GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1899 - pagina 176

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1899 - pagina 176

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

k

174

kan. E n bij mijn oom aan huis was alle aardigheid er ook

af. Ze waren over mijn nichtje niets tevreden. Zij deed wel

haar best opgeruimd te schijnen, maar 't ging haar al heel

slecht af. Ze keek als iemand, die zijn fortuin met voeten

geschopt had en er nu naberouw over heeft, 't Was in één

woord een nare historie, die in plaats van met den tijd te

beteren op den duur verergerde. r

Ik was er vast van overtuigd, dat ze heimelijk spijt had '

van haar dwaze daad.

Dat ze Victor had afgewezen, was enkel en alleen de

schuld van die malle mannenhaterij. Ze had hein eens wil-

len toonen, dat zij vaster in de schoenen stond dan hij, en

daar had ze nu haar liefde en haar leven en haar geluk

aan ten offer gebracht. De eene of andere bacterie was in

haar hart gedrongen en die werkte daar nu doodelijk op

hare liefde. De huisdokter weet er gewoonlijk geen raad

voor, maar ik besloot zelf eens voor dokter te spelen en op i

een goeden keer nam ik mijn nichtje eens onderhanden.

„Hoor eens, Anna," zeg ik heel ernstig en gemoedelijk,

„kom eens bij me zitten."

Ze deed het heel gewillig.

„Dat gaat met jullie zoo niet langer," ging ik voort.

„Daar wandelen nu twee jonge menschen met den dood in

de schoenen, alsof alle levenslust in hen gedoofd is, heel

kalm en gelaten naar 't graf en ze doen de minste moeite

niet om nog een beetje langer te leven en geluk te smaken.

E n dat om zoo'n dwaze gril."

En warempel, daar kwamen al waterlanders. „Je hoeft \

voor mij niet langer te veinzen, maar zeg, heb je geen

spijt, dat je Victor van je gestooten hebt?"

Daar kreeg ik maar zoo dadelijk geen antwoord op.

Maar de regen viel al bij stroomen.

Ik liet dat stil begaan en schilderde intusschen de ellende

van Victor met de treurigste verven, en daartegenover

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's

Studentenalmanak 1899 - pagina 176

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's