VU Magazine 1981 - pagina 32

den Staat, voor huwelijk en gezin, voor de sociale verhouding, voor de verhouding tusschen ouders en kinderen, meesters en leerling. De wil van den individueelen mensch triomfeert dan. Alle levensverhoudingen worden afhankelijk van eigen gevoel, verstand en wil. Vandaar de verwording op maatschappelijk en staatkundig terrein. In dit verband wees Spr. op het verschijnsel, dat zich in den laatsfen tijd ook in eigen kring openbaarde, ni. het .stellen van het probleem, christendom en oorlog en vooral de wijze waarop dit geschiedt. (..) Het gaat er om; in hoever mag hel eigen oordeel en het eigen gevoel gesteld worden tegenover oordeel en wilder Overheid? Spr. behoeft hier niet te spreken over hen, die, buigend voor Gods Woord, van overtuiging zijn, dat zij hun evenmensch niet mogen dooden, ook niet op bevel der Overheid. Die zijn toch van diensplicht vrijgesteld. Er zijn echter anderen, die den oorlog veroordeelen als in strijd met 't Christendom en die daarom voorop stellen, dat de Overheid daartoe onder geen omstandigheid mag overgaan. (...) Daarvoor hebben wij Romeinen XIII op te slaan, dat ons leert, dat de overheid het zwaard niet tevergeefs draagt. Ze heeft dat in dienst te stellen van het recht. Ze doet dat nationaal door politie en justitie. Als er nu internationaal ook zoo iets was, was de zaak eenvoudig. Maar — dat is er niet. En zoolang zulk een internationale politiemacht ontbreekt, heeft de overheid den plicht, om het recht in de Staten — verhoudingen te handhaven, als het moet met geweld. (...) Het is de fout van hen, die in den laatsten tijd zoo met aandrang het tegenovergestelde betoogen, dat zij stelden, dat het geoorloofd is met ongeoorloofde middelen de Overheid te verhinderen haar plicht uit te voeren (...) Alsof niet de Overheid een eigen consciëntie had en alsof zij niet handelt in overleg met de wettig gekozen volksvertegenwooordiging. (...) Men kan zeggen: het is toch een theoretische kwestie; het is de vraag, of er nog weer eens een mobilisatie komt, maar het gaat om het beginsel, of het inzicht van een enkel persoon of een enkele groep zal zegevieren over het inzicht van de Overheid of van de meerderheid der bevolking. Daar is weer die losmaking van eiken band, waartegen wij moeten staan, wil het niet zoover komen, dat de anarchie heersen 7^1.

Werkloozen relletjes InAmstenlam Amsterdam 8 januari — Gisterenavond heerschte in verschillende straatjes tusschen Bloemgracht en Westerstraat (...) een ietwat woelige stemming in verband met een vergadering van werkloozen welke gehouden werd in het bovenzaaltje van „Café Populaire" op den hoek van de Bloemgracht en de Ie Leliedwarsstraat. Een vrij sterke politiemacht welke zich bij de Bloemgracht, onder leiding van een inspecteur, had samengetrokken nam in den vooravond een afwachtende houding aan; anders werd de zaak echter toen het carillon van den Westertoren het uur van tienen hooren deed. Omstreeks dezer tijd was de werkloozenbijeenkomst geëindigd en hadden de vergaderden, zeventien in getal, zoo ongeveer één voor één het café verlaten om elk zijns weegs te gaan. Blijkbaar viel dit tamme einde

•

14 jan. — Het staat nu wel vast dat het bolsjewistisch experiment als mislukt kan worden beschouwd. Door het fiasco dan van de Pjatiletka, het befaamde vijfjarenplan. Maar dat het bolsjewistisch systeem nu ook een doodelijken knauw heeft gekregen, is daarmee nog volstrekt niet gezegd. (...) Hier zou het wel eens kunnen blijken, dat het Beest van zijn doodelijke wonde weer genezen werd, en „geheel de aarde zich verwonderde achter het Beest". (...) Rusland blijft zoo vóór als na de onzekere factor in het wereldbestel, doch over de bedoelingen der sofjets behoeft geen twijfel te bestaan. De wereld kan niet half communistisch en half „kapita-

bij vele „buitenstaanders" niet erg in den .smaak; hoe het ook zijn, er begonnen zich groepen te vormen die hun misnoegen over de aanwezigheid van de politie op luidruchtige wijze kenbaar maaken. Op order van den inspecteur traden de agenten daarop meer actief op, zoo werden enkele charges uitgevoerd, waarbij rake klappen en schoppen werden, uitgedeeld. Toen een tweetal politieruiters de verschillende straten begon schoon te vegen — vooral de Nieuwe Leliestraat

was in den oogenblikken het tooneel van vrij groote beroering — werden tal van ramen opengeschoven en werd daaruit met dikke woorden gescholden, hetgeen de agenten beantwoordden met de sommatie onmiddellijk de vensters te .sluiten, wat dan ook met bekwamen spoed geschiedde! Hedenmorgen was het erg onrustig in de Kinkerbuurt. In deze straat en omgeving groepten de werkloozen bijeen ten getale van een paar honderd. De politie meende toen te moeten optreden ter verspreiding. Hier en daar werd van de wapens gebruikgemaakt. Bij zulk een charge, op den hoek van de Kinkerstraat en Bilderdijkkade, kreeg een werklooze een klap met een sabel, die hem ineen deed zijgen. Door den G.G. en G.D^ is hij naar het Tesselschade Ziekenhuis gebracht.

istische proefnemingen listisch" zijn. Een van belde beginselen moet zegevieren. Maar die zegepraal zal niet militair zijn; geen natie of groep van naties kan met succes een inval doen in Rusland, noch kan Rusland alléén staande, door wapengeweld iets uitvoeren. De overwinning, aan wie zij ook ten deel zou vallen, zal worden bevochten door zedelijke-en economische krachten. En dit zoo zijnde, dunkt het ons te meer een politiek van onvergeeflijke kortzichtigheid, om tegen over de uittartingen van de Sofjetregeering een lijdelijke houding te blijven aannemen op hope dat Moscou nog wel zal beteren. (...) Eén ding vergete men niet: de Westersche, Christelijke beschaving, die de schitterende

cultuur van Europa heeft voortgebracht, kan het zeer wel stellen zonder Rusland (...) maar Rusland heeft het nooit kunnen stellen Buiten Europa. (...) Wanneer Rusland zijn producten niet meer kan uitvoeren, moet het te gronde gaan. De Sofjet-heerschappij kan zich slechts handhaven door de onbegrijpelijke welwillendheid der beschaafde wereld. Zullen eindelijk (...) de oogen opengaan? Helaas, zoolang de economische tegenstellingen in datzelfde Westen niet worden overbrugd, (...) moet men vreezen, dat eerst dan over een eensgezinde, doeltreffende actie zal worden gedelibereerd, als het te laat is.

Brieven i lit de Duitsche Republiek 14jan. — Heel opmerkelijk is (...) Natuurlijk is er ook in dit streven de naburige volken slechts verde politieke gezindheid van de nog veel overspannens en ondui- achting vindt, wordt in deze krinzeer talrijke studeerende jonge- delijks. Veel heeft nog „innerli- gen niet gevonden. ling.Khap in Duitsland. Nergens che Klarung" nodig. Maar de Zoolang Duitschlanddeze groote is de nationale gedachte sterker jonge menschen, de mannen zoo- kern van vaderlandslievende en ontwikkeld dan juist in deze krin- wel als de vrouwen die de Duii- geestdriftige jonge mensen nog sche hoogeschoolen bevolken heeft, zoolang is er ook goede gen der inlellectueele jongeren. Natuurlijk zijn er ook sociaal- houden toch over het algemeen hoop voor een betere, gelouterde democratische en communisti- een belofte voor de toekomst van toekomst, wanneer deze jonge studeerenden leidende mannen sche groepen, maar het overgroo- hun land in. te deel strijdt voor en streeft naar De vake supervrijzinnige leuzen en vrouwen in slaat en maaleen herboren Duitsland, dat weer van een overdreven internationa- • schappij zullen geworden zijn. vrij en beter zal zijn dan het te- lisme, van een volkerenhroederB. genwoordige, heter vooral in pa- schap die de grenzen der nationatriotisch en moreel opzicht. le waardigheid overschrijdt en bij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen