VU Magazine 1973 - pagina 513

het allerlei dingen wilde geven... en die dingen waren daar waar de mijnbergen waren. Hij ging naar haar huis en betaalde een deel van de 'lobola' (bruidsschat). Twee maanden later gingen zij opnieuw naar huis - om haar moeder te begraven. Sipho - geschenk - werd geboren. Een paar maanden later zaten ze in een trein met bestemming Johannesburg. Haar nacht was begonnen - haar lange nacht van twijfel en bijna-wanhoop. Want het Johannesburg dat zij vond, verschilde van dat wat Dlomo had beschreven. Zij kwam in Prospect Township

terecht - een smerige, rottende plek, waar de misdaad schaamteloos rondwaarde. Maandenlang was haar man zonder werk. Zijn spaargeld was op en ze waren achter met de huur voor hun krot. Ze probeerde werk te vinden, maar Sipho, op haar rug, scheen eventuele werkgevers te ontmoedigen. Dlomo begon te veranderen. Hij werd nors en prikkelbaar. Het huilen van het kind maakte hem woedend. Voor de Skokiaan Queens groef hij gaten, waarin zij hun drank konden verbergen. Op die manier verdiende hij een paar shilling, maar zijn trots leed

eronder. Hij verdiende een paar armzalige duiten met het op de uitkijk staan voor gokkers. Soms betrapte zij hem erop dat hij naar de mijnbergen keek. Dan stond er haat en weerzin in zijn ogen. Tot haar ontsteltenis merkte ze dat ze weer zwanger was. Haar man vond werk bij een aannemersfirma. Zij namen deel aan de zwerftochten door het land van deze mensen en kwamen vele jaren later in Shantytown terecht. Het was wonderlijk hoe kinderen opgroeiden, dacht Ma Dlomo soms. Eerst waren ze een deel van jezelf Met het doorsnijden van

41

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen