GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 409

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 409

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

1 ^ magazine 11 leert juist dat de verkondiging door die eerste stap mede bepaald is. Wie a zegt moet ook b zeggen. Maar als b gezegd wordt zonder a landt die boodschap nergens, komt niet over, blijft abstract en steriel. Want als men de eerste stap overslaat en abstract de eis stelt van de verkondiging dan suggereert men ten onrechte dat men al precies weet wat de inhoud van die verkondiging is. De echte verkondiging, in een echt contact, in een echte ontmoeting, zal sporen dragen van deze gastvriendschap, van dit gijzelingsproces, zo men wil. „Nu besef ik pas goed dat er bij God geen aanzien des persoons, geen partijdigheid i s , " zegt Petrus. En het gaat niet aan te suggereren dat Petrus het eigenlijk natuurlijk al wel wist, maar alleen maar even geholpen moest worden om er weer op te komen. Het is niet zoals men ook wel eens zegt, dat je in de ontmoeting met andersgelovigen alleen maar je eigen geloof kunt verdiepen. Dat zou betekenen dat je slechts geattendeerd wordt op wat je misschien wel was vergeten of niet meer zo goed wist, maar toch had kunnen weten. De strekking van het verhaal is juist dat in de werkelijke ontmoeting het wel degelijk gaat om nieuwe ervaringen, verrassende ontdekkingen van wat je niet wist en ook nog niet had kunnen weten. Daarmee wordt niet alles relatief gesteld, alsof er geen zekerheid, en geen criterium meer voor de waarheid zou zijn. De christen belijdt Jezus als de messias die gekomen is. De boodschap van God die mede-lijdt. Maar achter deze belijdenis mag niet een triomfalistische punt gezet worden. Dan wordt de spanning eruit gehaald, de boog gebroken die dat geloof verbindt met de verrassende komst van de messias. Als men het zo ziet kan men ook wijzen op het spannende van de verwachting van joden en christenen van de komende messias, die christenen reeds in Jezus herkend en erkend hebben. Zo beschouwd wordt theologie, een inleiding in de verwondering, de verrassing. Het is het afwijzen van elke betweterige, de zalige bezittende, de waarheid in pacht hebbende, de koloniale, triomfalistische theologie die onder de slogan van ,,Christus Victor" van Constantijn tot het ,,Christus koning" van de latijns-amerikaanse junta's anderen onderwerpen, en uitbuiten. Dan kan ,,Christus koning" tot een fascistische leuze worden, en het kruis als decoratie dienen op de veldtekenen

van Constantijn tot op de tanks van Maronitische christenen in Libanon. Het kruis wordt dan om de hals of op de borst als decoratie of mascotte gehangen, in plaats van op de schouders gedragen. Het blijft een raadselachtige onbegrijpelijkheid, misschien moetje juist hier zeggen - mysterium iniquitatis (Het mysterie van het kwaad, 2 Thess. 2:3) - dat in de naam van het kruis van Jezus, joden en moslims, roden (Indianen) en zwarten zijn vernederd en vertrapt en het messiasschap in zijn diepste bedoeling werd misverstaan. Hoe lang heeft het geduurd voordat de kerk begreep - indien zij het al ten volle doet - dat de overwinning ligt in ,,de zachte krachten die zeker winnen zullen in het eind" (zoals Henriëtte Roland Holst zei). Of is het zoals Kroon opmerkte, dat het al te triomfantelijke spreken over Jezus er een symptoom van is dat wij liever de troon aanbidden dan Hem - de gekruisigde! - die erop zit? De geschiedenis ook die van de ontmoeting van mensen van ander geloof en geen geloof is spannend en vol verrassing omdat die staat onder de boog der verwachting, de boog van de trouw en het verbond van God tegen het lot van joden en zwarten: het misdeelde lot van de ontrechten en uitgekleden, staat onder, zoals Blauw dat treffend noemde de are de triomphe, maar dan niet in een triomfalistische zin van het woord. De onbekende meester van Alkmaar, heeft, zo kan men in het rijksmuseum in Amsterdam zien, de zeven werken van barmhartigheid geschilderd. Spijzigen van de hongerige, laven van de dorstige, opvangen van de vreemdeling, kleden van de naakte, het bezoeken van de zieke en gevangene. De zevende is het in de middeleeuwen toegevoegde, ,,en het begraven van de dode". In alle schilderingen is Christus incognito aanwezig. ,.Onder U staat Hij, die gij niet kent," zegt Johannes de Doper. Wie vandaag de opgestane Christus wil ontmoeten hoeft zijn hand maar te leggen in de gewonde zijde van de mensheid (Lev Gilet). Deze onbekende meester van Alkmaar heeft die roeping van de Christen aangeduid en het mysterie vertolkt hoe alleen de overwinning kan worden behaald. Alleen zo, begint van Alkmaar de victorie, als U begrijpt wat ik bedoel. •

Salarisverhoudingen Rectificatie In het artikel ,,De Portemonnaie" over de salarisverhoudingen binnen de universiteit in VUrmagazine van oktober is een storende fout geslopen. Op blz. 23 staat vermeld dat voor de berekening van de netto-salarissen is uitgegaan van de ongehuwde werknemer waarvan alleen de loonbelasting zou zijn ingehouden. De heer van Noord is evenwel uitgegaan van een situatie die veel meer representatief is voor de VU werkgemeenschap nl. de gehuwde werknemer. Het in de tabel genoemde netto-bedrag is inderdaad het bedrag dat hij schoon in het handje krijgt, d.w.z. nadat niet alleen de loonbelasting maar ook zijn aandeel in de verschuldigde pensioenpremie is afgetrokken. De ambtenaren die onder de ziekenfondsgrens vallen, vinden in de nettokolom een salaris dat hoger uitvalt dan op hun salarisslipje is vermeld: dat komt dan weer omdat van Noord de door de universiteit ingehouden ziekenfondspremie niet in mindering op het salaris heeft gebracht, dit om de vergelijking met de hoger gesalarieerden (die immers ook zelf voor hun ziekteverzekering moeten zorgen) zo zuiver mogelijk te houden. Tenslotte nog een zetfoutje in het tabelletje op blz. 22 over de politieke voorkeur van het VU personeel is een komma weggevallen in het percentage (36) dat - binnen de middengroep - geen voorkeur zou hebben voor de een dan wel voor de andere partij. De opmerkzame lezer zal zelf wel geconstateerd hebben dat (gelukkig) slechts 3,6% van het betreffende VU personeel geen politieke voorkeur bleek te hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 409

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's