GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 259

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 259

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

wm Wl magame 37

gehele wereld samen kwamen, uit Noorden Zuid-Amerika, Europa, Afrika, Azië, Australië. Vanuit Nederland waren de Groninger dogmaticus prof. Geense en schrijver dezes aanwezig. Speciale vermelding verdient nog een aantal docenten en studenten van de theologische hogeschool te Chiangmai en een aantal katholieke deelnemers, onder andere dr. Ugo Bianchi, een bekende naam op het veld van de godsdienstwetenschap, en monseigneur Rossano, de secretaris van het Vatikaanse secretariaat voor nietchristenen. Tenslotte vallen te vermelden de leden van de staf te Geneve, die de conferentie hadden voorbereid en zich bij de gang van zaken uiteraard sterk betrokken voelden. Het was bijzonder jammer dat er geen deelnemers uit Oost-Europa aanwezig waren. Zij waren uitgenodigd, hadden inreisvisa van de regering van Thailand gekregen maar geen uitreisvisa van hun eigen regeringen. Ook uit het Midden-Oosten lieten enkele uitgenodigden verstek gaan zonder nadere berichtgeving. De kerk van Thailand trad als gastvrouw op en ze deed dat voortreffelijk. Het aantal christenen in Thailand is zeer gering, niet meer dan 6 op 1000. Hiervan is tweederde katholiek, éénderde deel protestant en van die protestanten zijn ongeveer 50.000 aangesloten bij de ,,Kerk van Thailand". Op de eerste middag van de conferentie bood deze kerk een welkom aan en later in het programma vergastte zij ons op een schitterende feestavond met een Thailands diner, dansen en vuurwerk. Voor en tijdens de conferentie werkte een lokaal comité hard mee om alle technische problemen op te vangen.

Het programma Er is stevig gewerkt gedurende de conferentie en vooral in het begin was het programma zwaar, met vijf zittingen op een dag, twee 's morgens, twee 's middags en één 's avonds. De eerste vijf dagen, van maandag 18 tot en met vrijdag 22 april, stonden de besprekingen in het teken van het hoofdthema van de conferentie: bezinning op dialoog-in-samenleving. Elke dag werd na een korte eredienst de eerste zit-

ting gewijd aan bijbelstudie en vervolgens werden in plenaire vergaderingen en in kleinere groepen de onderwerpen besproken die met het thema samenhingen. Wat bedoelen we met éénheid of samenleving (het Engelse woord community) en naar wat voor een soort éénheid moeten christenen streven? Alleen naar éénheid van christenen onder elkaar of ook naar een bredere, alle mensen omvattende éénheid? En verder, wat bedoelen we met het woord dialoog, dat kennelijk overal misverstanden wekt en aan hevige kritiek bloot staat? Wat zijn aard en doel van de dialoog? Omdat het in deze conferentie bovenal ging om de dialoog met aanhangers van andere religies werd ook de vraag aan de orde gesteld wat de theologische betekenis van die religies zou kunnen zijn. Hoe denken we over de mogelijkheid van Gods werk onder mensen die buiten Israël en de kerk geleefd hebben en leven? En tenslotte werd er aandacht besteed aan twee vragen die voortdurend rondom de dialoog gesteld worden: is dialoog soms een alternatief of zelfs een verraad van de zendingsopdracht? En brengt dialoog met andersgelovigen niet het gevaar van syncretisme met zich mee? De oogst van al die besprekingen werd voorgelegd aan een speciale commissie die een concept moest opstellen voor een uiteindelijke verklaring over dialoog-insamerfeving. Gedurende die eerste vijf dagen van intensieve discussies waren er twee onderbrekingen. Op dinsdagavond werd een panel gehouden over de situatie van de kerk in Thailand. Vertegenwoordigers van de katholieke kerk, van de protestantse kerk van Thailand en van kleinere protestantse groeperingen gaven voorlichting over het kerkelijk leven. Opvallend was het kritisch geluid ven een jong kerklid, dat de oudere generatie verweet aan de jeugd geen vrijheid van initiatief te laten en dat beweerde dat de jongeren weinig heil meer in kerk en kerkgezang zagen. Een tweede, langere onderbreking vond woensdagmiddag en -avond plaats. 's Middags brachten de conferentiegangers in groepjes bezoeken aan boeddhistische kloosters en andere boeddhistische centra in Chiangmai en omgeving, 's A-

vonds waren enkele boeddhistische gasten in ons midden en spraken we met hen over de boeddhistische opvatting omtrent samenleving. De rol van de monnikenorde en de leken kreeg natuurlijk aandacht. Ik heb de indruk dat deze ootmoeting met de kleine zwakke kerk van Thailaml en mrt het overweldigend domineraute boeddhisme aldaar er toe heeft bijgedragen dat de conferentiegangers ondanks hun verschillende startpunten snel naar elkaar toe groeiden. Het is heel iets anders om in Nederland of Nom^egen de dialoog te bekritiseren en de waarschuwende vinger tegen syncretisme op te heffen dan in een land als Thailand te beseffen hoe de dialogische ontmoetii^ met andersgelovigen voor de christenen aldaar een levenskwestie is. Natuurlijk helpt dan ook dat je dagen lang met elkaar optrekt, samen discussieert, samen praat en eet. Op zaterdag 23 april werd een wending aan het prc^ramma gegeven. De conferentie werd in vier groepen gesplitst die elk een ander onderwerp bij de kop namen. In de eerste groep ging het om de specifieke problemen van de ontmoeting met joden en moslims, in een tweede om de ontmoeting met hindoes en boeddhisten, in een derde groep om de verhouding tot de aanhai^ers van traditionele (,,primitieve") religies en hun culturen en in de laatste groep om de relatie tussen evangelie en ideologieën. Aan deze onderwerpen konden de vier groepen elk drie bijeenkomsten van telkens anderhalfuur wijden. Achteraf bleek die tijd toch te kort om tot geheel bevredigende resultaten te komen. De rapporten die uit de vier groepen kwamen gaven later nogal wat zorg. Zondag 24 april was een vrije dag. Dat was ook wel nodig om de spanning van het voortdurend vergaderen wat te breken. In vele groepjes verdeeld brachten de conferentiegangers bezoeken aan plaatselijke gemeenten in Chiagnmai en de dorpen in de omgeving. Maandag 25 april begon de laatste ronde van de conferentie. Het was te voorzien dat dit niet de makkelijkste zou zijn. Want nu moesten de concepten op tafel komen voor de definitieve uitspraken. In het aprilnummer van VU-magazine

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 259

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's