Revue 1999 - pagina 102

De Rector

Magnificus

met wetenschappers die vernieuwingen tot stand hebben gebracht en eigen sporen hebben getrokken. Kenmerkend voor deze wetenschappers is dat het mensen zijn met visionaire kwaliteiten, mensen met het vermogen en de durf om buiten gebaande paden te treden. Daarnaast is opvallend dat ze allen een groot doorzettingsvermogen hebben. Ook als iets tegen zit of lang duurt, kunnen ze het opbrengen om toch door te gaan langs de lijnen die ze hebben uitgezet; ze blijven 'er voor gaan'. Daarnaast slagen zij erin om hun enthousiasme op anderen over te brengen.

bekritiseren maar juist de ruimte te geven zodat men fouten kan en ook durft - te maken. Het gaat daarbij om het accepteren van het gegeven dat men zonder fouten nooit tot iets nieuw komt. 'Van fouten leert men het meest' is een in menig opzicht waar gezegde. Willen we het onderwijs en het onderzoek echt een avontuur laten zijn, dan is een dynamische werkomgeving noodzakelijk. Een omgeving die zich naar buiten richt, een milieu waarin een open communicatie bestaat met wetenschappers in binnen- en buitenland. Waar ook een sterke betrokkenheid leeft bij wat studenten en medewerkers doen, waar men met elkaar meeleeft en meedenkt. Hiervoor is fysieke nabijheid van groot belang. Geen virtuele universiteit, maar een universiteit van mensen. Men moet bij elkaar kunnen binnenlopen, samen koffie kunnen drinken, een goed gesprek kunnen voeren De werkomgeving mag niet alleen maar bestaan uit automaten, kale, zogenaamd functioneel ingerichte ruimten en elektronisch communiceren. Dan ontbreekt de noodzakelijke dimensie en stimulans om daadwerkelijk en met succes de avonturen te volbrengen die in onderwijs en onderzoek beleefd kunnen worden.

Belangrijk voor vernieuwing en grensverlegging is een open en stimulerende cultuur in de onderzoeksgroepen en de onderzoeksomgeving. Volgens de hierboven gekenschetste wetenschappers komt zo'n cultuur onder meer tot stand door elkaar niet direct te

De universiteit verwordt bij het ontbreken van avontuur - vernieuwing, creativiteit, uitdaging - tot een volledig verzorgde reis van A naar B. Laat de VU de komende eeuw ingaan als 'de betrokken, inspirerende, avontuurlijke universiteit'.

Sporen We maken voortdurend keuzes. Zowel actief als passief. Gaan we rechtdoor, linksom of rechtsom? Doen we dit wel en dat niet? Ook als universiteit staan we continu voor keuzes. Welke kant willen we op in onderwijs en onderzoek? Hoe moet het profiel van de Vrije Universiteit eruit zien? Sturen we dat zelf of laten we ons, direct of indirect, sturen? En hoe groot is onze sturende kracht eigenlijk? Zijn we wel in staat een eigen spoor te trekken, daar veel energie in te steken, er 'voor te gaan'? Van een universiteit mag worden verwacht dat zij buiten de gebaande paden durft te treden, dat er vernieuwing plaatsvindt. Er behoort grensverleggend onderzoek te worden verricht en onderwijs te worden gegeven dat innoverend en uitdagend is. Vanuit die opdracht mag het onderwijs en onderzoek binnen de universiteit geen geheel verzorgde reis zijn, maar dient het avontuur te worden gezocht. Door nieuwsgierigheid gedreven behoren studenten en medewerkers mee te doen aan ontdekkingstochten in de wereld van onderwijs en onderzoek. Recent heeft de Adviesraad voor het Wetenschaps- en Technologiebeleid een achtergrondstudie ('Ruimte voor vernieuwing', augustus 1999) laten verrichten naar vernieuwingen in het wetenschappelijk onderzoek. Hierin zijn gesprekken opgenomen

48

prof.dr. Taede Sminia

vrije Universiteit

amsterdam

Revue

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen