VU Magazine 1972 - pagina 327

"

-

:

—

—

'

•^f0»mm'i—

•

'

~"

Studeren, waarom zou je? d o o r örs. J.T.

Drs. J. T. Bremer

gen worden per week 96 lessen aardrijkskunde, 108 lessen geschiedenis en 19 lessen maatschappijleer gegeven. (...) In de traditionele situatie zijn voor de vakgroep acht lokalen nodig, die dan bij voorkeur bij elkaar gegroepeerd zullen worden op een etage bestaande uit een gang met aan één zijde acht lokalen of een gang met aan weerszijden vier lokalen, en dan elk geschikt voor maximaal dertig leerlingen. De vraag is nu of het, (...) niet zinvoller zal zijn zo'n etage op een geheel andere wijze in te delen en in te richten.' De nieuwbouw van het Johannescollege in Den Helder zal worden voorzien van vakgroepetages die niet bestaan uit geïsoleerde vaklokaien, maar waar de mogelijkheid is om een andere indeling te realiseren: 'Er moet een zekere mate van ruimtelijke flexibilitteit aanwezig zijn.' Een aldus opgezet schoolgebouw waagt de nodige heroriëntering van de leerkrachten die er moeten werken, örs. Bremer zal extra steun nodig hebben om die 'herscholing' te kunnen betalen, in de komende maanden zal W] een gesprek hebben met onderwijs"linister Van Veen.

Bremer

Bijna de helft van degenen die ooit een academische studie beginnen, halen nooit de eindstreep; het aantal van hen die deze eindstreep wel haalden doch géén werk vinden is de laatste maanden snel gestegen. De minister van wetenschappen is van mening dat uit een oogpunt van sociale rechtvaardigheid de studenten een groter deel van de totale studiekosten moeten dragen. Als je bovenstaande regels overdenkt, verbaast het je niet langer dat menige a.s. student tot je komt met de vraag: zal ik eigenlijk wel aan een universitaire studie beginnen? Een groot deel van de studenten mislukt reeds in de beginfase van de studie; in de meeste faculteiten blijkt nauwelijks de helft van de eerstejaars in staat in één keer biimen de daarvoor gestelde tijd voor het propedeutisch examen te slagen. Als één van de belangrijkste oorzaken wordt genoemd dat de overgang van het voorbereidend wetenschappelijk onderwijs (v.w.o.) naar de universiteit te groot is. Als taak voor het v.w.o. heeft men lange tijd uitsluitend gezien: een voorbereiding te geven voor wat betreft de verwerving van intellectuele basiskennis. Naar de mening van sommige hoogleraren schiet het v.w.o. zelfs in die taak tekort, in elk geval werd er in het v.w.o. niets gedaan aan het verkrijgen van wat men wel pleegt aan te duiden met 'universiteitsweerbaarheid'. Men bedoelt hiermee een complex van verschijnselen als onjuiste en gebrekkige studietechniek, emotionele onrijpheid,gebrekkige sociale aanpassing, gebrek aan motivatie en een daarmee samengaand onvoldoende zicht op een zinvolle toekomst.

Grote vrijheid De nieuwbakken student blijkt veelal niet in staat een artikel of een boek goed te kunnen lezen, laat staan zelfstandig te kunnen bestuderen en verwerken. Hij heeft niet geleerd zijn studie te plannen, zijn werk te verdelen over langere perioden. De overgang van de gedetailleerde informatie, de strakke urenverdeling, de dagelijkse huiswerkcontrole van de school voor v.w.o. naar de grote vrijheid van het al dan niet college lopen en tentamen afleggen aan de universiteit blijkt voor velen te groot. Ernstiger is dat er veelal geen sprake is ge-

weest van een bewuste studiekeuze, terwijl iedere leerpsycholoog u zal vertellen dat de zgn. interne motivatie bij het leerproces van het allergrootste belang is. De zgn. externe motivatie, d.i. studeren uit angst voor straf, voor een onvoldoende en/of uit hoop op beloning (in hoog cijfer), kan en mag niet langer de (belangrijkste) motivatie voor een student zijn. Nu er steeds meer studenten uit ai!e lagen van de bevolking komen, wordt het percentage studenten dat thuis enige 'universiteitsweerbaarheid' heeft verkregen steeds kleiner. Dit betekent dat èn de school voor v.w.o. èn de universiteit passende maatregelen moeten gaan nemen. Er treden gelukkig al enige veranderingen op. Zo tracht men op de school voor v.w.o. door middel van zogenaamde studielessen reeds in de brugklas een juiste studietechniek bij te brengen.

Juiste val(l(en Veel belangrijker zijn de pogingen die men onderneemt de leerlingen tot een juiste keuze van de studievakken te motiveren; schoolpsycholoog, councelor en schooldekaan zijn straks niet meer weg te denken uit de school voor v.w.o. Door de invoering van de mamtmoetwet is de scholier nl. al vroeg (4e klas) gedwongen tot een bewuste keuze te komen van zijn zgn. eindexamenpakket. Men kan bezw^en hebben tegen de noodzaak van deze keuze op zo jeugdige leeftijd, een groot voordeel is dat de leerling vanuit zijn eigen aanleg en belangstelling kan kiezen, en dat hem al heel jong geleerd wordt dit bewust te doen. Het ontmoedigende is dat, terwijl in het v.w.o. op een grotere mate van vrijheid en een bewuster keuze wordt aangedrongen, aan de universiteit een tegengestelde tendens valt te bespeuren. De groei van het aantal studenten (zie tabel ï) is waarschijnlijk de belangrijkste oorzaak van het ontstaan van een steeds dwingender school, geprogrammeerd, getimed studieprogramma met computertests en multiple choice examens, waarbij steeds minder ruimte is voor de individuele interessegebieden van studenten en docenten.

Gigantische strijd Het is niet overdreven te stellen dat er ts

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen