Studentenalmanak 1948 - pagina 223

,,Komt dit ook voort uit leegheid, zij het dan zinvol."

„Nee, onbewuste volheid," zegt het ordinaire ventje.

Als dit dan lispelt: „Arme mensen," meent Vust iets van. een

meer menselijk gevoel te bespeuren. Direct daarop is het

echter weer de oude spotvogel. Zijn woorden gaan echter in

het opnieuw opkolkend geluid verloren.

De tafel, in zijn symbolische afgerondheid, staat leeg. „Een

edele ridder heeft het moeten afleggen," denkt Vust, „tegen

het nü ontwaakte grauw.''

Hij verwijdert zich van het lawaai, nagegaapt door het aap-

achtig wezen, dat met zijn elleboog leunend op de balus-

trade, een appel is gaan etco-

Salpeter lekt langs de muren.

Uit de verte hoort hij nog het lawaai der massa.

Dan komt de ruimte op hem af. De gewelven en vloeren

wijken.

Hij stort in de oneindige diepte.

DAN KOf^T o e . R.OJMTB Of»

H e m Ä.^ . . . .

213

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen