VU Magazine 1975 - pagina 161

tingen aan om meer te weten te komen, maar enl<ele dagen later werd dit 'spel' verstoord door een andere afdeling van de Sicherheitspolizei, die speciaal belast was met de bestrijding van communisten. Op 19 februari arresteerde deze afdeling Kastein in café De Kroon in Delft, toen deze daar de leider van de Haagse sabotagegroep van de CPN P. Wapperom zou ontmoeten. Kastein werd naar het Binnenhof vervoerd voor verhoor. De SD-methoden kennend, sprong hij plotseling geboeid en wel door het raam van de tweede verdieping naar beneden en maakte een dodelijke val. Schreieder was razend, toen hem uit 'n telefoontje bleek wat zojuist was gebeurd.

Discussie over aanslagen De moordaanslag op Seyffardt is aanleiding voor een felle discussie met name in protestants-christelijke kringen over het gebruik van geweld door niet-militairen. Dit was duidelijk 'buiten het boekje'. De Standaard begint ermee, daags na de rouwplechtigheid op het Binnenhof. Scherp keert het blad zich tegen de 'lafhartige aanslagen'. 'Wij veroordelen die voor alles omdat ze misdadig zijn. Moord blijft moord, waar en hoe ook gepleegd. Een nimmer te rechtvaardigen middel. Een voor Gods wet immer gruwelijk bedrijf. (...) Wie ook maar een sprankje vreugde in zijn hart voelt over deze uitleving van wraakgevoelens, trapt zijn eigen belijdenis aan scherven. Geen Christen mag, hoezeer zijn hart geprangd is door de nood van ons volk, aan zulke gevoelens het oor lenen of ook maar een enkele vergoelijking daarvoor aanvaarden. Bijltjesdagen en revolveraanslagen zijn werken der duisternis, die het licht niet kunnen verdragen. Behalve een zedelijke veroordeling, spreekt hier ook nog een nationale drijfveer. Wie zijn land en volk liefheeft, kere zich tegen dergelijke onverantwoordelijke geweldsdaden, ook tegen de mentaliteit, waardoor ze gevoed worden.' Mussert spreekt zaterdag 13 februari op de Dam. 'De daders zijn nog onbekend. Als zij niet uit Londen gezonden zijn, zijn ze toch door Londen er toe aangezet, door de Oranjezender, de Nederlands sprekende joden en hun handlanger Gerbrandy. Is dit Nederlands? wij verafschuwen sluipmoord. Het is het bolsjewistische beest, dat hier losgebroken is (...) De bandieten zijn bolsjewisten of hun handlangers. Het Nederlandse volk zelf moet ze vinden en uitleveren. De eer van de Nederlandse politie is ermee gemoeid, ik zeg dit niet, omdat wij bang zijn voor dit tuig. Ik heb er nog geen straatje voor omgelopen, maar wij allen, NSB-ers en niet-NSB-ers moeten ons mooie vaderland er voor bewaren, dat het een land wordt van moord en doodslag. Grijp de ellendelingen, vernietig ze en veracht de aanstokers in Londen.' Maar 'Londen', vrezend dat de Duitse terreur in ons , land zal toenemen, laat die avond (na het bekendworden van de aanslag op Reydon) via radio-Oranje een waarschuwend woord horen. Een regeringsverklaring wordt voorgelezen over de aanslagen op 'de leden van Musserts schimmenkabinet':

'Hoe zeer wij de gevoelens van alle ware Nederlanders tegen het landverradersgespuis delen, zou ik toch ook dit willen zeggen... Individuele acties, het zij nogmaals gezegd, hoe verklaarbaar ook, zouden het gemeenschappelijk front dreigen te verzwakken... mocht hier van een individuele daad van een vaderlander sprake zijn, dan wil de regering er aan herinneren dat haar principieel standpunt is, dat landverraders worden berecht na de oorlog, op voet van een bijzondere rechtspraak naar de wet 'In naam der Koningin.' Koos Vorrink is kwaad om deze vermaning uit Londen. Voor de parlementaire enquêtecommissie verklaarde hij later: 'dat in de staat van volkomen rechteloosheid waarin het Nederlandse volk toen reeds verkeerde, wij eenvoudig het recht hadden, te grijpen naar middelen die in een normale rechtsstaat volstrekt af te keuren zijn.' Jan Schouten, leider van de illegale a.r.-partij, is het daarmee volstrekt oneens. Hij discussieert er over met Vorrink en beiden zetten hun standpunten op papier, die ze als micro-foto naar Engeland trachten te krijgen. Minder moeite met de aanslag heeft Henk de Jong, die in z'n dagboek al blijk gaf te vrezen voor militaire dienstplicht bij 'n bewind-Mussert. Op 16febr. schrijft hij in z'n dagboek: 'Wij moeten deze gang van zaken niet beoordelen als politieke moorden, doch als terechtstellingen door onze wettige overheid, uitgevoerd in het belang der Nederlanden. Zo komen alle landverraders aan hun eind.' Kan er tegen redeneringen als deze - in juridische zin - wel iets worden ingebracht, verreweg de meeste illegale bladen, blijken de aanslag goed te keuren. De Jong (in deel 6): 'In februari '43 beperkte Het

^ * ^ Onvefantwoorde!i|k geweW. Xnt de glatlng- van het1ied«n ontwikkelt zich »«m iil«meii>t dat tot dusver aa.n deii NfederI&ndachen volksaard vrUwel vj-eemd was, a.L h«t poMtleke moordwapen. De aaaèlag op S^eneraal Seyffardt is daarvaa het trieste voorbeeld.. Bfl de echerpe verhoudingen, die onder het NederlandscJie volk beBtaan, b^J de bekommernis, die er is over genomen maatïMSgrclén, by bet leed over vei"wajaten en vrienden, dat velen kxxisEwaar op het hart drukt, komt nu nog een uitslaan |fan een hartstocht, die, jjrevoed dopr wrok en haat, voor ons land en volk enkel ellende kan brengen. Het la echter niet om de gevolgen in de »«»•» Tiljiot»

HE Pla HOC 10 Pf

Weer

W

Hat •w'ij nipt klem tep"*»" ''"

Parool zich tot de opmerking dat de 'verkalkte schurk' Seyffardt zijn loon opgestreken had. De Waarheid schreef in gelijke geest. Het links-socialistische blad De Vonk sprak van 'een daad van rechtvaardigheid ... die niet op een kruideniersrekening gequiteerd kan worden; 'Seyffardt werd als landverrader terechtgesteld' oordeelde Vrij Nederland.' Een nieuw illegaal blad, januari '43 gestart onder de naam Trouw, laat echter een volstrekt ander geluid horen. In de geheel uit anti-revolutionairen bestaande redactie zit Jan Schouten, Gezina H. J. van der Molen (tot voor kort Vrij Nederland-redactrice), dr. Bruins Slot en E. van Ruller. Het nummer van 12 maart '43 bevat een felle veroordeling van de aanslag door

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen