VU Magazine 1983 - pagina 16

Het dilemma Een jonge vrouw en een jonge man. Beiden werken in liet onderwijs. Ze stellen prijs op hun financiële en economische zelfstandigheid. Hoewel ze zes jaar bevriend zijn en samenwonen houden zij hun portemonnees apart. Gemeenschappelijke uitgaven, zoals voor eten en uitgaan, worden genoteerd en maandelijks verrekend. De helft van de huur wordt door ieder afzonderlijk van de eigen girorekening overgemaakt. Niks aan de hand, tót de vrouw werkloos wordt. Ze vraagt een uitkering aan, maar die wordt geweigerd vanwege de inkomsten van haar vriend. Omdat zijn inkomen het minimumloon ruim te boven gaat, wordt zij nu van hem afhankelijk. En dat was niet de bedoeling: ,,Ondanks het feit, dat ik tot nu toe nog nooit een cent van mijn vriend heb aangenomen, en ondanks mijn protest, worden mijn vriend en ik beschouwd als economische eenheid. Iets waar wijzelf nooit voor gekozen hebben." Zij heeft er bovendien nooit voor gekozen om met de armen over elkaar thuis te zitten. Daarom hoopt ze snel een baan te vinden. Haar wens gaat in vervulling wanneer er een plaats vrij komt in het docentencorps van een avondopleiding. Een man van middelbare leeftijd wint de kost voor een gezin dat naast hem bestaat uit een vrouw, die geen betaalde arbeid buitenshuis verricht, en een schoolgaand kind. Hij heeft een goedbetaalde baan in het onderwijs. De hypotheeklasten van het huis, dat zij in voorspoediger tijden kochten, zijn inmiddels echter zo hoog, dat de neveninkomsten, die hij uit het verzorgen van wat avondcursussen geniet, meer dan welkom zijn. Omdat hij al een volledige dagtaak heeft, dwingt een wettelijke regeling hem nu zijn nevenarbeid af te stoten, om een werkzoekende daarmee aan een baan te helpen. Het gevolg is, dat hij zijn huis moet verkopen en genoegen nemen met een minder riante woning. Toch acht hij de regeling op zichzelf niet onredelijk. Maar wat hem steekt is het feit dat zijn plaats bij de avondopleiding nu wordt ingenomen door een jonge vrouw die samenwoont met iemand die een behoorlijk inkomen geniet.,,Zij hebben nu een dubbel inkomen, terwijl op mijn inkomsten als kostwinner is gekort", meent hij.

De Groene Amsterdammer, 11 december 1937: 'Terug naar het paradijs'. Caricaiuur n.a.v. arbeidsverbod voor gehuwde vrouwen.

Hetzelfde verhaal tweemaal verteld en van twee kanten belicht. Het toont hoe gecompliceerd de gevolgen kunnen zijn van een overheidsbeleid dat er op gericht is, of zou moeten zijn, de eerlijke verdeling te bevorderen van banen, inkomsten en van gelijke kansen op die twee zaken voor mannen en vrouwen. De twee praktijkvoorbeelden tonen bovendien de spanning tussen twee principes om die zaken te verdelen: het traditionele kostwinnersprincipe en het recentere „individualiseringsprincipe". Het is een spanning die de laatste tijd sterk is toegenomen onder invloed van de treurige economische situatie. Want één ding is duidelijk: het is kwaad emanciperen met een wereldwijde crisis voor de deur en een schrikbarend groeiende werkloosheid op de hielen. Desondanks kan men de vraag niet negeren: wie wint de kost, ieder voor zich of de mannen voor ons allen? Dat is de kern van het dilemmma, een Salomo's oordeel waardig, dat nog wordt aangescherpt door 14

vu-Magazine 12 (1983) 1 januari 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen