Vrije Universiteitsblad 1940-41 - pagina 208

1636 overtuiging

en geloof op de hoogeschool ontvingen en nu mee-

dragen het leven in. Zoo haar

levend

ei^gen

en werkend bouwt de Universiteit permanent aan

fundament.

Zooals

zij

ook

bij ontrouw haar eigen

fundament zou vernielen. Het is wel een heel mooi ding te weten, dat

alle

goede

arbeid

door

de Universiteit verricht, haar eigen

fundament verstevigt, haar levensbodem

vruchtbaarder

zoo haar bestaans- en groeimogelijkheden God

geve

al

meer

maakt

en

vergroot.

een sterk, geloovig en trouw volk en in

het midden daarvan, er innig mee verbonden, een sterke, beginseltrouwe Universiteit. Dan zullen die beide al meer samengroeien door het ééne geloof in den Koning der eeuwen, die in volk en Universiteit beide zijn rijk wil doen komen en zichzelf daaruit lof wil bereiden tot in eeuwigheid.

^) Nederlandsche Gedachten, tweede reeks; deel II, p. 29/30. In het gevoelen omtrent een eigen Nationaliteit, volhard ik. Nederland heeft er eene, wier bezit een uitstekend voorregt, en wier handhaving de beste waarborg onzer onafhankelijkheid is. Nederland heeft eene uit het louterend vuur der godsdienstvervolging verrezen Nationaliteit. Eene OnT\s{t\i\k-protestantSChe Nationaliteit.... Dien ten gevolge heeft onze Natie eigen beginselen, ook van staatsregt...." Boven andere landen had Nederland een onberekenbaar voordeel „in het, uit Frankrijk en Zwitserland vooral, herwaarts overgebragte Calvinisme, In .Purileinsche onwankelbaarheid en veerkracht lag het beginsel, niet enkel onzer kerkelijke Reformatie, maar ook der Formatie van ons Gemeenebest". ^) „„De opstand der Nederlanden'', zegt Rogers, „is de aanvang der nieuwe beschaving geweest. Bijna al wat Europa weet, heeft het van de Nederlanders geleerd." Op het einde der zestiende eeuw en nog vele jaren daarna was onze Republiek bij uitnemendheid het letterkundige land van Europa, beweert Hallam. En Taine verzekert, dat omstreeks 1609 de Hollanders het overig Europa twee eeuwen vooruit waren, In de eerste plaats rust dat oordeel op den roem onzer universiteiten, die onze Republiek „tot den zetel van wijsbegeerte en wetenschap " hebben gemaakt, maar de grondslagen van dat gebouw waren reeds gelegd in de bijna algemeene opvoeding van het volk. Terwijl de meerderheid der Engelschen niet kon lezen, gaven de Nederlanders spel- en leesboek in de hand van ieder kind — Douglas Campbell —." P. Oosferlee in: C. F. A. Zernike. Paedagogisch

woordenboek, p. 466.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen