VU Magazine 1972 - pagina 407

m

magazine

oorlog. En wel door de artsen en a.s. artsen op te roepen tot een individuele en collectieve weigering om als arts dienst te nemen in de Amerikaanse M.G.D. in Vietnam.

Herbezinning Een noodzaak tot herbezinning op het medisch ethos krijgt een bijzondere betekenis in het licht van de huidige politieke en militaire situatie in de wereld. Want deze situatie schijnt er op te wijzen, dat de radicale keuze vóór het Leven in de praktijk dreigt plaats te maken voor de keuze voor de Dood - de dood van de mensheid als gehéél. Deze keuze voor de dood is gefundeerd in de weigering van de verantwoordelijke politieke en militaire leiders der volken om de, aan dit leven verbonden voorwaarde nl. de principiële verandering van het huidige denk- en leefpatroon te realiseren. Deze weigering vormt een bewijs van de geweldige sofistieke overtuigingskracht van de oude leefpatronen en politieke 'vanzelfsprekendheid', een overtuigingskracht, die het evident onhoudbare ervan toch altijd weer aannemelijk weet te maken. In zeer pregnante zin geldt dit voor het verschijnsel oorlog, dat, in zijn oorzaak en functie een welhaast klassiek voorbeeld vormt van een dergelijke, door de eeuwen schijnbaar gesanctioneerde, 'vanzelfsprekendheid', welke iedere poging om tot een werkelijke vernieuwing van onze cultuur te komen hardnekkig blijft verhinderen. Want weliswaar verzekeren alle naties als om strijd dat het nastreven van de 'vrede' hun uiteindelijke politieke doelstelhng is. Maar de ontwikkeling van de politieke situatie in de wereld van nu laat de onwaarachtigheid van deze gepretendeerde 'vredeswil' maar al te duidelijk aan de dag treden. De steeds in omvang toenemende wapenproduktie en de uitbreiding van het wapenarsenaal in alle landen, die daar financieel en technisch toe in staat zijn, met daarnaast een door de regering gestimuleerde of minstens toegelaten commerciële competitie in de wapenhandel, met het doel, op die manier de werkgelegenheid en de betalingsbalans in eigen land veilig te stellen, vormen al direct een bewijs, dat men er in deze landen eenvoudig niet aan denkt om, buiten het gareel van de oude, vertrouwde politieke beginselen van nationale en economische zelfhandhaving, naar nieuwe wegen en mogelijklieden tot oplossing van onderlinge conflic'6n te zoeken. Men weet maar al te goed, dat (Ie steeds toenemende armoede van een groot deel van de wereldbevolking een factor vormt, tlie in een al of niet nabije toekomst tot een *ereldcatastrofe moet leiden en men tracht 'isze catastrofe met het palliatieve middel

van de internationale 'Ontwikkelingshulp' zo mogelijk te voorkomen. Maar wanneer het er op aankomt een werkelijke oplossing aan dit gigantische probleem te geven door prijsgeving van een deel van de eigen nationale welvaart en commerciële belangen, dan blijkt, zoals de Unctad-conferentie van 1968 in New Delhi heeft uitgewezen, de duidelijke onwil van de geprivilegeerde landen om op deze wijze mee te werken aan een werkelijke oplossing van het vraagstuk.

Overbevollting Terwijl de voedselvoorziening-op de wereld thans reeds ontoereikend, is voor % van de mensheid discussieert men wel veel over het dringende probleem van de overbevolking op deze wereld, maar voor dit zo verontrustende probleem is tot op heden eveneens nog geen enkele werkelijke efficiënte

op beangstigende wijze steeds meer naderbij brengt. Want men moet wel bhnd zijn als men nu nog meent te kunnen ontkennen, dat deze ontwikkeling in de wereld van nu, die zijn diepste grond vindt in het onverminderd vasthouden aan verouderde overtuigingen principieel te herzien en te veranderen, uiteindelijk op een wereldconflict tussen de volken moet uitlopen, d.w.z. op een totale oorlog van zelfs nu nog niet vermoede en gekende omvang. En dat betekent een keuze vóór de dood en tegen het leven, niet alleen de dood van de 'vijand' maar de dood van de mensheid als gehéél. De vroeger geschetste ontwikkeling van dè moderne thermonucleaire vemietigingstechniek kent in dit opzicht géén grenzen, die de mogelijkheid zouden openlaten, om op de puinhopen van een vernietigde wereld een 'nieuwe' cultuur op te bouwen.

VIETXAM 'Destructie en Reparatie in de Oorlog' In deze satirische tekening heeft de Nederlandse karikaturist lUalsen in enkele pennestreken de absurditeit weergegeven van enerzijds het oorlogsapparaat, dat op doelbewuste vernietiging is gericht, en anderzijds de in het kielzog van de vernietigingsapparatuur varende medische hulpverlening aan de slachtoffers van het oorlogsbedrijf.

oplossing in zicht. En het wellicht meest alarmerende verschijnsel in de wereld van heden is de toenemende kracht van een irrationeel nationalisme, niet alleen bij vele volken van de vrije, democratische wereld maar evenzo in de communistische landen. Het is vooral deze factor, die de belangrijkste barrière blijft vormen voor de totstandkoming van die supranationale Wereldstructuur waarbinnen een duurzame wereldvrede tot ontplooiing zal kunnen komen. Al de hiergenoemde tendensen in de huidige wereldsituatie vormen met elkaar een 'testimonium incompetentiae': een getuigenis van het onvermogen van de mensheid om een wereld te scheppen, waarin de voorwaarden tot een duurzame vrede tussen de volken tot vervulling kunnen worden gebracht. En het is dit onvermogen, dat de dreigende werkelijkheid van een toekomstige totale oorlog

Rechtvaardiging Dat, ondanks het feit dat de huidige politieke situatie deze 'keuze voor de dood', zoals die in een toekomstige thermonucleaire oorlog zijn verwerkelijking zal vinden impliceert, tóch de voorbereidingen tot het voeren van een dergelijke oorlog onverminderd voortgang vinden, vindt zijn verklaring in het feit, dat men voor die oorlog aan beide zijden altijd weer een 'rechtvaardiging' weet aan te geven, die het karakter draagt van een 'volledig erkend zedelijk a//Z)/' (Dippel). In de eerste plaats wordt altijd officieel gesteld, dat de oorlogsvoorbereidingen uitsluitend voor We/eni'/eve'oogmerken zijn bedoeld en dat men 'natuurlijk'gQrto)xtigé,)a. zedelijk verplicht is, bij eventuele agressie van vijandelijke zijde represailles toe te passen. 'De vijand,' aldus Dippel, 'de concurrent, de ander dwingt ons, de 43

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen