VU Magazine 1983 - pagina 149

Namibische theoloog Kameeta in Nederland:

Ik verwacht een antwoord van u... ,, In Europese talen is, vrede' een dood woord. In onze Namibische volkstaal is, vrede' iets tastbaars en voelbaars., Vrede' en, ontmoeting' zijn in die taal één en hetzelfde woord. Ontmoeten is vredemaken. Als je met iemand een afspraak maakt, zegje: ,Zullen we dan en dan vrede maken?'En het omgekeerde geldt ook:,eikaar de rug toekeren'is hetzelfde als ,oorlog maken'." Dit stukje taalles gaf onlangs de Namibische theoloog Zephaniah Kameeta aan een groep belangstellenden in de kerkzaal van de Vrije Universiteit. Kameeta was in Nederland op jitnodiging van de werkgroep Kairos. Hij is vice-voorzitter van de Evangelische Lutherse Kerk n Namibië, die zo'n 200.000 lidmaten telt, en staat te boek als vooraanstaand bevrijdingstheoloog. door FrKs Stoffels Zijn taak in Nederland was iets te vertellen van onderdrukking en lijden in Namibië. Een zware taak, vond hijzelf: „Als ik zo in Nederland rondkijk, zinkt mij de moed in de schoenen. Alles is hier even indrukwekkend, de steden, de gebouwen. Alles lijkt vrede en goedheid uit te ademen. En dan moet ik komen vertellen over pijn, over onderdrukking. Mijn grote probleem is: begrijpt u waarvan ik spreek? Hoe kun je kiespijn uitleggen aan iemand die nooit kiespijn had? Een kollega van mij had eens hetzelfde probleem toen hij in Vancouver over het lijden van het Namibische volk moest spreken. Toen hij in Vancouver aankwam, verscheurde hij zijn toespraak. Vancouver was zo mooi en welvarend dat hij meende dat men zijn verhaal niet zou begrijpen. Weet u hier in Europa wat lijden is, en vernedering en pijn? Alleen als u die vraag met ,ja' kunt beantwoorden, kunnen we nu iets met elkaar delen. Zo niet, dan wordt het erg moeilijk,"

Hiernamaals Toch waagde Kameeta een poging en gaf een schets van de positie van de verschillende Lutherse kerken in zijn land, waarvan er twee zwart zijn en één blank. De grootste zwarte Lutherse kerk (300.000 leden) werd rond 1870 gesticht door Finse zendelingen. Kameeta's kerk, de Evangelische Lutherse Kerk in Namibië, is iets kleiner (200.000 leden) en door Duitse zende-

vu-Magazine 12 (1983) 4 aoril 198Ï

lingen gesticht. Beide zijn eensgezind in hun uitgesproken afwijzing van de apartheid en de bezetting van Namibië door Zuid-Afrika. Dan is er nog een kleine Lutherse kerk van Duitse immigranten die zo'n 12.000 leden telt en het apartheidsbeleid ondersteunt. De beide zwarte kerken werden tot 1971 door zendelingen geleid. Kameeta: ,,ln de geloofsbeleving lag de nadruk op het hiernamaals. We leerden dat het leven op aarde maar tijdelijk en van weinig waarde was," Dat veranderde toen in 1972 de zwarten de leiding van de kerken overnamen. Op 21 juni 1971 was in Den Haag in het Vredespaleis uitgesproken dat de bezetting van Namibiéonwettig was. De nieuwe zwarte leiders pikten dat ogenblikkelijk op. Kameeta: ,,Tot dan toe wisten we al wel dat christenen niet mogen zwijgen bij geweld en onderdrukking, We wisten ook dat we onderdrukt werden, maar er was geen eenstemmigheid over de vraag of je je tegen onderdrukking mocht verzetten." Sinds 1972 is dat geen punt meer: de zwarte kerken kozen voor ondersteuning aan het verzet. De situatie werd echter ingewikkelder toen de blanke Lutherse kerk in 1977 toetrad tot een samenwerkingsverband (dat overigens een zeer los karakter heeft). Zephaniah Kameeta: ,,Zij vormen een belemmering in het eenwordingsverloop van de twee zwarte kerken. Vol-

gens hen zijn we eigenlijk al één, maar dan geestelijk, in het Kruis." Kameeta denkt daar anders over. Theologische vraagstukken doen er in de Namibische situatie niet werkelijk toe: ,,Een echte belijdenis is geen zaak van het kiezen van de juiste woorden en formuleringen. Belijden is vechten, de strijd aangaan met strukturele onderdrukking. Wat doet het er dan toe of Jezus tijdens de avondmaalsviering wel of niet aanwezig is in brood en wijn?"

Groei Maar kiezen voor het ,,belijden is vechten" is niet de gemakkelijkste weg, ,,Als ik de kansel opga, weet ik dat ik opgepakt kan worden, dat er geheime agenten in de kerk kunnen zitten die notities maken van wat ik zeg." Door deze keuze is de Evangelische Lutherse Kerk echter bloeiender en levenskrachtiger dan ooit. Getalsmatig maakt Kameeta's kerk een opmerkelijke groei door, tegen de verdrukking in. Kameeta: ,,Hoe zwaarder onze kerk van overheidswege vervolgd wordt, hoe meer mensen opgepakt worden, gemarteld en gedood, hoe meer onze kerk groeit." Het doet hem denken aan een eeuwenoude uitspraak van een kerkvader; ,,Het bloed van de martelaren is het zaad der kerk". Kameeta mist dit in de kerken van Nederland: ,,De kerken die ik in Nederland heb gezien zijn mooi en

135

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen