Vrije Universiteitsblad 1964 - pagina 20
wat het P.l. is en wil !
Piet was een jongen van acht jaar. Het ging
specifieke
thuis niet zo goed. Hij was erg druk. Maar
was een speciale vorm van individueel on-
niet ,,gewoon d r u k " . W a n t dat is in een
derwijs
nodig. Tevens was zijn
gezin met kinderen niet zo bijzonder. Piet
ernstig
gestoord;
was echter wat je noemt DE bron van on-
daarom geïndiceerd. Dit alles was echter
laalmoellijkheden
en
daarvoor motoriek
bewegingstherapie
niet voldoende. Het belangrijkste was wel
soms iets had gedaan, voordat hij hei In de
dat deze jongen werd
gaten had. Met zijn fiets botste hij zomaar
verdere
geholpen
bij
i
was
rust in huis. Hij was zo Impulsief, dat hij
karakterontwikkeling.
.j
zijn
Tengevolge
— omdat hij niet uitkeek — tegen een stil-
van zijn nervositeit en zijn geringe gevoel
staande auto. O o k kon hij soms verniel-
v.oor wat nog wel en wat net niet meer kon,
zuchtig zijn. De lantaarnpalen in de buurt
dreigden zijn contacten met de buitenwe-
waren beslist niet veilig voor hem en ruzies
reld hoe langer hoe meer conflicten op te
op straat waren aan de orde van de dag.
roepen. Piet was echt een heel moeilijke
Met zijn broertjes en zusjes had hij vaak
jongen, die bijzonder onkritisch kon reage-
onenigheid. Telkens waren er conflicten. De
ren. V o o r de grap ging hij soms de kin-
ouders waren ten einde raad. Met hardheid
deren beentje lichten, maar voor de even-
en zachtheid hadden ze het al geprobeerd,
tuele gevolgen van wat hij deed had hij
maar geen van beide boekte resultaat. V o o r -
geen o o g .
i
al moeder werd door dit alles in ernstige mate nerveus. Z i j trok In gedachten reeds
Zoals ik al opmerkte, begon Piel door dit
de vergelijking met een neef, die het ver-
I
keerde pad was opgegaan. „Rekenen is een moeilijk vak f" O o k op school waren er moeilijkheden m e i Piet. Hij had een goed verstand, maar hij maakte vooral bij het vak taal zoveel spellingsfouten, dat hij dreigde te blijven zitten. Bovendien was hij zo'n woelwater, dat veel het ene oor in en hel andere oor uilging. De ouders consulteerden een kinderpsycholoog ter plaatse. Deze trachtte eerst via het geven van enkele adviezen en richtlijnen de ouders te helpen. Maar al spoedig bleek dat dit niet voldoende was. Er waren
teveel
complicaties. De zaak was eigenlijk al vastgelopen. Piet dreigde thuis echt een uitbijter te worden en onder deze omstandigheden achtte de psycholoog hel de beste oplossing behandeling van Piel builen het eigen milieu te adviseren.
Aldus kwam Piet in het Paedologisch Instituut. Het bleek inderdaad een uitermate gecompliceerde kwestie te zijn. Piet was een normaal begaafde
jongen. Maar hij had zeer
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1964
VU-Blad | 197 Pagina's