VU Magazine 1971 - pagina 62

^^ ^ O bedden

*M250pefSOf^en

enz-

rijsWjst aan\

vraagt loWet en P

sfeer wordt een stuk van haar leven en blijft in alle levensfasen onder vrouwen bestaan met het roddelen en de kletspraatjes). Het verlies van bewegingsvrijheid brengt voor vrouwen meer leed met zich mee dan voor mannen, meent mevr. Quant. Mannen zijn 'buiten' in hun arbeidssituatie ook allesbehalve vrij. Thuis worden ze verzorgd; in de gevangenis ook. Vrouwen zijn in eigen huis volkomen vrij in hun doen en laten, in de gevangenis werken ze onder toezicht, volgens schema en worden zij verzorgd. Mannen ontlenen hun identiteit aan hun beroep, vrouwen meestal aan hun man en kinderen. Het verlies van zelfstandigheid weegt bij mannen echter zwaarder dan bij vrouwen. Voor vrouwen is de afhankelijkheidspositie in de gevangenis een normale voortzetting van het patroon 'buiten'. Het verlies van veiligheid/zekerheid weegt voor vrouwen echter veel zwaarder. Ze zijn hun hele leven gewend geweest dat men hen beschermde (ouders/ vriend/man). In de gevangenis moeten ze zichzelf beschermen. Mannen hebben 'buiten' geleerd met onzekerheden te leven (in zijn werk aan de luimen en willekeur van een chef overgeleverd zijn). Bovendien prefereren veel mannen juist een onveilige, onzekere situatie.

GROOT-EMAUS-ERMELO

Verkenning

in ons Christelijk Internaat voor debiele jongens en meisjes kan worden geplaatst een

Voor het verkennen van de situatie in Nederland werkte mevrouw Quant een half jaar in de Van der Hoevenkliniek in Utrecht. Begin van dit jaar bracht ze korte bezoeken aan een groep ter beschikking gestelde vrouwen in 'Mervel-

r

leerling kinderverzorgster zowel bij een groep jongeren als bij wat oudere kinderen. Positief Christelijke levensopvatting. Eigen opleidingen voor kinderbescherming diploma's, waarbij bijzondere faciliteiten geiden. Gunstige salarisregeling en gunstige arbeidsvoorwaarden. Verkorte 5-daagse werkweek. Aantrekkelijke omgeving. Ervaren krachten worden gehonoreerd overeenkomstig opleiding en ervaring.

Brieven met volledige inlichtingen gaarne spoedig aan de Directeur.

De sfeer in de vrouwengevangenis is de laatste jaren 'vervrouweliji<t'. De kamers zijn gezelliger, huiselijker gemaakt. Is men alleen daarmee op de goede weg?

de', Rekkense Inrichtingen (waar ze vier dagen met de groepsleiding meedraaide) en op het paviljoen zelf woonde). Voorts bracht ze bezoeken van één dag aan de Vrouwengevangenis in Rotterdam en aan de vrouwenvleugel van het Huis van Bewaring Il in Amsterdam. Uitvoerig geeft ze indrukken van wat ze aantrof. Het verschil in doelstellingen tussen de vier inrichtingen trof haar bijzonder. In de Van der Hoevenkliniek is het doel alleen maar resocialiseren. Voor de vrouw ligt dat echter veel moeilijker dan voor mannen. De mannen zagen voor zichzelf op de een of andere manier nog wel kans terug te keren in de maatschappij. Het Huis van Bewaring in Amsterdam kent geen andere functie dan 'bewaren'. In de Vrouwengevangenis in Rotterdam is het doel het ongestoord laten verlopen van de straf en het beginnen met resocialiseren. 'Rekken' heeft als doel het verplegen van psychopaten. De Van der Hoeven kliniek en het Huis van Bewaring in Amsterdam zijn 'ge,mengde' inrichtingen (mannen en vrouwen), met dit verschil dat er in de Van der Hoevenkliniek een intensief contact bestaat tussen mannelijke en vrouwelijke delinquenten en in het Huis van Bewaring niet. In Rekken en Rotterdam heeft de groep vrouwen in het geheel geen contact met mannelijke delinquenten/patiënten.

Suggesties 'Gemengde' behandelinrichtingen kwam mevrouw Quant voor als de beste oplossing voor vele problemen, die zij aantrof. 'Ik geef toe dat dit wel een aantal moeilijkheden zal opleveren, maar de voordelen wegen dik tegen de nadelen op,' schrijft ze. 'In een regelmatig contact met mannen worden de vrouwen bevestigd in hun verwacht rolgedrag, nl. als sexueel object door mannen begeerd te worden. Hoe negatief misschien ook, het kan een stimulans betekenen om aan een behandeling mee te werken. De vrouw ziet perspectief, hoe weinig ik dan ook pleit voor alléén zo'n perspectief.' In haar werkstuk bepleit ze dan ook met het oog op een nieuw te houwen kliniek {Van der Hoeven Kliniek) voor een gemengde behandeling, gemengde dagverblijven en werkplaatsen, gescheiden nachtverblijven. 'Dat zou het gros van de moeilijkheden, die de vrouwengroep nu geeft, oplossen. Dat het nieuwe problemen zal geven, valt niet te ontkennen, maar dan is de mogelijkheid aanwezig om die in een wat productievere sfeer op te lossen.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen