Vrije Universiteitsblad 1962 - pagina 168

receptie aan de Keizersgracht zat juffrouw E. Korevaar te werken in het senaatsbureau aan het enige taE enzaam feltje dat nog in het vertrek stond. Het verdween bijna achter fikse groene

planten, die fleurig pronkten onder het in zachte tinten geschilderde plafond. Tegen de wanden van de kamer stonden stoelen klaar, keurig naast elkaar geschoven, en werklui timmerden een soort van wegwijzer aan de deur: „wachtkamer". De schuifdeuren naar de vóórkamer waren open, maar in plaats van de secretaris van curatoren dr. J. D. Dengerink was daar een bloemist, die een laatste keurende blik wierp op de weelde van groen en bloemen, welke royaal geschikt stonden om twee voorname zetels Zó was de situatie in de V.U.-gebouwen aan de Keizersgracht op maandagochtend 22 oktober j.l., de dag waarop de 82ste verjaardag van de universiteit gevierd werd. Hier zou straks de receptie van de academische senaat plaats vinden: de eerste officiële ontvangst in deze, we mogen toch wel zeggen, historische contreien. Buiten, op de gracht, zagen wij twee eerstejaars studenten staan, het hoofd nog kaal en met indrukwekkende groene banden om de arm. Zij hielden hier parkeerruimte vrij en zij deden dat al van 's morgens zes uur af. Nee nee, geen staaltje van hardvochtig groenen: de parkeerwachters werden netjes om de twee uur afgelost. De ingang van het hoofdgebouw op nummer 162 was gemarkeerd door groene boompjes aan weerszijden van de deur en daarboven wapperde vrolijk een vlag. Binnen, in de hal, liep pedel L. W. van Sintemaartensdijk al deftig in rok rond. Zijn kamer zou 's middags garderobe zijn en het vertrek van de rector magnificus, even verder in de hal, fungeerde op dit ogenblik zo'n beetje als nevenbureau voor de pedel: daar controleerde hij aan de hand van een lijst, of alle kaarten voor de gereserveerde plaatsen in de Wester8

kerk, waar rector magnificus prof. mr. W. F. de Gaay Fortman de diesrede zou houden, in orde waren. De meeste der illustere namen waren op een schrijfmachine getikt, maar enkele schitterden in het fraaie handschrift van de heer Van Sintemaartensdijk. Even later kwam prof. De Gaay Portman binnen. Hij keek verrast naar de sier-bossages in de hoek van de hal — iemand die even wilde telefoneren in de portierloge kreeg het gevoel in een compleet woud te staan — en hij zei vergenoegd hoe prettig het was dat de jarige V.U. ditmaal in eigen huis zou ontvangen. In het senaatsbureau, nu tijdelijk wachtkamer, hebben wij al gekeken. De ruimte, waaruit dr. Dengerink

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen