VU Magazine 1975 - pagina 153

Communisme in liet bijzonder. Hun grenzeloze tiaat jegens het Communisme bleel< niet voor correctie vatbaar, daar dit restant van hun vroegere leer ook in de na-oorlogse wereld werd getolereerd.'... 'Het zij hier openlijk bekend: tegen deze haat heeft de heropvoeding volkomen machteloos gestaan. In hun toch reeds uitgesproken mening op dit punt werden zij nog eens versterkt door de steeds toenemende vrees voor Rusland, die zich overal in de na-oorlogse wereld manifesteerde. De artikelen in de Nederlandse dagbladen, die gewag maakten van een AmerikaansRussische controverse en van het Russische, c.q. communistische gevaar, werden met gretigheid gelezen en als een partiële rechtvaardiging a posteriori beschouwd van hun strijd aan het Oostfront. Een door de jongens bijgewoonde predikatie in een Katholieke Kerk, waarin een oproep werd gedaan om te strijden tegen het Communisme (bedoeld was met geestelijke wapenen), werd enerzijds door deze Katholieke jongens beschouwd als een bevestiging van de stellingen van hun vroegere leer, anderzijds als een tegenstrijdigheid in het huidige systeem, dat nu handelingen propageerde, die het vroeger had veroordeeld en waarvoor zij thans gevangen zaten. Pogingen, deze misvattingen recht te zetten, of de door hen gesignaleerde tegenstrijdigheden tot de juiste proporties terug te brengen, faalden volkomen. Steeds weer werd door hen gewezen op het toch onmiskenbare feit, dat het merendeel van het Nederlandse volk t.o.v. het Communisme dezelfde houding aannam, als het nationaal-socialisme in de bezettingsjaren. '

Geen dilemma Hoe reageerde het Nederlandse volk over het algemeen op de overval op Rusland juni 1941? Toen mijn vrouw de kerk uitkwam was zij vol over de triomfantelijke gezichten der Unie-klanten, die zich bij voorbaat verheugden over een verslagen Duitsland,' schreef een NSB-er in het Nationale Dagblad van 27 juni '41. De Jong haalt dit aan in deel 5 van zijn geschiedbeschrijving. Wijd verbreid was inderdaad de gedachte, althans de hoop, dat Hitler evenals indertijd Napoleon een nederlaag in Rusland zou oplopen. Veertien maanden nazi-bezetting was voor velen voldoende om Seyss Inquarts 'wie niet voor ons is, is

ioifD^p^pRGEN

ÏNIAOSKOÜ

Zoo Mfh dl- p^rcfomiferfïe anti in Ne<f<TlinH xwh Icgenwoordig de f.imiliV Stalin vno--.

Nazi-affiche tegen gereformeerde aflteer om mee te doen aan de strijd tegen Rusland.

fegen ons' nauwelijks meer als een dilemma te ervaren. Men was al lang tégen, en heviger dan bleek uit de uitingen van vele leidende figuren (o.a. driemanschap Ned. Unie) op wie Seyss Inquart lette. In dat opzicht verkeek de Rijkscommissaris zich. De 'leiders' volgden veelal het volk, dat - onbekend met alle twisten en verschillen van inzicht tussen Nederlandse en Duitse top-nazi's - uitging van het eenvoudige beeld dat Hitler-Duitsland Nederland had overvallen en dat Musserts NSB een landsverraderlijke organisatie was, die Duitsland daarbij in de meidagen van '40 had gesteund. Alles wat als demonstratie daartegen kon dienen, was welkom, tot zelfs een beweging toe als de Nederlandse Unie met haar antidemocratisch program. Waren de nazi's geneigd te denken in de tegenstelling: voor of tegen het nationaal-socialisme, de gemiddelde Nederlander hanteerde het criterium pro-Duits of goede vaderlander.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen