VU Magazine 1984 - pagina 36

den van Hirosjima en Nagasaki. Ze wilden daarmee Ik zou graag een plaat willen maken die ik zélf heel bereiken dat mensen zouden denken: wat verschrik- goed vind. Want de platen die we tot nu toe maakten kelijk, dit mag nooit meer gebeuren. Terwijl óók zijn eigenlijk probeersels, stappen op weg naar een voorstanders van plaatsing absoluut tegen het voe- plaat die met niets anders te vergelijken is dan met ren van een kernoorlog zijn, maar dat denken te The Dutch. Een soort definitieve plaat. Dat heeft ook voorkomen door ze juist wél te plaatsen. Mensen te maken met onze identiteit. We doen bij voorbeeld snappen niet dat het einde gewoon zoek is, de hele niet mee aan programma's die we slecht vinden, ruimte wordt op het moment volgestopt met allerlei zoals,Los Vast'o1,Op losse groeven'. Helaas moeten wapensystemen. Dat moef op een gegeven moment we wel af en toe play-back spelen, anders komen we wel misgaan. Als je een nietsvermoedende voorbij- helemaal niet op tv. Maar er zijn grenzen. Ik laat me ganger in een mijnenveld zet, trapt hij op een gege- ook niet interviewen door De Telegraaf, omdat ik dat ven moment op een mijn. een verschrikkelijke krant vind. Het echte gevaar zit in de ideologieën, en in de Met mijn muziek heb ik niet de bedoeling iets uit te mensen die in beide machtsblokken een oorlog aan dragen. Wel is het zo dat de teksten die ik schrijf gaan het voorbereiden zijn. Zo'n man als die Edward Tel- over een onderwerp waar ik op dat moment erg mee ler, de uitvinder van de waterstofbom, die is op het bezig ben. Een heleboel mensen denken dat ik een ogenblik nog steeds een belangrijke adviseur achter boodschap uit wil dragen en dat de tekst een vervoerReagan. Hij is er van overtuigd dat er een derde middel is voor mijn ideeën. Maar dat is niet zo. De wereldoorlog komt en dat je alleen maar hoeft te teksten dragen geen mening uit, het zijn meer vragen proberen de gevolgen er van zo beperkt mogelijk te of twijfels. Bij het maken van muziek spelen esthetihouden. Bij dit soort mensen zit volgens mij een kink' sche normen voor mij een rol. Muziek waar ik een in de kabel, want ze hebben absoluut niet door dat je gevoel bij krijg, dat is mooi, dat klopt. Net zoals een door al die beleidsmaatregelen de oorlog juist voor- wiskundige formule mooi kan zijn omdat hij klopt. bereid. Zo van: we hebben ons zo ingedekt, laat het Of ik een bepaalde overtuiging heb? Nou, ik vind onzekerheid heel belangrijk. Mensen moeten altijd nu maar gebeuren. Wat dat voor mij persoonlijk betekent? Nou ja ieder- blijven twijfelen. De reden daarachter is dat elke een heeft zo z'n eigen manier van met problemen overtuiging, elke vaste zekerheid tot nu toe niet veel leven. Erzijn ook mensen die daar zo in opgaan dat ze goeds heeft gebracht. Twijfel heeft de minste slachtzichzelf verbranden of in een psychiatrische inrich- offers tot gevolg. Als ik een overtuiging zou hebben is ting terecht komen. Wat dat betreft sluit ik me aan bij het de overtuiging dat mensen minder naar overtuihet grote legioen struisvogels die hun kop in het zand gingen moeten luisteren. steken, en voor zichzelf hun eigen leven proberen te leiden. Een wens? Een maatschappij waarin mensen zich Op een bepaalde manier heb ik daar dan toch wel zoveel mogelijk naar hun talent kunnen ontplooien. succes in. Ik ben nu zeven jaar met muziek bezig en Dat klinkt wat vaag, maar ik denk dat dat in de huidige dan is het gewoon leuk als je dat op een gegeven maatschappij niet het geval is. Ook zou ik willen dat moment geconcretiseerd ziet in een singeltje in de mensen ophielden hun eigen vernietiging op een hitparade. Daar gaat het toch eigenlijk om. Niet per dergelijke wereldwijde schaal voor te bereiden als nu definitie om de hitparade, maar het vergroot je kan- gebeurt. sen gewoon. Door het succes van deze single heb je En voor mezelf, eh, veel inspiratie en erkenning van meer kans om andere dingen te gaan doen. Meer mensen wiens smaak ik waardeer. En voor de rest van aandacht en tijd aan onze eigen muziek besteden, m'n leven hoop ik lang en gelukkig met m'n vriendin daar gaat het nu écht om. samen te wonen." n

,Het feit dat ze b^ ons komen bewijst dat ze niet doemdenicerig zijn'

I

Jlk i)en me ervan iiewust dat ilc te oniiewust leef' Lida. Komt van een boerderij onder de rook van Amsterdam, maar woont nu zelfstandig in de stad. Gereformeerd, tweedejaars theoiogie-studente en net 21 geworden. Heeft eerst een jaar gewerkt in een psychiatrische inrichting; „dat is een belangrijk jaar voor mij geweest." Leest veel en houdt van muziek. Heeft ooit bij de ARJOS gezeten maar is op 't moment niet politiek actief.

I I

J:^\My?i'fi^.

^^

iteg^ 22

Dat is hooguit een bijverschijnsel. Zij hebben meestal het gevoel: als ik nu eerst maar goed met mezelf Drs. B. J. Maten en mevrouw drs. E. Veltman, studen- overweg kan, dan zullen we die baan wel zien. En als tenpsychologen aan de VU. Krijgen saifien met drie ik geen baan vind kan ik altijd nog zien hoe ik dat collega's jaarlijks zo'n driehonderd studenten te verder oplos. spreken, met individuele problemen die de studie betreffen. Zijn nogal terughoudend met informatie Maar het feit dat ze bij ons komen wijst er eigenlijk al op dat ze niet zo erg doemdenkerig zijn. Degene die over problemen waar studenten mee aan komen. heel erg in dat doemdenken vastzit denkt toch, nou ja, het is allemaal lood om oud ijzer. Ze komen hier „Er is eigenlijk geen verschil tussen de studenten van omdat ze menen dat het zinnig is iets aan hun toetien, vijftien jaar geleden, en de studenten van nu. In komst te doen. leeftijd en aard van de problemen in ieder geval niet. We hebben wel de indruk dat de studiedruk van Zijdelings hoor je natuurlijk wel van veranderingen, invloed is op het feit dat bepaalde mensen hier nu wel terecht komen en vroeger niet. Misschien dat ze in maar die betreffen niet ons werk. Bij ons wordt niet erg duidelijk hoe mensen tegen hun dat opzicht problemen voor de toekomst verwachten. toekomst aankijken. Het gaat om de dingen waarvoor Maar studenten komen niet met het probleem dat ze ze bij ons komen, en dat is meestal niet een sombere geen concreet toekomstperspectief meer zien. Dat toekomstvisie. Ze komen omdat ze met zichzelf in de vinden ze ook geen vraag om aan ons voor te leggen. knoop zitten, en dat is door de tijden heen hetzelfde Het is geen psychisch probleem, wat natuurlijk niet wil zeggen dat het er niet is. Het is een sociaal gebleven. Ze praten niet zozeer over het krijgen van een baan. probleem."D

VU-Maqazine13{1984)1 januari 1984

,,lk denk met mijn theologiestudie helemaal niet aan de toekomst, in de zin van: ik wil over tien jaar ergens dominee zijn, of: dan wil ik voor de klas staan. Ik studeer theologie, gewoon omdat de dingen die daar aan de orde zijn mij interesseren. Bij het woord „toekomst" ga ik er vanuit dat die er is. Maar heel concreet zie ik de toekomst niet voor me. Als ik er niet met een bepaalde zekerheid vanuit ging dat die toekomst er zou zijn, dan zou ik nu veel radelozer zijn. Aan de andere kant heb ik wel eens 't gevoel dat ik daarmee m'n kop in 't zand steek. Als ik lees of hoor, bij voorbeeld over de milieuproblematiek, de dingen die langzamerhand behoorlijk verstoord worden, dan denk: ik leef veel te oppervlakkig, ik heb 't allemaal niet goed genoeg in de gaten, ik kijk er overheen. Je zou kunnen zeggen dat ik me dan ervan bewust ben dat ik een te onbewust leven leid. Natuurlijk is 't nietzo dat ,,detoekomst" ver weg is. De toekomst begint elke dat. Elke dag doe je een nieuwe stap naar de toekomst, doe je iets om die toekomst vorm te geven. Je maakt elke dag keuzes. Maar ja, als je bij voorbeeld werkloos bent of zo, dan heb je niet veel te kiezen. Sommigen voelen zich echt rnachteloos aan de ontwikkelingen overgeleverd. Over mezelf pratend: ik voel mij niet overgeleverd aan

vu-Magazine 13 (1984) 1 januari 1984

bedreigende dingen. Dat komt, denk ik, omdat ik een goed leven heb; 't gaat me goed, ik heb 't naar m'n zin. Na de studie zal ik een keuze moeten maken, maar dat is nog ver weg: nog acht jaar. Dat zal gaandeweg wel komen, want ik weet nu al meer dan toen ik twee jaar geleden met mijn studie begon, 't Lijkt allemaal zo bedreigend, maar duizend jaar geleden stonden de mensen net zo voor de overgang naar het jaar 1000. Zij waren toen net zo, of zo mogelijk nog pessimistischer dan men nu tegen het 23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen