VU Magazine 1983 - pagina 169

dendaagse literatuur in Afrika) in Dakar-Senegal. Het colloquium werd georganiseerd door het Institut Culturel Africain, de UNESCO en de Internationale PEN en met medewerking van de NOVIB en de SIDA, het Zweedse buro voor ontwikkelingshulp voor Afrika. Als voormalig sekretaris van de Nederlandse PEN woonde Mineke Schipper het colloquium bij en gaf tijdens één der zeven werkgroepen een lezing over orale traditie en Afrikaans theater. In het hierna volgende interview gaat zij nader in op de betekenis van het colloquium, de Afrikaanse literatuur en haar eigen bijdrage.

Zelfcensuur M ineke Schipper:/n/lfr/'/cabesfaaf een nauwe verbondenheid tussen de geschreven en de orale literatuur. Voor tal van hedendaagse schrijvers in Afrika vormt de orale literatuur een rijke inspiratiebron bij het scheppen van nieuwe literaire werken. Omdat er tot nog toe betrekkelijk weinig onderzoek gedaan wordt op dit terrein, leek het mij nuttig dat men hier eens wat meer aandacht aan besteedt. Ik heb daarom tijdens een internationale PEN-vergadering in 1979 in Rio de Janeiro voorgesteld een kongres over dit onderwerp te organiseren. Daar is het colloquium in Dakar het uiteindelijk resultaat van. Er was een groot aantal schrijvers en wetenschappers, vooral uit Afrika, die in werkgroepen van gedachten wisselden en luisterden naar lezingen en voordrachten over orale literatuur. Er waren werkgroepen over de wisselwerking tussen orale en geschreven literatuur, over de kenmerken van orale literatuur en de overname daarvan in de geschreven literatuur. In deze werkgroep hield Leopold S. Senghor een lezing en demonstreerde in zijn moedertaal, het Serere, een veelgebruikte gezongen dichtvorm uit de orale literatuur die hijzelf weer toepast in zijn geschreven, Franstalige, poëzie. Verder waren er werkgroepen over de struktuur van de metafoor, over de sociale en morele funktie van orale literatuur en over de vertaling en verandering van orale en geschreven Afrikaanse literatuur. Het colloquium is tot een groot aantal aanbevelingen gekomen ten behoeve van de organiserende instanties en belanghebbenden. Zo pleitte men voor de oprichting van een Panafrikaans Fonds dat zich zou moeten bezighouden met het opzet-

vu-Magazine 12(1983) 4 april 1983

Efua Sutherland: Dramaworkshops op scholen (foto Jan Stegeman)

ten van een nieuw uitgeversbeleid voor Afrika. Veel Afrikaanse schrijvers kunnen om verschillende redenen niet of met grote moeite hun werk gepubliceerd krijgen. Daarnaast zou het

fonds zich moeten toeleggen op de registratie op video en tapes van de orale literatuur zoals die verteld, gezongen en gespeeld wordt in zoveel Afrikaanse dorpen en steden. Zo mogelijk zouden deze teksten vertaald en uitgegeven moeten worden om een breder publiek te kunnen bereiken en om aldus een bijdrage te leveren aan de samenstelling van de tot nu toe al te sterk Europees bepaalde wereldliteratuur. Een tweede belangrijke aanbeveling werd gedaan aan het adres van de Afrikaanse schrijvers zich in nationale PEN-centra te verenigen om op deze wijze het hoofd te kunnen bieden aan de beperkingen waarmee zij nogal eens te maken krijgen. Veel schrijvers moeten aan zelfcensuur doen, willen zij niet het risiko lopen opgepakt te worden vanwege hun kritische publikaties, andere gaan in ballingschap omdat zij toch hun stem willen laten horen. Verder werd er gepleit voor een systematischer aanpak van de bestudering van orale literatuur.

Inspiratiebron In Europa is men nooit zo geïnteresseerd geweest in de orale literatuur en

Sembène Ousmane (links), Mario Andrade (rechts) (foto Jan Stegeman)

155

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen