Vrije Universiteitsblad 1952 - pagina 41

in haar dialectische verscheidenheid, in haar sociale en familiale gevarieerdheid als in haar algemeen gangbaren vorm, die ook moedertaal is. Niet minder dan zeven debaters zag Prof. Kuiper tegenover zich: Prof. Dr R. H. Woltjer, H. Algra, Prof. Dr K. Fokkema, Drs L. Bouma, Drs S. de Jong, Prof. Dr D. Nauta en Prof. Mr I. A. Diepenhorst. In de besprekingen kwam o.a. tweeërlei vrees tot uiting Ten eerste, dat in deze exploratie van het studieterrein het Fries zou worden veronachtzaamd, aangezien dit in het referaat niet behandeld was. Het bleek, dat dit uit practische overwegingen niet geschied was en dat ook het Fries — moedertaal zowel in zijn plaatselijke vormen als in zijn, b.v. in de nieuwe Bijbelvertaling gebezigden, algemenen vorm —, als gestructureerd Ln het geheel der Nederlandse moedertaai, in het onderzoek moest worden begrepen. De tweede tot uiting gebrachte vrees — dat zich in Nederland a) meer een linguïstische tegenstelling zou ontwikkelen tussen de door Gods Woord gereformeerde taak en de zich voortdurend seculariserende volksspraak — kon niet zo gemakkelijk worden oijtzenuwd. Het probleem, van welke taal b.v. evangelisatie en zending moeten gebruik maken, kwam aan de orde. Dat hierbij aan de eerbied niet tekort mocht worden gedaan, vond algemene instemming.

Vergadering

Vrouwen

V.U. Hulp

Terwijl de heren in de bovenzaal over 'Bijbeltaal en Moedertaal' de degen kruisten, werd in de grote zaal van de Harmonie de samenkomst gehouden, die in de laatste 20 jaren aan elke jaarvergadering van de Vrije Universiteit verbonden is, en die de dames niet meer willen missen. In 1932 begonnen als 'V.U.-plan 1937' en bedoeld als 5-jaren plan om in 1937 aan Directeuren een flink bedrag—in busjes gespaard—te kunnen aanbieden tot versterking van de Medische en de Wis- en Natuurkundige faculteiten aan de Vrije Universiteit (het werd ruim 3 ton in die 5 jaar), heeft deze busjes-actie zich al meer ontwikkeld tot een beweging, die voor de Vrije Universiteit en bijzonder voor haar Medische faculteit een ontzaglijke steun betekent. Hoe grote plaats deze busjesactie, beter gezegd, de Vrije Universiteit bij onze Friese vrouwen inneemt, bleek hier. De grote zaal was gehuurd, met de bedoeling er slechts een gedeelte van te gebruiken. De belangsteUing was echter zo overweldigend, dat alle plaatsen, zowel beneden als boven, nodig waren en zelfs nog gebruik moest worden gemaakt van de ruime paden op de galerij. ''Dat kin allinne yn Frysldti' constateerde de heer B. Faber, de administrateur van de V.U., dan ook onder grote bijval, toen hij de meer dan duizend vrouwen voor zich zag.

'Wij vrouwen helpen nu — straks helpen d'artsen 17'. Aan dit motto, waaronder de laatste jaren wordt gewerkt en gespaard, herinnerde Mevrouw G. den Houting-van Haselen te Leeuwarden, die op verzoek van Directeuren de vergadering presideerde. Met grote dankbaarheid deelde zij mede, dat de opbrengst van de busjes-actie in 1951 de som van f. 170.000.-— bedroeg. Willen de dames voldoen aan de wens van Directeuren — en zij zullen niet rusten voor het zover is — dan moet het aantal spaarsters worden opgevoerd tot tenminste 100.000. Daarop is thans de actie gericht. 'Kleurenpracht van veer en vacht''. Zo luidde de titel van het interessante onderwerp, dat door de pas tot gewoon hoogleraar benoemde lector in de Biologie, Dr J. Lever, werd ingeleid. Na er op gewezen te hebben, dat momenteel aan de V.U. de mogelijkheid bestaat om biologie te studeren, en tevens dat in de orthodox-protestantse kring behoefte aan biologen bestaat (evolutie-probleem, leraren) kwam de referent tot zijn eigenlijke onderwerp. De bioloog moet nagaan wat de betekenis van kleuren en patronen in het leven der dieren is. Deze kunnen alleen worden waargenomen door ogen, maar lang niet alle dieren welke ogen bezitten, kunnen kleuren zien, terwijl voor dieren welke dit wel kunnen, de zichtbare kleuren vaak andere zijn dan die welke wijzelf kunnen onderscheiden. Het blijkt nu bij nader onderzoek dat de kleuren slechts op die delen van het hchaamsoppervlak der dieren te vinden zijn waar zij door ogen kunnen worden waargenomen (b.v. aan de toppen van de elkander dakpansgewijze overdekkende veren). Hetzelfde geldt voor de patronen welke worden samengesteld uit verschillende kleur-dragende elementen (b.v. de 'spiegel' op de eendenvleugels). De kleuren en patronen moeten wij beschouwen als aparte organen, afgestemd op optische waarneming: optische organen. Evenals bij de bouw • van andere orgaanstelsels (b.v. het zenuwstelsel) kan men hier van meer of minder gedifferentieerd, van 'hoog' en 'laag' spreken (b.v. bij vissen en amphibiën is nimmer de kop op speciale wijze door kleuren of patronen gearticuleerd, bij reptielen zelden, bij vogels en zoogdieren echter vaak). De optische organen zijn soms niet tot een klein gedeelte van het lichaamsoppervlak beperkt maar kunnen het gehele dier omvatten (wandelend blad, vele rupsen). Men kan deze optische organen verdelen in: Ie. opvallende, welke kleuren bevatten die in de natuur niet veel voorkomen (wit, rood, blauw, geel), en welke vaak in gesloten figuren gerangschikt zijn (b.v. 'ogen' op pauweveren en op vlindervleugels). Hiermee hangt ook samen het verschijnsel van mimicri of kleur-nabootsing (weerloze vliegen welke op wespen lijken, enz). 2293

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen