VU Magazine 1980 - pagina 261

inl magaüne 39 Evenmin als het bestaan van God bewezen kan worden, kan het niet-bestaan van God wetenschappelijk worden bewezen. Een gesprek - van marxisten en christenen is zeer nuttig omdat beiden bedreigd worden door het grote gevaar van onverschilligheid. Voor beiden is het van belang dat mensen bewust kiezen. Hier is het christelijk geloof een positief alternatief naast het marxisme. Het gelijk of ongelijk van de keuze zal pas duidelijk n'orden uit het uiteindelijke oordeel van de geschiedenis. De marxist is overtuigd dat dan zal blijken dat de mens geen religie meer nodig heeft. Maar in het heden zullen marxisten en christenen moeten samenwerken, en die samenwerking is vanuit^ het marxisme gezien geen kwestie van laktiek. Een opmerkelijk geluid, dat wel laat zien hoe er in Hongarije mogelijkheden van dialoog en samenwerking zijn. De spreker merkte op dat door de politieke duurzaamheid in Hongarije sinds een twintigtal jaren een ,,vrije geest" heerst.

reldkonferentie te houden van christenen en moslims tezamen, over het onderwerp: ,,Hoe kunnen we in vrede samenleven?" Wat betreft de ontmoeting met hindoes en boeddhisten sprak de vergadering er haar teleurstelling over uit dat door financiële perikelen op dit gebied de laatste jaren weinig activiteit was ontplooid. Men beval de staf in Geneve aan om begin 1981 een ontmoeting te beleggen van christenen en hindoes over het onderwerp: ,,bijdrage van religies aan een rechtvaardige maatschappij". Bij het punt ,,traditionele religies en culturen" luisterden we naar een Verslag van een konferentie in 1978 in Yaoundé gehouden en stemden we in met plannen voor een konferentie in een land rond de Stille Oceaan en een ontmoeting met Amerikaanse Indianen, te beleggen kort voor de volgende assemblee van de Wereldraad, die in 1983 in Vancouver zal worden gehouden.

Gesprek met andersdenkenden De konferentie zelf Ik noem hier de belangrijkste punten die de vergadering hebben gepasseerd. Er was een leidraad ontworpen voor het gesprek met de joden, en dat was het gewichtigste agendapunt over deze zaak. De vergadering had gelegenheid hierop kommentaar te leveren, dat verwerkt zal worden door de speciale sub-kommissie voor de relatie met de joden, die midden 1981 zal vergaderen. Spannend was vooral de bespreking van de paragraaf over het antisemitisme. Deelnemers uit Azië en Afrika vonden die te zwaar aangezet, want - zeiden ze - antisemitisme is een zonde van westerse christenen geweest, maar wij hebben daar nooit last van gehad. Het was nuttig om dit geluid te horen, omdat zeker verwacht kan worden dat dergelijke stemmen ook zullen klinken wanneer ooit deze leidraad aan het Centrale Comité van de Wereldraad wordt voorgelegd.

Moslims, hindoes, boeddhisten De bespreking van de dialoog met moslims leverde ditmaal niet veel problemen op. De vergadering nam kennis van de verklaring van Mombasa van december 1979, toen christenen ^ich bezonnen hadden op hun relatie tot de moslims. Zij stelde zich achter het voornemen om in 1981 een we-

t-

Grondige aandacht werd er gegeven aan de ideologieën. Vanaf de oprichting van DFI staat dit op het programma, maar het is nog steeds niet gelukt om het goed van de grond te krijgen. Er is de fundamentele vraag hoe men de relatie tussen geloof en ideologie moet leggen en de beperktere vraag, wat de rol en de mogelijkheden van DFI hier zijn. Er werd bij herhaling gekonstateerd dat het in de relatie tot (aanhangers van) ideologieën om drie punten gaat: - de interne dialoog van christenen, die vaak totaal verschillende ideologieën aanhangen - de dialoog tussen christenen en aanhangers van geinstitutionaliseerde ideologieën - het belangrijke punt van de ideologische faktoren in de ontmoetingen en spanningen tussen godsdiensten Besloten is om verder te gaan op een weg waarop de eerste stappen al gezet zijn, n.l. het bevorderen van een aantal plaatselijke studies om dan eventueel te komen tot een internationale ontmoeting, waarin de opgedane ervaringen met elkaar worden gekonfronteerd. Het moeilijkste punt is hier dat de staf van DFI eigenlijk te klein is om deze zaak goed op gang te brengen. Samenwerking met andere afdelingen van de Wereldraad en met kerkelijke instanties buiten de Wereldraad zal moeten worden gezocht, want het is zonneklaar dat hier voor de kerken een enorme uitdaging ligt. Onze erva-

ringen in Hongarije maakten ons ook wat optimistischer over de mogelijkheid van een gespreksverhouding met overtuigde marxisten. Hoe verder? Naast al deze besprekingen over specifieke problemen rond relaties met bepaalde andersgelovigen of andersdenkenden, hebben we ons afgevraagd wat de algemene richting zou moeten zijn waarin de DFI zich in de komende jaren moet begeven. We dachten daarbij ook nu al over een eventuele bijdrage van onze onderafdeling aan het prograrruna van de assemblee van 1983. Waar moeten we in de komende jaren mee rekenen? We noteerden vijf punten: - de groei van de pluralistische aard van de wereldsamenleving (bijna nergens is het meer zo dat één wereldbeschouwing absoluut heerst) - de zogeheten herleving der religies - de grote invloed van de wetenschap op het menselijk leven - het groeiende gevoel van onzekerheid en angst, vooral onder jonge mensen - het zoeken naar nieuwe vormen van spirituaüteit, zowel binnen als buiten het christendom Wat vloeit hieruit voort voor het programma van DFI (en breder gezegd: wat moet daarom op het programma van de kerken staan?) Ook hier stelden we vijf punten op: - voortgaan op de weg van dialoog-ingemeenschap (het thema van de leidraad van Chiangmai), christenen helpen om als goede buren in plurahstische maatschappijen te leven ^ - verdieping van spiritualiteit in de dialoog met andersgelovigen; grotere aandacht voor de rol van ideologieën in de samenleving - aandacht voor de relatie van mens en natuur, met name ook in het gesprek met hindoes en boeddhisten - voortgaande bezinning op het unieke van Jezus Christus en het universele van Gods bemoeienis met aUe mensen en in dat verband op de relatie van dialoog, getuigenis en eenheid We hebben er ook op aangedrongen dat er in 1982 weer een veelzijdige dialoog (met hindoes, boeddhisten, joden, christenen, moslims e.a.) gehouden zal worden. De laatste, door DFI georganiseerd, vond plaats in 1974 in Colombo en speelde een rol in de assemblee van Nairobi in 1975. We zouden nu graag zien dat zo"n konferentie een bijdrage kan leveren aan de assemblee van Vancouver.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen