VU Magazine 1982 - pagina 243

gen. Ik wil dat ieder mens een volwaardig bestaan heeft in deze samenleving, dat iedereen recht op arbeid heeft en niet alleen de vrouw." Ook de vrouw met de twee neven vindt dat als vrouwengroepen de straat opgaan, deze wel wat érg hard schreeuvjen:,,Minstens zo hard als de mannen". Vrouwenrestaurants ziet ze niet zitten: „Ik vind het prima als vrouwen zo'n zaak runnen maar dan niet alleen vrouwen als klant aanvaarden.'' Uiterst bedeesd dient nu de notulerende man zich aan. ,,Mag ik iets vragen? Mag dat? Ik wil niet... Ik wil helemaal niet..." De vrouwen lachen ontspannen. ,,U heeft toch net zoveel recht om iets te zeggen als een ander?" De man: ,,Dat restaurant. Ik heb het gevoel dat veel vrouwen zich veel prettiger voelen als ze in een apart restaurant kunnen eten. Want in een gemeenschappelijk restaurant worden ze met heel andere ogen bezien, vooral als je daar alleen zit. Zo'n indruk heb ik vaak. Ik weet niet of dat waar is, maar dat zou vaak wel eens de achtergrond kunnen zijn van de opkomst van vrouwenkafees en vrouwenrestaurants. Ik kom uit het zuiden, waar dit misschien nog sterker speelt dan elders." Zijn vrouw vult aan:,,Mannen denken vaak dat vrouwen daar met een heel speciale bedoeling zitten." Of dat ook zo is, laat ze in het midden. Vroeger was dat andersom, meldt een vrouw: ,,Als een man uit z'n werk kwam en tijd over had, ging hij met buurtgenoten naar het kafee. Vrouwen kwamen daar niet. Maar dat is voorbij, we zijn nu 35 jaar verder."

„Marie kom je huis uit, of zoiets" „Veel vrouwen worden geweldig beïnvloed door al die vrouwengroepjes. Ze gaan met die invloeden naar huis, naar haar man die die invloeden helemaal niet ondergaan heeft", brengt een vrouw in, ,,ik geloof dat daar meer kwaads dan goeds van uitgaat. Ik vraag me af of hun man, haar vriend of haar partner daar dan niet bij betrokken moet worden. Ik geloof namelijk niet dat je je man in je eentje kunt omturnen. Op een bepaalde leeftijd heb je gekozen om te trouwen, al weet je vaak niet precies wat dat inhoudt. Maar 't is een keuze geweest en die man heeft ook gekozen. Je krijgt kinderen en dan kun je niet opeens van je man verlangen dat hij ook omturnt en zomaar begrijpt dat je wat minder huishoudelijk werk wilt doen en wat meer de ruimte wilt hebben. Het is allemaal veel te eenzijdig gericht op de vrouwen. Dat veroorzaakt veel onbegrip en breuken in huwelijken." Een andere vrouw is het daarmee eens: ,,De PvdA heeft een aktie gevoerd, die,,Marie, kom je huis uit" heette of zoiets, maar ik denk toch dat Marie erbij gebaat zou zijn als Jan er ook eens bij zou wezen." Veel deelneemsters vinden dat het er maar net van afhangt hoe je je relatie met een man begonnen bent. ,,Veranderingen zijn veel moeilijker doorte voeren als je, zoals velen van ons hier, al 15 of 20 jaar getrouwd bent, dan voor jonge mensen die bij het begin al tot bepaalde afspraken en taakverdelingen komen.",,En juist wij oudere vrouwen worden behoorlijk bewerkt", vult iemand aan,,,terwijl jonge mensen er vaak al heel anders tegen over staan.'' Een vrouw op leeftijd, met twee neven in de verpleging, is eens naar zo'n vrouwenkafee geweest. ,,lk vroeg aan die vrouwen: Zijn jullie allemaal getrouwd? Dat bleek inderdaad het geval. Maar ze hadden geen van allen een baan. Ik zeg: Waarom kunnen jullie hier 220

Er zijn nog altijd ontaarde moeders schrift Helder landse

Mevrouw Kraakaan alle Nederhuisvrouwen.

„Bij de jongste bijeenkomst van de leden van mijn KraakHeldere Crackfree-Gïub (de K.H.C.C.) werd mij in de pauze en jonge moeder aangewezen, die haar kopje thee dronk ilsof er geen kou aan de lucht was — maar onze penning•neesteres verklapte mij, dat die jonge ma de luiers van laar baby zó uit de was om de bel-étage van het stumpertje ioet! STa de pauze heb ik haar eens even kré,chtig toegesproken! [k zei: „Weet U dan niet, mevrouw, dat luiers van het vele ïvassen ruw en hard worden? Maar CRACKFREE EdelHijfsel geeft een luier zijn apprêt terug en maakt de ruwste rasp weer zo zaeht als satijn! CRACFREE-babies kennen ?een rode en geïrriteerde 3uidjes meer!" Snikkend beloofde die moeJer beterschap, zodat het liet nodig was haar te royeen als lid van de K.H.C.C!" MET

CRACKFREE E DEL-STIJ

FS

EL

FABKIKAAT NV. „ONDER ONS" - DE XRIM (0.)

Uit maandblad „Moeder", 1950

nou lekker een slokkie drinken en met elkaar zitten te vergaderen? Omdat jullie mannen het brood verdienen! Nou weet ik wel dat tegenwoordig met al die machines in huis het huishouden veel minder tijd vergt. Maar ik heb mij nooit minderwaardig gevoeld. Want als je gaat trouwen, ben je niet alleen vrouw-inde-keuken, maar ook verpleegster, naaister, gastvrouw, kinderopvang en weet ik wat allemaal. Daar hebben ze alleen nooit een betere beroepsnaam voor weten te verzinnen dan dat,,huisvrouw". Je moet van alles kunnen — en dat wordt vaak niet gezien, laat staan betaald."

Dat eeuwige wegcijferen De vrouw uit het zuiden heeft een suggestie aan de Vrije Universiteit. ,,lk zou de VU in overweging willen geven een oefencentrum op te richten waar vrouwen leren in het openbaar te spreken, want de meeste vrouwen kunnen dat niet." Ze knoopt er een suggestie voor een multinationale gloeilampenfabriek bij haar in de buurt aan vast:,,Kunnen die niet eindelijk eens een luidspreker ontwerpen die geschikt is voor damesstemmen? Die mikrofoons zijn afgestemd op mannenstemmen, die klinken er goed in, maar vrouwenstemmen nooit. Wij hebben in onze kerk vaak een vrouwelijke voorgangster, maar ze is beslist niet te verstaan. Het zou nog goed zijn voor de ekonomie ook als ze een vrouwenmikrofoon uitvinden." Het oefenen zal echter aan de VU moeten gebeuren, aldus deze vrouw. Dat vrouwen niet in het openbaar kunnen spreken, is volgens een andere deelneemster weer zo'n stukje rolverdeling. ,,En wel dezelfde rolverdeling waardoor wij ook het schrijven overlaten aan meneer hier." Verscheidene vrouwen bieden nu aan het schrijven over te nemen, maar na enig gelach blijft het notuleVU-Magazine

ren toch maar bij meneer. Maar de vrouwen zijn het erover eens dat er meer gespreks- en spreektechnieken voor de vrouw ontwikkeld moeten worden. Een vrouw die nog niet aan het woord is geweest, is wat huiverig voor al die onvrede bij vrouwen. ,,lk vraag me af of het niet allemaal is te herleiden tot innerlijke onvrede." Een nog heel jonge vrouw: ,,Maar vindt u dat verkeerd dan, die onvrede?" ,,Nou, ik vind dat het allemaal overtrokken wordt. Teveel praten vrouwen over vrijheid die haar ontzegd zou worden. Maar ik vind dat te weinig gepraat wordt over .Jezelf ook eens wegcijferen" wat toch heel belangrijk is. Maar daar hoor je niets over. Het is alleen maar: de vrouw gelijk, de rechten gelijk, in waardering gelijk. Ik kan me niet voorstellen dat de vrouw nou zo ondergewaardeerd wordt." „Maar u kunt toch niet zeggen dat het allemaal zo goed gaat in de samenleving", repliceert haar jonge tegenspeelster, ,,onze samenleving is toch hoofdzakelijk opgebouwd door mannen." ,,Vrouwen moesten zichzelf wegcijferen, wij moesten altijd onszelf wegcijferen", zo mengt zich nu ook een andere vrouw in de diskussie. Anderen vallen haar bij. ,,Maar komt dat dan alleen door de mannen?" vraagt de vrouw die deze diskussie begon. ,,Nee, dat niet. Maar we moeten samen daaruit komen." „Ja juist, met elkaar. Maar waarom zijn dan zoveel aktiviteiten op alléén vrouwen gericht?" ,,Een beetje eenzijdig", vinden inderdaad veel van de aanwezigen die toespitsing op vrouwen. Ze wijzen op prof. De Jong-Gierveld die volgens haar op één der kursusavonden in het land haar lezing startte met een opmerking over de moeite die ze had om alleen met vrouwen naar oplossingen te zoeken. Veel vrouwen vonden de hele kursus wel wat eenzijdig op de vrouw gericht, ,,Maar ja, de kursus heette nu eenmaal ,,Vrouw en samenleving" en dan kun je natuurlijk niet over mannen gaan praten." Een vrouw uit Apeldoorn vindt toch wel wat te zeggen voor die ,,eenzijdigheid": ,,Wil je een achterstand wegwerken, zoals wij vrouwen willen, dan moetje dat duidelijk naar de voorgrond halen en een beetje ekstra aandacht, een beetje geforceerde aandacht geven. Voor velen zal dat dan raar overkomen of een beetje schokkend werken. Maar dat moet dan maar, als je die ekstra aandacht wilt. En het is niet de bedoeling om dan de mannen in een hoek te drukken, maar die eenzijdige gerichtheid is nodig als je gelijk wilt krijgen." Haar buurvrouw verklaart zich om die reden vóór vrouwengroepen: ,,Het is daarom nodig dat je je voorlopig als vrouwen aaneensluit in groepen om te vertellen wat je te zeggen hebt."

„Niet minder, maar anders" Een vrouw wijst op het internationale karakter van de vrouwenbeweging en vindt dat bijzonder bemoedigend. ,,Je ziet dat vrouwen over de gehele wereld zich gaan losmaken van een door mannen overheerste wereld. Het is bijzonder de moeite waard dat te signaleren. Het is niet alleen in Nederland, maar het is wereldwijd." ,,Zou het bij veel vrouwen niet vastzitten op de godsdienstige opvoeding?" vraagt een oudere vrouw. ,,Onze voorouders hebben van geslacht op geslacht geleerd dat de man de lakens uitdeelde. Maar mijn zoons hebben er geen enkele moeite meer mee dat zij met hun vrouw de huishoudelijke taken verdelen. De 1(1982)6Guni)

jeugd maakt er helemaal geen punt van, maar wij zitten ermee." De notulerende man uit het zuiden gelooft niet zo in die scheidingslijn tussen jong en oud. ,,Zijn er geen honderden en nog eens honderden jongelui die in de fabriek moeten werken en die er, ook godsdienstig, heel anders over denken? Wij komen uit het zuiden waar men over deze zaken heel traditioneel denkt. Bij ons is het zo dat een jongen die op de fabriek werkt van zijn meisje verwacht dat zij het huishouden regelt. Hij gaat vissen, hij gaat voetballen. Dat is zo. Jongeren zijn er niet echt anders in." ,,Een jongen reageert heel anders dan een meisje", is de ervaring van iemand, ,,een meisje is niet minder, maar anders dan een jongen." ,,Ja, en er wordt steeds maar mee geschermd dat een vrouw moet kunnen kiezen tussen huishouden of betaald werk verrichten. Maar een man heeft toch ook geen keus, die moet werken." „En die studente ekonomie van vanmorgen. Ze zag heel scherp allerlei onrechtvaardigheid van anderen, maar ontbrak het haar niet een beetje aan zelfkritiek? Zijn ze in al die vrouwenpraatgroepen niet te veel bezig met allerlei rechten, allemaal dingen die je zo heerlijk op anderen kunt schuiven? Het is niet alleen eenzijdig wat vrouwen betreft, maar ook wat opvattingen hetreiV' De vrouw die de godsdienstige opvattingen aansneed, is niet tevreden met de huidige mens. ,,lk vind dat tegenwoordig de mens bij zichzelf begint. Ik, ik, ik en dan pas komt God. Ik ga liever van het andere standpunt uit: eerst God en dan wij. Iedereen probeert tegenwoordig z'n eigen straatje schoon te vegen met ,,ik vind dit" en ,,ik vind dat" maar ik vind die gedachte verkeerd. God heeft vrouw en man geschapen, maar Hij heeft ze niet gelijk geschapen, maar

221

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen