GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

SAMENWERKING VAN ALLE GEREFORMEERDEN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

SAMENWERKING VAN ALLE GEREFORMEERDEN.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onrust over de gcdeeldlieid en machteloosheid van het Christendom is eerste voorwaarde om te staan naar betere toestanden. Dat alle geloovigen in één kerkelijk verband samenleven, zal in deze bedeeling nooit worden aanschouwd. Maar de kerkelijte eenheid is de eenige niet. Er is ook een eenheidsbetoon mogelijk buiten het terrein van het kerkelijk instituut. Dit duiden we hier aan als samenwerking. ' ; Zoo beschouwd moet samenwerking het eerst gezocht met hen, die met ons op één belijdenisbodem staan. Vandaar ons pleidooi voor samenwerking aller GerefoiTueerden. Deze samenwerking kan o.i. slechts, tot stand komen om drieërlei beding: ( Ten eerste, dat het vraagstuk van de kerk als instituut buiten bespreking blijft-; Ten tweede, dat men ook de politieke aktie uitzohdere; Ten derde, dat het beginsel steeds gesteld worde boven personen.

IV.

In (Ie verste Verte ligt het niet in onze bedoelingeen program' van , isainenwerking te ontwerpen.

Dat ZOOI /voorzeker iaiam den goeden gang van zaken niet 'bievorderlijk zijn.

Eerst Wianneer - men .overeengekomien is saam te werken, mag aan [het opistellen van een program: gedacht worden.

Het program dient juist de eerste vrucht van samenwerking te zijn.

Het behoort, zal |het (kans hebben verwezenlijkt te worden, resultaat te zijn van gezamenlijke bespreking. • •'

Van elke poging oni een prograjn' kamt en klaaj aan te bieden m-oiet onverbiddelijk , afgezien, omdat dit den schijn zou wekken, alsof men het van één fcant wilde opidringen.

Dit nu zou ©en onvergeeflijke misstap zijn.

Van alle kanten moeten juist verlangens en denkbeelden worden laangedraigen. Dan dient er door tnannen van andersoheiden Gereformeerde nuance over beraadslaagd, in hoever deze wenschen zich laten ©neadreeren binnen een program'.

'Zóó lalleen kan er ontstaan een gé meenschap-Re lijk e , aktie.

Het denkbeeld van isamenwerking van all© Gereformeerden voert niet een nieuw element onze levenspraktijk binnen.

Wij bewegen ons daarbij in ©en oude lijn. Want naar zulke isamenwerking werd ook vóór dezen gestreefd.

Daar heeft men b.v. het G-ereforhieerd Schoolverband,

Dit stelt zich Volstrekt niet ten doel enkel scholen, die van de Gereformeerde 'Berken in Nederland uitgaan, te dienen.

Het (heeft niet een Gerefoirmteerd-ker'kelijk, miaar een Gereformeerd-'konfessioneel karakter.

Samenwerldng van alle Gereformeerden was hier-Dij Van meetaf het streven.

Maar zonder op het nuttig werk, door dit ver-Hand verricht, ook 'm'aar iets .af te' dingen, moet toch gekonstateerd, dat het zijn wensch nog niet heeft verkregen.

Het zou geen zin hebben hier de Jaarverslagen te laten spreken.

Wij kunnen hier to'ch niet anders dan aanstippen.

^r valt hier nog veel, zeer veel te doen.

Bij onze scholen loopt de scheidslijn geheel en ^1 veikeerd.

Hoeveel Gereform^eerde scholen zijn, zonder dat H het willen en blijkens de statuten bedoelen, in de praktijk scholen van ouders, die behooren tot de Gereformeerde iKierken ?

Op (hoeveel plaatsen staat tegenover een Gereformeerde niet een Hervormde school?

Het kerkelijk leven brengt hier de splitsing a: ati.

De oorzaken diepen we nu niet op.

Maar de samenwerking van de Gerefor'm'eerden, blijkt 'Jialf werk te zijn, indien ze niet gedragen woTdt door siamenwerking over heel de linie van onze 'Gereformeerde wereld-en levensbeschouwing.

Eerst moeten de Gereformeerden als zoodanig tot ellitoder komen.

Dan zullen de zegenrijke gevolgen daarvan ook op schoolgebied openbaar worden.

Bestaat ler ten deze reeds breedere saimenwerking, wij zouden die jallerminst ontwricht willen zien.

Maar de samenwerking van de Gereformeer-den, in het bijzonder (ten opziöhte van het onderwijs hunner kinderen, is dringende eisch, •

Ook de groote j e u g d o r |g a n i s a t i e s, welke van onze zijde zijn opgericht, staan niet op kerkelijken, 'maar op 'Gereformieerden grondslag.

Zij zetten de poorten ook voor Gereformeerden buiten onze kerken wijd open,

Maar wat leert ook hier de praktijk?

Voorzeker wordt het niet-kerkelijk Gereformeerde element niet geheel gemist-

Maar een belangrijk contingent vormt het, voorzoover wij oordeelen kunnen loch niet.

De kerkelijke scheidslijnen brengen ook hier se°paratie aan.

Hetzelfde, wat we op schoolgebied aantroffen, vertoont zich 'hier in versterkte mate.

Wij ktonen niet landers oordeelen, of ook hier kan alleen dooT generale samenwerking van alle Gereformeerden deze speciale samienwerking aan den eisch doen beantwoorden.

Men duid e het ons niet euvel, dat wij niet doorgaan met aanvangen van samenwerking Mer en ginds "op te sporen.

Wij spreken daarmee allerminst uit, dat wij die pogingen te gering achten, dan dat wij die hier openlijk zouden waardeeren.

Een ieder zal het ons echter moeten toestemmen, dat de samenwei'ldngen tot op heden bereikt, nog weinig beteekenen bij wat zij moesten zijn.

Nog leens: naar jonze overtuiging kan aUeen generale samenwerking hier heil brengen.

Er moet eerst k'omen centrale aaneensluiting.

En Van uit het centrum zal de saam'werkenda kracht zich aan de peripheri© doen gevoelen.

Van uit het middelpunt zal de Gereformeerde actie uitstralen naar alle gebieden aan den omtrek.

Zoo klan ér b.v. door eendrachtig optrekken op het 'gebied van evangelisatie heel wat arbeid worden verricht.

'Gewis heeft ook de kerk lals instituut ten opzichte van de herkerstening van ons volk een roeping.

Inzooverr© tre'kke men afzonderlijk op.

Maar het volle werk der herkerstening kan door de kerk niet worden ter hand genomen.

Welnu, voor het niet-kerkelijk deel van dezen arbeid is het noodzakelijk, dat de Gereformeerden de handen ineen slaan.

Treden nu naast Gereformeerden niet dikwijls mannen op, die Van het plaatsvervangende werk van Christus niet willen weten, die aan d© "ontzaglijldheid van de eeuwige straf zelf niet gelooven, die den 'schrik des Heeren ïiiet recht kennen en daarom niet 'dringend genoeg kunnen waarsdhliiwen om toch te ontvlieden den toekomenden toorn?

Wordt [hierdoor feitelijk niet een wantoestand geschapen?

Moeten 'Gereformeerde sprekers zich som's niet inbinden om hun niet-Gereformeerde mede-sprekers niet te ontstemmen?

Wat komt van zulk een .arbeid terech, t, waarin men zijn hart en zijn geloof niet" voluit kan uitspreken ?

Of zoo men rond voor zijn beginsel uitkomt en er zich niet om bekomtoi'ert of anderen, die evengoed evangeliseeren in hetzelfde lokaal of in dezelfde tent, zich ergeren of niet, .moet men het dan niet gedoogen, dat volgende feprekers afbreken, wat de Gereform'eerde heeft zoeken te bouwen ?

Het zou een niitkom'st zijn lals de GerefO'rm'eei-den hier verzamelen hliezen.

Met vereenigde krachten zouden zij inderdaad veel kunnen presteeren.

En zij-zouden Ih^un ziel meer vrij maken.

In verband hiermee denken we ook aan de C o n-gressen voor Intellektueelen, welke de laatste jaren in zwang zijn gekopien.

Houdt ta'en som's niet zijn , hart vast, als men de namen van de verscjiillende sprekers leest?

Welk concert zullen vogels van zóó diverse pluimage ten gehoore brengen?

Van den intellektueel mag verwacht, dat hij, scherper onderscheidt dan 'de man uit het volk.

Zal (hij het niet merken, dat onderscheiden levensen wereldbeschouwingen aan het woord kb'men?

Moet 'dit 'hem 'niet in de war brengen?

En lals hij daarmee vergelijkt den éénen toon, die op isoortgelijk© aonferenties vaïi Roomsch© zijde wordt gehoo'rd, moet 'dan Römle hem, die nog zoo onvast en wankel staat, niet aantreldcen?

Wat zoo iemiand noodig heeft is het zekere geluid van de bazuin.

Een 'schor, onklaar geluid brengt hem van de wijs.

Zpo'n zéker geluid kunnen alleen zij geven, • die één wereld-en levensbeschouwing zijn tO'Cgedaan.

Ook deze arbeid roept tot alle Gereformeerden om het serrez les rangs.

Bij vroegere gelegenheden heb ik mijn bezorgdheid uitgesproken over den achterstand onzer Gereform'éerde wetenschap.

En Wanneer nu in onzen eigen 'kring algem'een dé oogen opengia, an voor dit ontstellende feit, hebben wij reeds veel gewonnen.

Studie 'én wetenschap moeten in de goede beteekenis volkszaalc worden.

Niet, 'dat ieder jaJctiéf aan'de beoefening der wetenschap zal Idmnen deelnemen.

Maar ieder moet met 'de middelen, die ter beschikking staan, vooral door belangstelling, meeleven 'en gebed, _ pteunen.

Mét dat al blijven we onze zwakh'eid gevoelen.

Als ook hier expansie kon worden verkregen, wat zou het ©en weelde zijn voor het hart, dat gevoelt, hoe O'ok hierin Christus. mioet worden verheerlijkt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 maart 1923

De Reformatie | 8 Pagina's

SAMENWERKING VAN ALLE GEREFORMEERDEN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 maart 1923

De Reformatie | 8 Pagina's