Studentenalmanak 1928 - pagina 162

152 THOMAS

Maar hij moest zien, hij was 'n hart dat ziet —

achter den schijn van fluisterenden laster

en barsche vroomheid; en zijn mond sloot vaster,

en van zijn opstand wist de wereld niet.

Maar in den avond voelde hij zich ontkomen,

een groot erbarmen had zijn hart omvat —

en in de schemering delfde hij een schat

van liefde en hoop en van verlossingsdroomen.

Die hunkering bleef in zijn oogen gloren,

maar werd verdonkerd in zijn bitter woord —

„het lied zal sterven als het wordt gehoord",

dit wist hij méér en beter dan tevoren.

Eenzaam te wezen en van God vergeten

en met een hart dat alle ellende weet —

en met den vloek beladen van het leed

door heel een volk gedaan aan zijn propheten —

Waar was er troost voor een die leed als hij?

„Jeruzalem — een naam, en God is ver.

Sprakeloos blijven zon en maan en ster,

en bij de menschen angst en hoovaardij."

W. H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen