Studentenalmanak 1970 - pagina 27
Er is nog een vijfde jaargetijde. Luister maar:
Als de zomer voorbij is en de oogste binnengebracht is, als de natuur er
haar gemak van neemt als een heel oud paard dat van louter vermoeienis
gaat liggen in zijn stal — als de late nazomer wegsterft en de vroege herfst
nog niet is aangevangen — dan komt het vijfde jaargetijde.
Nu is alles in ruste. De natuur houdt haar adem in; op andere dagen ademt
zo onmerkbaar, met een borst die zachtjes op en neer gaat. Nu is alles
voorbij; het baren, het rijpen, het groeien, het kuitschieten en het oogsten
— nu is het voorbij. De bladeren en de struiken en het gras, ze zijn er nog
wel, maar ze hebben op het ogenblik geen enkel nut. Afgezien van het feit
of er in de natuur een diepere bedoeling schuilgaat, het raderwerk loopt
niet meer. Het staat stil.
Muggen dansen in het zwartgouden licht; in het licht zijn werkelijk zwarte
tinten, diep goud ligt onder de beuken, pruimblauw op de heuvels... geen
blaadje dat zich verroert, het is heel stil. De kleuren zijn glanzend, het
meer ziet er uit alsof het geschilderd is, het is heel stil. Een boot, die
stroomafwaarts glijdt. Vergaarde schatten worden uitgedecia. Alles is in
ruste.
Dit duurt vier, misschien acht dagen.
En dan gebeurt er iets.
Op een ochtend ruik je de herfst. Het is nog niet koud; het is niet winderig;
er heeft zich eigenlijk niets verandert, en toch is alles anders. De dingen
hebben een keer genomen — er is iets gebeurd. De dobbelsteen bleef even
in evenwicht, aarzelde...ja...ja en viel toen op zijn andere kant. Nog lijkt
alles hetzelfde als gisteren; de bladeren, de bomen, de struiken, maar toch
is alles anders. Het licht is helder, spindraden zweven door de lucht. Alles
heeft plotseling een duwtje gekregen. De betovering is weg, de ban is
gebroken — en wat er overblijft is een duidelijke herfst. Hoeveel zul je er
meemaken? Dit is er één van. Het wonder heeft misschien vier dagen
geduurd, misschien vijf, en je wilde wel, dat het nooit, nooit voorbij zou
gaan. Het is de tijd van het jaar, waarin heren, die niet meer zo jong zijn,
ineens heel sentimenteel worden — het is geen verlate verliefdheid, het is
iets anders. Het is een optimistisch voorgevoel van de dood, het blijde
besef dat er een einde is.
De late zomer, de vroege herft, en dat wat daartussen ligt. Een korte tijd in
het jaar.
Het is het vijfde en mooiste jaargetijde.
Vm KALENDAS OCTOBRES Filistas 11e dies
VII KALENDAS OCTOBRES Z.K.H. Prins Johan Friso 1968
H e verjaeringhe Erasmus
III KALENDAS OCTOBRES Borgia 9e dies
25
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1970
Studentenalmanak | 212 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1970
Studentenalmanak | 212 Pagina's