GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1982 - pagina 21

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1982 - pagina 21

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

standpunten, omdat het hele kerkelijke panorama van links tot rechts zich erin moet kunnen vinden. Ondanks dat staat er voor Helmut Simon nog veel behartenswaardigs in, zoals een geschiedkundig-po•itieke analyse en een klemmend beroep op de kerken zich niet afzijdig of rustig te houden. De brochure knoopt aan bij de,,Stellingen van Heidelberg", opgesteld in de jaren vijftig dooreen andere kerkelijke kommissie. Ook de Heidelbergse Stellingen maken de atoomwedloop tot voorwerp van diskussie, veroordelen elk gebruik maar venwerpen de afschrikkingsgedachte nog niet helemaal. De kommissie vond dat een uiteindelijk oordeel nog even op zich moest laten wachten. Dat wachten duurt een kleine dertig jaar later nog steeds, want ook in de huidige brochure wordt het ,,nog even wachten "wan harte aanbevolen, al blijft een kritische houding geboden. Het bezit van kernwapens wordt echter (nog) niet afgewezen. De Evangelische Kerk bereidt nu een kleine Kerkedag voor in 1982 over dit thema, als een tussenstapje naar de grote Kerkedag. De bedoeling is te komen tot eenduidige standpunten en om verdere aanzetten te leveren. De resultaten daarvan komen aan de orde op de Kerkedag die haiverweg 1983 wordt gehouden. ,,Daf/can nog spannend M/orden", aldus Simon, ,,wantdatis de periode waarin mogelijkde nieuwe kernwapens worden geplaatst."

Er zijn nog kansen Wat vindt Simon van de kritiek op de wat dorre wetenschappelijke aanpak van de Wereldraadhoorzitting? En wat vindt hij van het door het IKV inge-

Op vrijdagmiddag 27 november las voorzitter Habgood het „Verslag van de hoorgroep" voor. „Het is wat haastwerk geworden," verontschuldigde hij zich, „en onze konklusies zijn slechts voorlopig." De volledige tekst van deze voor velen toch nog verrassende slotboodschap volgt hieronder.

De slotboodschap van de hoorgroep „De internationale openbare hoorzitting rond kernwapens en ontwapening werd door de Wereldraad van Kerken bijeengeroepen op de Vrije Universiteit van 23 tot 27 november 1981 om 1) een inschatting te maken van de problemen die gesteld worden door het uit de hand lopen van de kernwapenwedloop en de ideeën over afschrikking en beperkte kernoorlog — en de patstelling in pogingen tot kernontwapening en de oorzaken daarvan te onderzoeken 2) het christelijk denken verder te helpen bij enkele van de belangrijkste vraagstukken 3) te zoeken naar wegen waarop kerken, christelijke groeperingen en anderen een denkklimaat kunnen heipen bevorderen dat gunstiger is voor kernontwapening —en naar praktische manieren waarop zij op z'n doeltreffendst daartoe kunnen bijdragen. De hoorgroep hoorde Olof Palme, voorzitter van de

\}'

brachte voorstel om een hoorzitting te organiseren die uitgaat van 'n saamhorige strijd van kerk en vredesbeweging? Simon: ,,De funktie van deze zitting is beperkt. Maar het is in deze situatie heel belangrijk eerst eens een breed front van deskundigen te horen. Gewoon om eens na te gaan wat ze nou zeggen en dat op z'n waarde te beoordelen. De Wereldraad heeft talloze lidkerken onder z'n hoede. Dat maakt het belangrijk om niet met zomaar 'n paar zedelijke oproepen voor den dag te komen, maar met een grondig en afgewogen oordeel. We zullen als Wereldraad ook niet blijven stilstaan bij het getuigenis van deskundigen over het stelsel van afschrikking. Je moet deze hoorzitting als stap in een proces zien. Ik ben net zo goed ongeduldig. En ik kan me van jonge mensen heel goed voorstellen dat ze bang zijn dathetstraks telaatis. Ook ik word vaak geplaagd door de vraag of het niet sneller moet. Ik voer er vaak gesprekken met mijn kinderen over. Zij zitten met de vraag hoe oud ze zullen worden, of het nog wel nut heefteen bepaalde opleiding te gaan volgen. Al die gesprekken zijn mij heel vertrouwd, ik voel deze dingen zelfookzo, niet alleen door het oorlogsprobleem, maar ook door een lange rij van andere grote problemen, zoals het milieu, de energiebronnen van de wereld, de honger. Dat alles komt er nog eens bij. We leven in een tijd van ontwikkelingen onder hoogspanning. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat er ongeduld is. Alleen, als ik wat veranderen wil, wérkelijk veranderen, dan zijn zedelijke oproepen niet voldoende. Ze zijn belangrijk, ik vind de verdergaande oproepen van de vredesbeweging zelfs heel belangrijk. Maar tegelijkertijd moet ik me

Onafhankelijke Kommissie voor Ontwapenings- en Veiligheidsvraagstukken, alsook het getuigenis van 28 getuige-deskundigen. Hun gebied van deskundigheid liep uiteen van theologie tot technologie, politiek, militaire strategie en -wetenschap en vredesonderzoek. Daaronder waren mensen die op hoog nivo betrokken zijn geweest in de totstandkoming van militaire strategieën, politieke besluitvorming en ontwapeningsonderhandelingen. Ook hoorden wij vertegenwoordigers van volksbewegingen voor kernontwapening en vrede uit verschillende wereldstreken. Vier dagen lang luisterde de groep naar het betoog van deze getuigen die afkomstig waren uit Oost en West maar ook uit gebieden in de Derde Wereld, en richtte vragen tot hen. Nu bieden wij onze voorlopige reaktie op wat wij hoorden aan. (Het ligt in onze bedoeling in een later stadium een meeromvattend verslag voor te bereiden.

afvragen hoe een en ander in praktisch beleid en daadwerklijke veranderingen wordt omgezet. En dat iseen veel ingewikkelder proces, dat heel l^ng kan duren maar ook ineens heel snel kan gaan. Denk maar eens aan de opkomst van de milieubeweging. Die is pas twaalf jaar oud en bestond voor die tijd helemaal niet. Het milieudenken heeft zich reusachtig ontwikkeld. Zo'n zelfde snelle ontwikkeling is niet ondenkbaar met de kernwapens. Bewapening is geen noodlot. We kunnen het veranderen, terugdringen. Dat hangt van ons handelen af. Ik tien vader en grootvader, ik wil niet dat de tiewapening voortschrijdt. Ik zal eralies aan doen om in mijn beperkte positie, onder alle omstandigheden, een dergelijke gevaarlijke ontwikkeling te verhinderen. Ik weet dat het een waanzinnig moeizaam proces is vol risiko's en met onzekere uitkomsten. Maar ik kan niet op negatieve wijze blijven staan. Er zijn nog kansen." FSC

De theoloog Schillebeeckx sprak zich op de hoorzitting uit voor eenzijdige stappen door Nederland

Dr. A. H. van den Heuvel wist met een toespraal( op de „open avond'' het bevriezingsvoorstel en het IKV-standpunt te verzoenen

^HH

Binnen enkele maanden hopen we een verfijnd verslag met onze slotgevolgtrekkingen te publiceren. Deze zuilen worden voorgelegd aan de Algemeen Sekretaris van de Wereldraad van Kerken om als belangrijk onderdeel te worden overwogen bij: — de voorbereiding van de WvK-bijdragen aan de tweede bijzondere zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in juni 1982, gewijd aan ontwapening — de voorbereidingen van de lidkerken op de Zesde Bijeenkomst van de WvK te houden in augustus 1983 te Vancouver het doorgaand programma van de WvK voor ontwapening en tegen militarisme en de wapenwedloop — het WvK-programma van diskussie tussen wetenschap en technologie over het thema „Wetenschap voorde Vrede". De samenstelling van de hoorgroep alsmede de ruime afwisseling in getuigen brachten de wereldwijde aard van de problemen waarmee we hebben geworsteld, levendig onder onze aandacht. We behoren tot één wereld, waarin de thema's van vrede, rechtvaardigheid en veiligheid ondeelbaar zijn. We werden er herhaaldelijk aan herinnerd dat er geen veiligheid kan zijn, voor wie dan ook, in een wereld waarin sommigen zich in hun veiligheid bedreigd voelen. Ook kan er geen duurzame vrede zijn zolang de huidige grove onrechtvaardigheden blijven bestaan. Hoewei het verleidelijk is om bij kernwapens bovenaf in termen van Oost-West-verhoudingen, met het blikveld naar Europa, te denken, staat het vast dat Oost-West-verhoudingen op zich niet meer dan een deel zijn van een veel groter en ingewikkelder geheel I waarin ekonomische, politieke, ideologische en 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1982 - pagina 21

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's