Studentenalmanak 1928 - pagina 103

Tegenover 't Conservatorium staat de Vrije Universiteit.

Beide zijn door een diepe, sombere gracht gescheiden.

Alleen enkele bruggetjes vormen de verbinding.

Met leede oogen zien de V. U.-lui naar de ijverige viool-

en celsjouwers en vooral sjouwsters. Waarom loop je mij

toch zoo voorbij, denkt de V, U. Wat is toch de oorzaak

dat jullie overkantbewandelaars bijna nooit naar onze Vrije

Burcht kijken? Durf jullie niet over te steken?

Een privaatdooentschap in jullie wetenschap is er bij ons

wel niet. Maar dat beteekent toch niet dat er in en om

ons huis niet gemusiceerd wordt, Donderdagsmorgens weer-

kaatst de V, Ü.-gevel het zoo bij de Amsterdamsche grach-

ten passende geluid van een beroemd draaiorgel. En voor

den telkens terugkeerenden Dies en andere festiviteiten

repeteert 't strijkje in de Sociëteit en in Conversatiezaal

van 't Hospititun,

Toch zal die gracht er steeds blijven. Immers wij behoe-

ven niet van de muziek te leven, 't Is voor ons bijzaak.

Daarom is de animo om zelf te musiceeren niet bijzonder

groot. De waardeering wel. In 't bijzonder voor een Scotti-

sche Espagnole, die jammerlijk slecht ging en desniettegen-

O

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen