GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1971 - pagina 111

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1971 - pagina 111

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

amboboeken Jan Foudraine Wie is van hout... een gang door de psychiatrie 7 herdrul<ken in een half jaar tijds van deze bestseller, door de pers het belangrijkste boek van dit jaar genoemd. 471 pagina's-f 22,50

V.l.n.r.: dr. Y. Poortinga, drs. J. H. Andriessen en drs. P. Pelle

gebied van het gehoor dan het gezichtsvermogen, onder andere omdat in de cultuur van de zwarten het gedrukte woord ontbreekt. Daartoe testte hij met in zijn proefschrift uitvoerig beschreven apparatuur, (blanke) studenten in Johannesburg en (zwarte) studenten aan een zogeheten Bantoe-universiteit. Het hoofd van zijn afdeling deed hem het idee aan de hand. Conclusie van het onderzoek: het idee dat blanken meer visueel en zwarten meer auditief zouden zijn ingesteld, kan niet worden bevestigd. Er is - wat dit betreft - geen verschil gebleken. Apartheidsbestrijders herademen. Als het onderzoek iets anders had uitgewezen (en waarom had dat niet gekund?), was er vermoedelijk een nieuw schijn-argument geleverd voor het verdedigen van een politiek die raciaal gemengde scholen tegengaat.

Gesprek Misbruik is altijd mogelijk, erkent dr. Poortinga, op verzoek van de VUm-redactie kritisch aan de tand gevoeld door een bevriende collega (paranimf) en een voormalige Zuid-

afrikaanse maatschappelijk werkster (die haar vaderland verliet omdat ze in een apartheidssituatie niet kon leven en werken). Maar misbruik in Zuid-Afrika ligt voor de hand. Waarom uitgerekend daar dan het onderzoek gepleegd? Dr. Poortinga: 'Als het onderzoek elders in de wereld was uitgevoerd, was misbruik in Zuid-Afrika even goed mogelijk geweest.' Klachten over zijn werksituatie heeft hij niet. 'Men heeft mij altijd grote vrijheid gelaten in mijn keuze van onderwerp en mijn benadering tot de problemen, zoals ik die zag. Ik heb me daarbij nooit iets van de politiek van Zuid-Afrika behoeven aan te trekken.' Researchwerk als door hem gepleegd, acht hij nuttig. In het algemeen wijzen de gegevens van wetenschappelijk onderzoek eerder in de richting van een ander systeem, dan wat in Zuid-Afrika op het ogenblik bestaat, is zijn indruk.

Pasje In Zuid-Afrika heeft dr. Poortinga een pasje, waarop staat dat hij 'blank' is. Wie uit Nederland naar Zuid-Afrika wil emigreren moet eerst verklaren dat hij en zijn gezinsleden blank zijn. Is er een principieel verschil met de Ariër-verklaring? 'Nee,' zegt dr. Poortinga. Mag een blanke dan emigreren naar Zuid-Afrika? De vraag zich persoonlijk aantrekkend, stelt dr. Poortinga dat voor zijn vak Zuid-Afrika hèt land is om dergelijke onderzoeken uit te voeren. Een vergelijkend onderzoek onder studenten in Amsterdam en b.v. Kameroen was veel moeilijker uitvoerbaar geweest. Hij zou overigens niet bij elke Zuidafrikaanse overheidsinstelling willen werken (Defensie b.v. niet). Het isoleren van (blank) Zuid-Afrika acht hij niet juist. De VU moet z.i. daarom aan Potchefstroom niet de eis stellen dat deze universiteit toegankelijk wordt voor alle huidskleuren, want dat zou automatisch leiden tot verbreking van het verdrag. Dr. Poortinga bepleit een (veelvuldig door hem gebezigde uitdrukking) 'pragmatische' benadering van de problematiek. 'Door middel van kritische contacten kun je misschien nog enige invloed op hun standpunt uitoefenen; in een volledig isolement krijg je alleen maar een verdere verstarring van het apartheidsdenken,' aldus dr. Poortinga.

Egbert Teilegen Waar was de dood nog meer... Socioloog vond de cahiers terug die hij voor en tijdens zijn opname in een psychiatrische inrichting had volgeschreven. Hat bleken de vi/eggesneden herinneringen van een ex'patient' te zijn. 257 pagina's-fl 5,Michel van der Plas Schuinschrlft scheve dingen op rij en rijm gezet een keuze uit de beste satirische en humoristische poëzie die de laatste 25 jaar in Nederland geschreven is. 160 pagina's-f8,90 Han Fortmann Wat is er met de mens gebeurd? 'Het gaat om een hervinding van de waarden, die tot voor kort primitief werden genoemd,' aldus de auteur van Oosterse renaissance in deze beschouwing. 5de druk - 63 pagina's - f5,50 Robert Jay Lifton Grenzen Een jonge Amerikaanse prof in de psychiatrie schrijft over de mens op zoek naar onsterfelijkheid. 101 pagina's - f8,90 Frederick Franck Tussen Broek en Brooklyn herinneringen en tekeningen van een man die de ene helft van het jaar in Nederland en de andere helft in Amerika woont. 160 pagina's - geïllustreerd - f 10, Gerard C. de Haas Andere tijden, andere zeden snelle en overzichtelijke reportage van het gedrag van de jeugd in de laatste 25 jaar. 70 pagina's-f5,90

amboboeken verkrijgbaar in de boekhandel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

VU-Magazine | 208 Pagina's

VU Magazine 1971 - pagina 111

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1971

VU-Magazine | 208 Pagina's