Haag, de directeur van de universiteit en de burgemeester, stu-

denten uit de Vrije Universiteit halen, die hun eisen voor demo-

cratisering kracht bij wilden zetten. Hierna moesten jullie nog

tientallen processen-verbaal maken. Het is je werk, denk je dan.

Nu hebben de heren onderling bekonkeld dat de zaken gesepo-

neerd worden. Wij kunnen ons voorstellen dat jullie de volgen-

de keer weigeren.'^

De autoriteiten zien de VU nog als een 'gereformeerd familiebedrijf.

Ze proberen bij het Openbaar Ministerie te voorkomen dat de 62 op-

gepakte bezetters een strafblad krijgen. President-directeur Sizoo ver-

zoekt de zaken te seponeren. Tevergeefs. De bezetters krijgen van de

streng calvinistische politierechter Nomes een week voorwaardelijk

en tweehonderd gulden boete.'* Nomes heeft tijdens zijn studie Rech-

13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 15

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's