VU Magazine 1983 - pagina 416

Smit tot wat hij zelf omschrijft als een .displaced person'. Bochten Ook daarin trouwens, blijkt Smit na zoveel jaren nog in Houwink zijn tegenpool te vinden. De ontwikkelingen in het christendom gaan Houwink juist niet ver genoeg. De beweging van jong-protestanten heeft voor hém nog slechts historische waarde, zij 't dat hij in het werk van een aantal hunner (namen wil hij niet noemen) literatuur van blijvende waarde ziet. Een nieuw dichterlijk réveil zou hij een ramp vinden zolang dat ,,Nel Benschop-achtige poëzie" oplevert. Een dergelijke groepsvorming heeft in deze tijd trouwens in 't geheel geen nut, meent Houwink, of 't zou een beweging moeten zijn, geïnspireerd door iemand als (,,ik hoop niet dat je schrikken zult") Dorothee Sölle:,,Dan zou ikzeggen: ja! Want't Evangelie en het christendom blijven bestaan, daar twijfel ik geen moment aan. Maar ik zou 't anders willen, helemaal betrokken op deze tijd. En als er dichters zouden komen die in die geest willen werken, dan zou ik dat van harte toejuichen."

A. WAPEN AAR

346

Mr. Roel Houwink dicht nog. En ook in zijn poëzie is hij niet in het verleden blijven staan. Ondanks zijn 84 jaren doet zijn werk verrassend fris en modern aan. Hij ging nieuwe wegen en verliet de beslotenheid van het protestants-christelijke thuis (,,Ik volg geen strakke lijn; 't loopt bij mij in bochtenen kronkeltjes"; Wél kan 't zijn dat degenen die hem vijftig jaar geleden voor ..piëtist" en ..pantheïst" uitmaakten, inmiddels gelijk hebben gekregen, getuige hetfragmentuit de in 1980 verschenen bundel,,Onnoembare". Maar er zijn nu ongetwijfeld minder mensen die hem dat kwalijk nemen. ,,Wie,god'zegt spreekt alleen over zichzelf O aanspreekbaar is slechts de echo van je eigen hart weten watje niet zeggen kunt want als je het uitspreekt is het een leugen en het ene woord lokt het andere uit dan komen de openbaringen en de geschriften en niemand denkt er het zijne van" z.

JOIJPMA

O Heer, geef Stem...

Balans

o Heer, geef stem aan mijn verlangen, Dat naar U uitgaat dag en nacht. Ikhoorhetruischen Uwergangen: 'k WeetU nabij, o Heer, Ik wacht!

Gij weet, wie mij het felste wondden. Gij weet, wie met hun oordeel over mi], mij dreven in mijn hoogdmoeds zonden en deden wanen: 't recht is aan mijn zij.

O, nu een lied om U te loven! O. nu een stem, die U behaagt! Die, meteen geestdrift niette dooven. Mijn liefd'in liedren tot U draagt!

Ik heb gehoond, gespot en uitgezegend, ik heb verkracht het eerst' en groot gebod, Uw schepsel heb ik met mijn spot bejegend en in dat schepsel U gehoond, mijn God.

Ja, geef Gij stem aan dat verlangen. Dat van Uwnaadren reeds geniet! 't Is zaligheid van U t' ontvangen. Zij 't slechts de weelde van een lied!

Ikdacht, datikU helpen moest en strijden voor alles, watik meende waartezijn. Ikhiefhetmes, om 't valse uitte snijden. Ik korf in liefde en ik won de schijn.

Mocht ik een harp zijn in Uw handen, Die naar Uw wil jubelt of klaagt, Die spelen zal door deze landen Alleen het lied, datUbehaagdt!

Zie nu naarmijn gewonde handen. Ik heb gekorven en ik sta alleen. Ik meende, 'k breng de goede offerande Ik bracht U niets, dan 't hart van steen.

vu-Magazine 12 (1983) 9 oktober 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen