Studentenalmanak 1903 - pagina 112

MIJN LIEFDE.

'k jTf erborg mijn liefde in een verren hoek van'tzwijgendhart;

VaV Geen blijdschap geeft ze meer, noch wreede smart,

Een lis'plend hopen slechts streelt mij zoo zacht

E e r 'k sluim'ren ga, een wijle ied'ren nacht.

Zoo wil ik, dat mijn liefde ruste, langen, langen tijd

Verzonken diep in 't hart, dat biddend beidt

Langs welken weg mij God in liefde leid'.

Opdat, indien Zijn Vaderhand nog eens den weg ontsluit

Vereff'nend iedre hindernis, die stuit

Om haar, die 'k min, te voeren als mijn bruid

W e e r opwaak' deez' mijn eerste diepe liefde in volle kracht

En make waar, wat eens ik droomend dacht

E n 'k nog als ver en heilig ideaal verwacht.

Maar zoo Gods wondergoede wijsheid zulks niet schenken kan

Blijv' in den donkren hoek van 't hart mijn liefde dan,

Dat Gij, Heer, zelf wat 's harten rust stoort, bann'.

Dan neem' mijn liefde, zoo in 't hart gesloten, als in 't graf

Met zachten nagloed langzaam doovend af

Verflauwend met de hope, die ze gaf.

E n wijl mijn liefde door den langen tijd verstervend kwijnt.

Gewis, dat met de hoop ze eerlang in 't eind

Verstikt, geheellijk uit 't hart verdwijnt.

NOMENNESCIO.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen